Categorie: Senioren

(door Eelco Naarding)

Op zaterdag 5 april traden we aan tegen Rivierenland 1. We konden al niet meer degraderen of promoveren, dus we speelden vooral voor de eer. Door een combinatie van omstandigheden speelden we deze keer met 5 (!) invallers. Een nieuw record dit seizoen! Gelukkig lieten de invallers zich ook deze keer weer gelden. Met z’n vijven waren ze goed voor 4 bordpunten. De drie vaste spelers haalden samen ook nog eens twee punten, voor een nette 6-2 overwinning. De middag verliep als volgt:

Leslie was als eerste klaar op bord drie met een solide remise door zetherhaling. Daarna was Jonathan als eerste van de invallers klaar. Hij schrijft daar zelf over:

Als invaller voor het tweede team speelde ik op bord 7 met de zwarte stukken. Ik kreeg de Pseudo-Trompowsky (ook wel de Levitsky-aanval genoemd) op het bord: 1.d4 d5 2.Bg5. Daar heb ik niet zo veel ervaring mee, maar na … 2. Pf6 en 3. Lxf6 exf6 ontstond een pionnenstructuur die ook voorkomt in de Tartakower van de Caro-Kann. Gelukkig dus nog enigszins bekend terrein. Mijn tegenstander besloot al vroeg met de koningin op pad te gaan (Db3) voor druk op d5 en b7. Ondertussen had ik mijn twee lopers ontwikkeld. Zwart sloeg met zijn koningin op b7. Mijn pionnenstructuur aan de dame-zijde was gatenkaas, maar ik had veel stukken ontwikkeld die goed uit de voeten konden in de vrijgekomen ruimte.

Enkele zetten later in de partij bestreken mijn torens de b en e lijnen terwijl de witte koning nog niet was gerokeerd. Wit ging in de verdediging en de witte koningin belandde uiteindelijk weer op het beginveld. Dat zag er veelbelovend uit alhoewel het doorslaggevende idee nog niet voor het oprapen lag. En toen was het opeens afgelopen. Na het over en weer slaan van de pionnen op c3 en c4 met paarden, viel ik daarmee de koningin en loper aan met het idee om een eindspel in te gaan met een loper versus paard in een open stelling. Alleen liet mijn tegenstander de loper pardoes hangen wat ook tegelijkertijd een paardenvork op de koning-koningin opleverde. Einde match dus.

Saillant detail was dat mijn tegenstander bij het wegzetten van de koningin – waarbij hij de partij weggaf – remise aanbood. Dat was nogal verwarrend, maar na een paar minuten mentale rust heb ik toch het cadeau uitgepakt en het 2e team op voorsprong gezet (tussenstand 1,5-0,5).

Niet lang hierna won Simon en speelde Derek gelijk, stand 3-1. Derek speelde een moedig stuk-offer om het centrum van zijn tegenstander open te blazen, maar kon het helaas niet afmaken.

Marijn had zichzelf in de problemen gewerkt op bord twee. Optimistisch zei hij dat hij er nog wel remise uit kon slepen. Dit lukte hem, 3.5-1.5.

Op bord 1 kreeg ik het voor elkaar om op zet 11 een pion weg te blunderen. Mijn loper hing op c8 nadat hij de pion op d5 pakte met z’n paard:

Nu wel goed wakker koos ik voor de beste voorzetting met 12. .. Nc6! 13. Qxa8 Qb4+. Wit krijgt twee torens voor de dame, maar ik krijg tegenspel en een pion terug. Een paar zetten later was dit de stelling:

Mijn tegenstander en ik zagen allebei de beste voorzetting voor zwart met 17. .. Nxd4! De sterke vrijpion van wit moet eraf, en er zijn genoeg losse stukken bij wit om er een terug te winnen. Daarna werden er weinig fouten meer gemaakt aan beide kanten. Wit heeft moeite de stukken te organiseren zonder iets te laten hangen, en ik kon de witte koningsstelling opbreken, en eindigde de partij in eeuwig schaak:

25… Nxg3+ 26. fxg3 Qxg3 27. Bd5 Qxe3 28. Kg2 Qe2+. 4-2 is nu de stand.

Even later kwam Ivar de analyseruimte in, hij had ook gewonnen. Na een combinatie hield hij een vrijpion over die hij stukje bij beetje naar de overkant wist te manoeuvreren. 5-2.

Tenslotte was alleen Frank nog bezig. Hij schrijft hierover:

Mijn partij was niet bijzonder. Na de opening dreigde er niet veel en bij aanvang van het middenspel ging er heel veel materiaal van het bord. Mijn tegenstander bood remise aan op zet 18 en objectief gezien was er niet veel mis met dit aanbod. Hij had wel een geïsoleerde pion, zodat ik een doel had en hij had geen dreigingen richting mijn stelling. Het leek allemaal wel goed houdbaar voor hem en ook de computer geeft geen voordeel voor mij. Ik had wel een dilemma: ik wilde graag naar AZ- Feyenoord maar had mij al verzoend dat dit niet ging lukken, want dan moest ik vóór drie uur klaar zijn. Zodoende had ik mijn seizoenkaart al uitgeleend aan een vriend van mijn zoon, zodat zij twee naar de voetbalwedstrijd konden. Het remiseaanbod kwam om circa twee uur, zodat ik vroeg thuis kon zijn en spijt zou krijgen van het uitlenen van mijn seizoenkaart. Omdat ik wat kansjes zag en niet te vroeg thuis wilde zijn, besloot ik door te spelen. In het verloop van de partij kreeg ik wel druk op de geïsoleerde pion, maar niet voldoende. We begingen beide wat onnauwkeurigheden, maar niets doorslaggevends. Totdat mijn tegenstander op zet 37 net te onnauwkeurig speelde en een pion verloor, gevolgd door een tweede pion. Hierna gaf hij op, hoewel ik nog best wat moest doen voor de winst, maar die zou ik waarschijnlijk wel binnenhalen. Het was intussen bijna 4 uur en ik was als laatste klaar. De voetbalwedstrijd kon ik niet halen, maar de winst had ik binnen. AZ verloor helaas.

6-2 is zo de eindstand (voor Messemaker 2, niet AZ). Een goede middag voor ons invaller-talrijke team!

(door Eelco Naarding)

Op 8 maart trad het tweede KNSB team aan tegen CSV 2. Dat is de hekkensluiter van
de groep, dus we hadden goede hoop dat er weer eens een overwinning in zat. We
traden deze keer aan met drie sterke invallers: Ivar, Marijn en Derek. We waren met de
trein gekomen, het clubhuis van CSV zit pal naast het station.

Derek won zijn partij als eerste op bord 8. Met een van de vele tricky openingslijnen die
hij kent had hij zijn tegenstander vrij snel mat.

Tim speelde in (voorlopig?) zijn laatste partij voor ons een solide remise, 1,5-0,5.

Hierna ging het vrij snel: Ivar, Scott, Frans en Leslie wonnen allemaal hun partijen, 5.5-
0.5. Leslie zelf schrijft hierover:

Met zwart kon ik met een paardvork op de 14e zet een belangrijke centrumpion winnen.
Daardoor kreeg ik een sterk pionnencentrum en de witte stukken weinig ruimte. Toen ik
op de 25e zet ook een paard won, was de partij beslist. Mijn tegenstander speelde nog
even door, maar gaf op de 29e zet op. Door de fouten van mijn tegenstander was het al
met al een vrij makkelijke winstpartij.

Ikzelf was in een Koningsindische partij in de opening de fout in gegaan. Mijn ervaren
tegenstander liet daarna de hele partij weinig steken meer vallen, met een correct
torenoffer als klap op de vuurpijl. In tijdnood vond ik de weg uit de koningsaanval
helaas niet meer, 5, 5-1,5.
Als laatste probeerde Marijn ook nog te winnen. Eerder in de partij stond hij gewonnen,
maar in het eindspel ging het mis, en is het toch remise geworden. 6-2.

Met een 2-1 score hebben de invallers zich dus prima laten gelden.

Al met al een goede middag voor Messemaker 2 in Capelle!

(door Albert Segers)

Op een hele mooie (20 graden Celcius) zaterdagmiddag 8 maart was er opnieuw een treffen tussen de eerste teams van Messemaker en Overschie, voor de derde keer dit seizoen! Ditmaal in de KNSB-competitie, hiervoor in de reguliere RSB-competitie en ook nog eens voor de RSB beker! Deze voorgaande ontmoetingen liepen slecht af voor Messemaker, hoogste tijd voor revanche was de vurige wens in het Goudse hart.
De krachten waren aardig verdeeld. Beide teams moesten twee invallers opstellen, al leverde Messemaker hierbij heel wat meer Elo-punten in. Zodoende waren de gemiddelde ratings aardig in evenwicht (2057 om 2026 in het voordeel van Messemaker).

Als lid van beide verenigingen stelde ik me natuurlijk uiterst neutraal op. Als ultiem bewijs daarvan slingerde ik als niet-deelnemer de prognose 4-4 in de groepsapp van Overschie bij aanvang van de wedstrijd. Toen ik om kwart over drie de speelzaal van Overschie binnenkwam was er net één partij beslist: Frank verloor aan bord 8 van Marcel Terluin die een puike aanvalspartij speelde. Je denkt dan misschien vrij regelmatig weggespeeld te zijn, maar achteraf bleek Frank een enorme kans op de overwinning gemist te hebben!
In diagram-1 speelde hij 17… Dc7 (is beter voor wit na 18.Pe4!) terwijl 17… Db6! op slag had
gewonnen omdat na 18.b3 Dxf2! beslissend is (dreigt mat op b2 en valt de loper op f4 aan).

Diagram 2 leidt de slotstelling in. Reeds in verloren stelling probeert Frank de zaak nog te redden met 20… Txd3 maar wit riposteerde met het fraaie 21.Pe8! wat Frank direct tot opgave dwong wegens ondekbaar mat. Zo zie je maar hoe dicht winst en verlies bij elkaar kunnen liggen …!

Gezien de situatie op de overige borden verwachtte ik op dat moment toch nog een minimale overwinning voor Messemaker. Maar gaandeweg kantelde de wedstrijd. Ogenschijnlijk gunstige stellingen van Henk-Jan en Jan op bord 3 en 4 (tegen Ernst Gevers en Erik Brandenburg) eindigden uiteindelijk in remise. En Auke kwam aan bord 5 in hogere zin verloren te staan tegen Henk Ochtman, nadat hij zijn aanvankelijke voordeel liet verdampen doordat hij geen goed vervolg kon vinden. Alleen de winst op bord 1 van Peter tegen Han Smit kwam geen moment ter discussie te staan, al moet gezegd worden dat Han met snel en actief spel nog lang stand hield. Daartegenover stonden slechte stellingen van Rob (bord 2 tegen Robert Straver) en van Bernard (bord 7 tegen Cor Feelders). Op bord 6 moest Kees een iets mindere stelling zien te keepen tegen Karel Looijmans, maar dat leek
hem wel toevertrouwd.

Al met al leek een nederlaag van Messemaker met minimaal 5-3 onafwendbaar. Zoals verwacht won Peter en verloor Auke en stonden we dus nog steeds een punt achter. Waarbij de drie resterende borden feitelijk allemaal minder tot verloren stonden.

Maar toen kwamen de mysterieuze krachten in de sport los, inclusief blunderspoken. Rob vocht zich – met enige hulp van zijn tegenstander – terug in de wedstrijd en stevende richting de remisehaven. En ook Kees haalde zoals verwacht de remise binnen. Toen draaide alles dus om de partij van Bernard. Lange tijd had hij een pion minder (en ook de
mindere stelling). Geheel onnodig gaf zijn tegenstander de pion terug. En daarna, in gelijke stelling, koos zijn tegenstander een verkeerde afwikkeling waarna Bernard opeens een gewonnen toreneindspel had! Dat voerde hij met vaste hand naar de winst en zo kwam uiteindelijk de 4-4 op het scorebord. Ik had niet anders verwacht!

Hiermee zijn de promotiekansen voor Messemaker definitief verkeken. Hoewel, als we de volgende ronde gewoon met 8-0 van de koploper Kennemer Combinatie 2 winnen zijn we hen wel mooi voorbij gestoken……..