Maandag 10 februari speelde Messemaker RSB 1 de vierde ronde in de Hoofdklasse tegen CSV 1. Ik had maanden van tevoren al één afmelding ontvangen. Prima, vervanging geregeld en alles onder controle. Ruim een week van tevoren een tweede afmelding. Ook geen probleem, wat appjes eruit gestuurd, positie opgevuld en opstelling rondgestuurd. Afgelopen zaterdag had ik de meeste spelers nog zien spelen voor de KNSB. Ideaal om als teamcaptain alles van tevoren te hebben geregeld en achteroverleunend te kunnen wachten op de wedstrijddag. Dan word ik maandag in de ochtend geappt: nog een afmelding vanwege griep. Ai, dat is niet ideaal, maar gelukkig één appje eruit en een enthousiaste vervanger gevonden. Iets later op de ochtend nog een appje, weer een afmelding vanwege ziekte. Nu wordt het penibel, iets meer appjes eruit en gelukkig vervanging kunnen regelen. Ook nog wat appjes gestuurd om de opstelling aan te passen. Eerst nog de hele dag werken en tegelijkertijd een schuin oog op de telefoon of er niet toch nog een afmelding komt, maar gelukkig bleef het hierbij.
Geen ideale voorbereiding voor een wedstrijd, die we eigenlijk moeten winnen. CSV 1 mist dit seizoen wat sterke spelers, die voorgaande jaren wel meespeelden. Daarvoor in de plaats doen nu wat jongere schakers mee, maar CSV kent een zwaar seizoen in de Hoofdklasse. Auke was op de wedstrijddag bereid om op te schuiven naar bord 2 en trof als enige een tegenstander met een hogere rating. Op de andere zeven borden waren de spelers van Messemaker op papier aanzienlijk sterker. En die krachtsverschillen tekenden zich ook af in de partijen. Auke moest in een complexe stelling uiteindelijk zijn tegenstander de hand geven. Frans behaalde op bord 8 remise. En op de andere borden werd de winst gepakt, de één wat overtuigender dan de ander. Een mooie 6,5-1,5 overwinning met vier invallers!
Jeroen was als laatste klaar en schreef het volgende over zijn partij:
In een Engelse opening: King’s English Variation, Reversed Closed Siciliaans, kreeg ik voordeel.De waardering liep op naar ca. +1.0 tot 1.5. Zie hieronder de stand na 30e zet van zwart:
Wit kan nu winnen met 31. Txd8 Pxd8 32. Lxg7! Na 32. .. Dxg7 volgt 33. Dxg7 Kxg7 34.e7! en na 32. ..- Dc5+ volgt 33.Ld4+ Dg5 34 Dxg5+ en weer 35. e7! Maar deze combinatie zag ik niet en ik speelde 31.Td7. Op zet 36 liet ik in schaakblindheid mijn pion, inmiddels beland op d7, ongedekt staan.In tijdnood van mijn tegenstander werd deze niet geslagen, waarna ik later alsnog toch nog op zet 46 kon promoveren en de partij wist te winnen.
Het is dit jaar niet het seizoen van Messemaker KNSB-team 2. Ook afgelopen zaterdag ging het weer faliekant mis, een 1-7 nederlaag tegen Woerden 2. Slechts een paar spelers konden het opbrengen om nog iets over hun partij te schrijven:
Sjoerd (bord 1):
Ik speelde eigenlijk een sterke partij en kwam steeds beter te staan. Uiteindelijk stond ik een kwaliteit en een pion voor en had mijn tegenstander niets om daartegenover te zetten. Die constatering aan het bord kwam mij uiteindelijk duur te staan, want ik miste vervolgens wat geforceerde afwikkelingen die de winst zouden opleveren en ik lette niet meer op kansen van mijn tegenstander. Op het einde ging het daarom alsnog helemaal mis.
Eelco (bord 2):
Ik kreeg een onbekende opening op het bord. Ik kwam aardig uit de opening, maar begon iets te vroeg aan mijn koningsaanval. Daarmee gaf ik het voordeel weg. Het eindspel was veel makkelijker voor zwart en onder tijdsdruk kon ik de weg naar remise niet vinden.
Bernard (bord 3):
In het Engels wilde ik afwijken van de meest gespeelde varianten en offerde een pion om actief spel te krijgen. Dat was zeker mogelijk met prima spel voor beide kleuren, helaas koos ik in die afwikkeling een verkeerd veld voor mijn paard en konden na 9 zetten de stukken weer terug in het doosje…1-0. Helaas lijkt dit het blunderseizoen te worden.
Jeroen (bord 7):
Tegen oud-Messemakerlid Leen de Jong kwam ik 1 pion achter, welke ik nog remise probeerde te houden door een eindspel van lopers van ongelijke kleur over te houden. Een tweede pion viel echter ook, waarna het niet meer te redden was.
Op 8 februari kwam Krimpen 4 op bezoek en het werd een mooie 5,5-2,5 overwinning voor Messemaker 3.
Na de twee 2 afmeldingen in het eerste team moesten we op zoek naar een invaller. Gelukkig kon Levi op het allerlaatste moment het team weer compleet maken.
Direct na aanvang gingen al drie borden in vuur en vlam; Jasper op bord 7 met een aanval op f2; Yoran op bord 6 met aanval op diverse stukken; en ook Levi op bord 5 (die zijn debuut maakte in de KNSB competitie) met spanning in het centrum.
Jasper zette ons daarna snel op 1-0, met kwaliteitswinst en matdreigingen kwam het punt naar ons.
Yoran volgde hierna snel. Onder de eerste druk kwam zijn tegenstander nog uit, maar een tweede aanvalsgolf leverde daarna toch het punt op. Yoran staat daarmee keurig op een score van 2 uit 2.
Jonatan kreeg op dat moment een remiseaanbod. Op bord 2 had hij wel ruimtevoordeel maar een winnende voortzetting was lastig te vinden. Na nog een aantal zetten werd toch de vrede getekend.
Bij Levi duurde het langer, na de grote afruil wist hij een toreneindspel met pion meer steeds verder te verbeteren en loodste de vrijpion naar de 7e rij en won gedecideerd. Knappe overwinning bij zijn debuut!
Bij een 3,5-0,5 tussenstand was echter een monsterscore niet de verwachting. Hans op bord 8 en Ivar op bord 1 stonden beiden een pion achter in lastige stellingen. Bij Zoran op bord 3 en Nick op bord 4 was het nog onduidelijk. Hun beider tegenstanders kwamen overigens pas ongeveer een half uur na aanvang van de wedstrijd de zaal binnen.
Hans kon de extra pion niet stoppen en langzaam ging het punt naar Krimpen. Zoals Hans zelf schrijft: “Mijn partij draaide eigenlijk om een schijnoffer. i.p.v. 8.e5 had ik 8. Lg5 gespeeld , aannemende dat tegenstander niet op het schijnoffer 8…Pxe4 zou ingaan, hij had immers al d6 gedaan.(zie onderstaande stelling).. Hij deed dit echter wel en de pion achterstand die ik opliep bleef de hele verdere partij een beslissende rol spelen.”
Nick had het lastig toen hij een vrijpion moest gaan tegenhouden, echter met een paardvork wist hij toch de winst te pakken en de teamwinst veilig te stellen.
Zoran kreeg nog een gambiet tegen en moest zijn stukken op ongebruikelijke velden plaatsen en de rokade was verhinderd. In het middenspel kreeg Zoran de stelling weer op orde en na stukwinst volgde ook de partijwinst.
Ivar op bord bepaalde de eindstand op 5,5-2,5. Na pionverlies verloor hij de grip op de stelling en kon het daarna niet meer bolwerken.
Op zaterdagmiddag 8 februari speelden we opnieuw met drie teams van Messemaker een thuiswedstrijd in de KNSB-competitie. Ons eerste team was op papier duidelijk favoriet tegen De Amstel, mede dankzij sterke invallers Frans en Scott, die Kees en Albert vervingen.
Toen ik om tien over drie de speelzaal binnenkwam waren er al drie uitslagen zichtbaar: Henk-Jan had weer eens soepel gewonnen aan bord 1 met zwart (het blijft toch knap zoals hij dat doet) en ik telde twee remises: Erik op bord 5 met zwart en Scott op bord 8 met wit. En vrij snel daarna blunderde de tegenstander van Jan op bord 3: in een duidelijk betere stelling speelde de witspeler het zeer ongelukkige 32.Kg2?? waarna Jan met een geforceerde zettenreeks de witte dame won dankzij een ruimingsoffer met een loperschaak op f1!
Met twee punten voorsprong zag het er dus opeens heel gunstig uit voor ons, hoewel Auke een pion achterstond in een eindspel en Frans nog steeds te kampen had met een gevaarlijk initiatief van zijn tegenstander tegen zijn koningsstelling. Maar daar stonden tegenover een pluspion van Peter aan bord 2 en ik dacht dat Rob aan bord 6 ook wel iets beter stond. Even later bood de tegenstander van Rob remise aan en dat werd na enig nadenken geaccepteerd door Rob, waarmee de tussenstand dus 3,5 – 1,5 in ons voordeel werd.
Hierna kabbelde de wedstrijd verder en was het slechts wachten wie het ontbrekende bordpunt zou(den) scoren voor Messemaker en wanneer. En dat werd Frans, het initiatief van zijn tegenstander was doodgebloed en de materiële voorsprong van Frans gaf vervolgens de doorslag. Daarna hoorde ik dat zijn tegenstander eerder in de partij een mat in drie had gemist! Frans (en anderen) had dit gezien maar hij besloot om zich dan maar mat te laten zetten. Dit was volledig overzien door zijn tegenstander en hiermee kwamen we dus heel goed weg (zeker ook gezien het resultaat aan bord 3)!
Peter’s partij was opeens snel afgelopen. We verwachtten allemaal een zeeslang waarin Peter zijn pluspion langzaam maar zeker zou verzilveren, maar zijn tegenstander liet op zet 42 een tactisch grapje toe waarmee Peter een stuk won. En Auke kon zijn stelling, ondanks lang en stevig doorknokken, uiteindelijk niet droog houden.
Hiermee werd de einduitslag op 5,5 – 2,5 bepaald en staan we nog steeds fier op de 3e plaats met slechts één matchpunt achterstand op de koploper Kennemer Combinatie 2. Een ras-optimist zegt dan natuurlijk: “We hebben het kampioenschap in eigen hand” want we moeten nog tegen de nummers 1 en 2. Een mooie uitdaging is het zeker, want KC 2 is uitzonderlijk sterk (zij kwamen deze ronde op met een gemiddelde rating van 2175 !!). Maar goed, eerst maar eens kijken hoe we het er vanaf gaan brengen in de volgende ronde tegen Overschie …!
Voor het eerst sinds een jaar of 15 heb ik weer eens Nimzo Indisch afgestoft. Tegen de uiteindelijke winnaar van de groep met 7 uit 9 moest er iets speciaals uit de kast gehaald worden.
Stand na 14.Lf1-d3
Hier besluit ik om pion h7 te offeren en speel Lb7.
Stand na 7. Dh5-e2. De geofferde pion is terug gewonnen, en ik heb nu het initiatief overgenomen.
Overwegingen zijn Td3 gevolgd door Pd5.
Stand na 34. .. – Pe5-g6. Na een aantal passieve zetten van mijn tegenstander kom ik nu op groot voordeel.
Zodra de Koning uit het schaak gaat volgt Pf3 met kwaliteits winst, zodoende wordt e4 als alternatief op geofferd, waarna ook h3 valt.
Stand na 36. Te1-d1. De waardering is reeds -5, waarmee deze zet niet een vraag teken kan krijgen.
37. .. – Dd5 wint in allerlei varianten, maar dit heb ik gemist tijdens de partij, en speelde Pc3.
Stand na 50. Ld2-e3.
Wit staat bijna mat en gaat een stuk verliezen. De beste zet is g5 om later Th5+ uit de stelling te houden. Het duurde dus nog 26 zetten voordat wit opgaf, waarbij de laatste zwarte pion niet verloren mocht gaan. Het was nog niet zomaar gedaan. Uiteindelijk gingen de a- en b-pionnen van het bord en is het nu nog een lange weg te gaan, maar mijn tegenstander geloofde het verder wel.
Waar schakend Nederland zich bezighield met Tata, heb ik vorige week een schaaktoernooi in Boedapest gespeeld. Ik speelde al langer met het idee om mijn ongebruikte ouderschapsverlofuren in te zetten voor een buitenlands avontuur en toen ik te laat was met inschrijven voor Tata heb ik de knoop doorgehakt. In Boedapest wordt bijna maandelijks een gesloten toernooi voor GM’s en IM’s gehouden, waardoor jonge schaaktalenten vanuit de hele wereld hier hun titel proberen te bemachtigen. In deze editie werd, naast twee GM-groepen en drie IM-groepen, ook een ‘onder-2250’-achtkamp georganiseerd, waarin ik meespeelde.
De speellocatie was in een zijstraatje van het Kossuthplein met daarop het Parlementsgebouw, gelegen aan de Donau. Aan de overkant van de rivier kijk je uit op de heuvels van Boeda en de prachtige kastelen. In de avond worden de gebouwen uitgelicht om er meer nog meer cachet aan te geven. Wij speelden in het gebouw van de Hongaarse schaakbond. Waar Boedapest is veranderd in een moderne stad, leek hier de tijd stil te hebben gestaan. In de centrale hal stond een grote prijzenkast met de behaalde trofeeën door de nationale teams. Aan de muren weinig franje, alleen de portretten van oude schaakgrootheden als Portisch en Polgar. We speelden op oude houten tafels en stoelen, die al decennia niet waren vervangen. En daartussen schuifelden wat bejaarde heren, waarvan mij de hele week niet duidelijk is geworden welke rol zij vervulden. Ik stelde mij voor dat dit het laatste plekje van de stad moest zijn, dat er nog precies hetzelfde uitzag als in de Sovjet-tijd.
Het toernooi ging eigenlijk boven verwachting goed. Waar ik mij vooraf weinig illusies maken tussen de jonge tegenstanders met ELO’s al boven de 2000, heb ik tot de laatste speeldag zelfs nog mogen denken aan de winst. Op een nederlaag tegen FM Daroczi en een remise tegen de Australische WFM Lu na, had ik mijn overige wedstrijden gewonnen. Helaas verloor ik mijn laatste twee partijen tegen de op papier minst sterke tegenstanders, een 10-jarig Chinees jongetje en een gepensioneerde Canadese schaakleraar, waardoor ik op een 3e plek eindigde. Een kleine domper op een geweldige week in Boedapest.
Deze ronde start eerder, niet om 14:00 uur, maar de ronde begint al om 12:00 uur.
De Engelse opening Symmetrische Variant kwam op het bord.
“Zoals de naam al aangeeft, voeren beide spelers identieke zetten uit met hun stukken. Nadat de pionnen en paarden zijn gepositioneerd langs de c-lijn, gaan beide spelers over tot het opzetten van een fianchetto aan de koningsvleugel, waarbij druk wordt uitgeoefend op de damevleugel.”
Vervolgens na een aantal standaard zetten pakte ik het verkeerd aan en kreeg ik een gedekte vrijpion op c3 tegen, oei!
Stand na zet 28. .. – Pf7d8.
Hier besloot ik een pion te offeren met Pf2-d1, welke aangenomen werd. Vanaf zet 23 had mijn tegenstander nog maar 15 min (+30sec. per zet).
Hierna kreeg ik wel initiatief, en slonk ook de tijd van mijn tegenstander. Met nog 5 sec. op de klok won ik op zet 39 een stuk, en zwart geeft direct op.
Slotstelling na 39. Lxh6; zwart geeft op:
De dag begon met de gedeelde 3de plaats met z’n vieren, echter al mijn concurrenten verloren zodat ik ongedeeld 3de ben geworden.
Voor het prijzengeld moet je echter dit toernooi niet spelen. de 3de prijs is een boekenbon van 40 Euro.
Keuze is tevens ook niet reuze, en mijn keuze viel op een gedetailleerd openingsboek van het Frans:
Tevens nog een klein bedrag over, en ik koos nog voor Scott en mij een notatieboekje om het bedrag op te maken.
Al met al een leuk en geslaagd toernooi en ik raad het iedereen aan om eens mee te spelen.
Lief Dagboek, dag 8
Vandaag tegen de koploper met 6 uit 7. Een Rus, die nu één jaar in Nederland is en weggegaan is uit Rusland voor Poetin.
Zoals bekend spelen 8 spelers uit mijn groep met wit 1.d4, 2.c4 en 3.Pc3. Zodoende besloot ik op de rustdag om een oude bekende opening, Nimzo Indisch, als ook het aangenomen Dame gambiet, te bestuderen. “Bij het schaken is het Nimzo-Indisch of Indische verdediging de naam van een schaakopening die in het begin van de 20e eeuw bestudeerd werd door Aaron Nimzowitsch. Hij boekte daarmee goede resultaten, en deze opening werd populair.Karakteristiek in deze opening is dat zwart door het paard te pennen druk uitoefent op het veld e4 terwijl hij veld d5 enigszins onder controle heeft. De kenmerkende zetten van deze opening zijn 1.d4 Pf6 2.c4 e6 3.Pc3 Lb4. De specifieke zet 3…Lb4 heeft Nimzowitsch echter niet als eerste gespeeld.”
Veder gister en vandaag besloten om niet voor het aangenomen Damegambiet te gaan. Uit de oude doos van zolder het boek: “Taktiek in de opening, deel 5: Indische Openingen” van Abraham C. van der Tak gehaald. Hij heeft een aantal schaakboeken geschreven, waaronder de serie “Taktiek in de opening”:
Vandaag werd er dus ook op 4 borden 1.d4 geopend en 3x kwam er zelfs Nimzo-Indisch op het bord: één keer met Dc2 op de 4e zet en één keer de rustige e3-variant, en ik kreeg 4.Ld2 op het bord. Daarna weken de partijen veel af. Op zet 18 liet ik bewust Lxh7+ toe en kreeg hier veel initiatief voor terug. Op zet 35 heb ik twee pionnen teruggewonnen en het is blijkbaar mat in 32?!
Stand na 36. Te1-d1:
Ik speelde hier 36…Pc3?! Welke dus niet mat in 32 inleidde, maar nog wel voordeel vast hield. Vervolgens speelde ik het niet optimaal, ik won nog wel een stuk voor twee pionnen en op zet 75 kon ik het punt laten bijschrijven.
Stand na 75. .. – Kb5-c5, wit geeft op.
Deze keer ook het punt voor Scott, maar Guido werd opnieuw in een lastig het eindspel gedrukt, welke hij ook verloor.
Morgen de laatste dag, welke al om 12:00 uur begint.
Naschrift: vandaag wederom een vlieguig gespot, zie foto.
Lief Dagboek, dag 7
Aanhaken bij de top of wegzakken in de middenmoot, dat was de kwestie van vandaag. Het is niet gelukt en met de nederlaag ben ik van de gedeelde tweede plaats gezakt naar de gedeelde vijfde plaats.
Met wit werd ik verast in de opening met English, Mikenas-Carls, Flohr variation, nog nooit gezien, en gaat als volgt:
1. c4 Pf6 2. Nc3 e6 3. e4 d5 4. e5
Na de grote uitruil kwam de volgende stelling op bord na 9. 0-0-0:
Dit leek mij gunstig voor wit en in het middenspel creëerde ik 2 vrijpionnen op h4 en g4, en het leek een kwestie van tijd dat de winst zou komen. De witte koning kwam wel onder vuur te liggen, maar ik dacht hier wel onderuit te komen.
Stand na de 39e zet van zwart (39…Tb3-b2+):
Na 40.Kd1 is er of eeuwig schaak: 40…Tb1+ of 40…Pf2+ 41.Kc1 Pd3+. Dit vond ik zonde van de stelling en maak de catastrofale fout met 40.Ke3? Er volgt 40…Txe2+ 41.Kxe2 Pf4+ en ik kom een stuk achter. Waardering van 0.0 naar -5,7. Het duurde echter nog tot zet 75 voordat ik opgaf.
Wederom drie keer een “nul” voor de Messemakers: Guido ging de mist in het eindspel en Scott leek nog met 3 pionnen voor een stuk een eind te komen, maar verloor alsnog.
Lief Dagboek, dag 6
Onderweg op de A4 kregen we plotseling 4 rode kruizen, de weg was volledig afgezet, een ongeluk:
We werden omgeleid naar de A5, en de vertraging viel mee: ongeveer 5 tot 10 min.
8 van de 10 spelers in mijn groep spelen 1.d4, 2.c4 en regelmatig vervolgd met Pc3 en Lg5. Dat betekend dus 5x Cambridge Springs voor mij met zwart. En alhoewel ik dit al jaren speel en ook al zijn in de eerste twee ronden 1,5 punten behaald heb, ben ik toch op zoek naar een andere opening en ben een beetje uitgekeken op deze variant. Op de heenreis, met Scott, over mogelijke alternatieve openingen gesproken. Zonder eerst een voorbereiding wilde ik nu niet switchen en besloot om dan toch maar Cambridge Springs te spelen.
In mijn groep werd vandaag vier maal d4 en c4 gespeeld en daarvan ook nog 3x Pc3 en Lg5. De vijfde partij bleef “leeg”, de Duitser had zich vergist in de vrije dag en dacht dat deze vandaag was.
En inderdaad, de Cambrigde Springs werd gespeeld. Deze keer kwam ik niet goed uit de opening en kwam steeds slechter te staan. De ruil van d5 tegen a2 gaf mijn tegenstander al een sterk centrum, welke hij op zet 30 met beslissend voordeel opstootte.
Stelling na 29. .. – Dd8-a5:
Wit had nog 28 Td1a1-Da5d8, 29. Ta1d1 – Dd8-a5 hiervoor gespeeld en ik zag mijn kans schoon om remise aan te bieden. Waardering is hier ook al ca. +3,5 in het voordeel van wit. Uiteindelijk verloor ik een stuk voor twee pionnen (beste optie) maar ook dit is een verloren positie. Zo’n tiental zetten later gaf ik derhalve ook op (beide centrumpionnen stonden op vallen), inmiddels liep de waardering op naar ca. +5,5, zie de stand na de 37e zet van zwart:
Vreemd genoeg blijf ik met deze nederlaag gedeeld tweede staan, maar daardoor zijn we nu met vier spelers gedeeld tweede met elk 3,5 punt.
Voor de Messemakers opnieuw een trieste dag: Scott en Guido verloren ook.v
Morgen de welverdiende rustdag. Hieronder enkele foto’s van Henk Erkelens, gemaakt op dag 5.
Lief Dagboek, dag 5
Helaas vandaag zonder Kees, hij heeft zich ziek gemeld. Januari is griepmaand, in diverse groepen zijn inmiddels al afwezigen.
Met wit kreeg ik de Slavische verdediging tegen me. Strikt genomen valt het Slavisch onder het geweigerd damegambiet: “De Slavische verdediging werd al in de 16e eeuw door de Italiaanse schaakmeester Polerio genoemd, en door Tsjigorin opnieuw in de toernooipraktijk gebracht.In de jaren dertig van de 20e eeuw werd ze door onder anderen Aljechin, Bogoljubov en Euwe met succes gespeeld.”
Nu speel ik niet vaak Slavisch en ik speelde de variant met 4. Lf4. Blijkbaar volgden we nog tot zet 12 een zijvariant van de theorie, maar dat was mij overigens niet bekend.
Stelling na 12. .. – 0-0:
Via b4, a4 en verdubbeling van de Torens op de a-lijn kon ik gevoelsmatig het initiatief nemen. Na de dubbele Toren ruil kreeg ik voordeel met het binnenvallen van de Dame op a7-b7 en b6. Net als gisteren had ik vijf rijen tot mijn beschikking en mijn tegenstander slechts drie. Slechts één keer kwam er een vijandig stuk op mijn 4e rij…. Bijna de gehele partij bleven zijn stukken op de onderste twee rijen, dat kon niet goed zijn was mijn gedachte tijdens de partij. Toch kwam de definitiever doorbraak er niet, of ik kon hem niet vinden. Lange tijd was de beoordeling variërend tussen de 0,5 en 1,5 punt. In de slotstelling bood ik remise aan, waar ik niet meer zag hoe nu verder te gaan:
Stand na de 38ste zet van wit, mijn remise aanbod werd aangenomen.
Tijd om naar de analyse van de grootmeesters te gaan. Het Nederlandse onderonsje in de hoofdgroep tussen Max en Jordan werd onder de loep genomen. In een ingewikkelde stelling met allerlei mogelijke offers miste Jordan de winnende voortzetting. Deze was echter wel zeer lastig te vinden. De computer moest uitkomst bieden. Na deze gemiste kans werd het remise door eeuwig schaak.
Voor de Messemakers opnieuw een magere dag: naast mij alleen nog Scott met een remise. Hij wist een gunstig lopereindspel niet tot winst te voeren.
Op de terug reis wederom het moment dat er een vliegtuig – op het moment dat we onder het aviaduct door rijden – samen komt. Deze keer een SAS-vliegtuig. Er is geen foto van, maar Scott is mijn getuige. Sommige jaren helemaal nooit, nu bijna dagelijks.
Morgen dag 6, met zwart, nieuwe ronde nieuwe kansen, waarbij ik nog tegen de huidige top 4 uit mijn groep moet spelen.
Lief dagboek, dag 4
Het is wederom gelukt om een vliegtuig te fotograferen als we er onder doorrijden (het viaduct over de snelweg A4)
Deze keer RyanAir:
(@Foto: Kees Brinkers)
Vandaag geen Grootmeesters, die hebben altijd deze maandag een vrije ronde.
Met zwart mocht ik nu aantreden tegen Henk Bermon, een tegenstander waar ik al 2x met wit in eerdere edities van Tata remise heb gespeeld.
Deze keer “the dead of the gladiolus” om maar eens een beroemde uitspraak van Louis van Gaal te citeren.
Het werd de afruilvariant van de Franse verdediging. “Tot het midden van de 19e eeuw werd dit beschouwd als de hoofdlijn van de Franse verdediging, maar is een saaie, remiseachtige en statische opening, wat Wilhelm Steinitz ertoe aanzette te schrijven: “Ik heb nog nooit in mijn leven de Franse verdediging gespeeld, wat een van de saaiste openingen is.” Pas rond de jaren 1860 en 1870 werden de variaties die ontstonden na 3.Pc3, 3.Pd2 en 3.e5 populair.”
“De makkelijke manier voor Zwart om de balans te behouden, en ook de hoofdlijn, is het handhaven van de symmetrie: 4…Ld6. Als Zwart de partij uit balans wil brengen en de kans wil verkleinen dat de partij in remise eindigt, kunnen ze 4…c5 proberen. Hoewel Wit hiermee Zwart een geïsoleerde d-pion (5.dxc5) kan geven, krijgt Zwart een ruimtevoordeel en wat initiatief als compensatie. Zwart kan ook proberen om te rokeren op de damevleugel en de partij op deze manier uit balans te brengen: 4…Pc6, gevolgd door de ontwikkeling van Lc8 en Dd8.”
Gedurende de partij kon ik gevoelsmatig het initiatief nemen, ik had 5 rijen tot mijn beschikking en mijn tegenstander slechts 3.
Een opmars van g4 en f4 leidde echter niet tot een gewonnen stelling, en nadat we de tijdnoodfase gehaald hadden bood ik met dame-ruil remise voor. (Ome fritz is het met mijn eens waardering 0.0)
Dit werd afgewezen en ik ging vervolgens op zoek naar eeuwig schaak. Om dit te voorkomen ging mijn tegenstander vrijwillig in een penning staan en kwam ik en stuk voor.
Met de Paard manoeuvre 51. Pf5 / Pe3 / Pd1 / Pxb2 / Pd3 kwam de volgende stelling op het bord:
56.. – Pf2 / 57.. – Pe5 / 58.. – Pf6 is net op tijd om de g-pion te stoppen, maar ik zag de volgende variant en miste deze eenvoudige winst weg en speelde 56.. – Pf4!
Als de pion niet gespeeld wordt volgt Pxg7, of na g7 volgt Kf7. Ook na de zet KxP volgt K x pion. Pionnen op de dame vleugel zorgen daarna in elke variant voor winst.
Zo geschiede en op zet 64 gaf wit op.
Voor de Messemakers een magere dag naast mij alleen nog Guido met een remise. Hij maakte een eindspel van 1 plus pion net niet tot winst.
Morgen dag 5, met wit, dan zullen we zien of ik bij de koplopers kan blijven.
Lief Dagboek, Dag 3
Het is vandaag 2x gelukt om een vliegtuig te fotograferen als we er onder door rijden; weer gelukt om van de bucket–list af te schrijven.
Voor het eerst mocht ik met de witte stukken beginnen. Het werd een English Opening: Symmetrical Variation, Rubinstein Variation
Ik raakte echter het spoor volledig bijster en speelde vanaf zet 12 alleen nog maar paardzetten: 12 Pc3-e4 / 13. Pf3-d2 / 14. Pd2-c4 / 15. Pe4-d2 / 16. Pd2-f3 / 17. Pc4-e3 / 18. Pf3-d2 / 19. Pd2-c4.
Slotstelling na 19 Pd2-c4; Remise aanbod aangenomen.
Zwart heeft meer bewegingsruimte en kan gaan kiezen waar hij zijn aanval wil gaan plaatsen. Ik kom derhalve wellicht goed weg met remise. Na afloop vertelde mijn tegenstander dat hij 2 jaar geleden nog groep 6 speelde en vorig jaar groep 5. Wellicht nam hij het remise aanbod mede daarom aan, want hij vertelde mij dat hij van de eerste 2 ronden mij als gevaarlijkste, agressiefste opponent vond.
Redelijk vroeg klaar even na vieren en zodoende kon ik nog naar de analyse van de grootmeesters gaan. Hans Böhm doet meestal een leuke presentatie. Deze keer niet, het leek wel als of hij geen energie meer had en er tevens saaie partijen bezig waren. Toch waren er wel leuke momenten tijdens de presentatie, betreft de partijen van Vincent Keymer – Fabiano Caruana (tijdnood) en Praggnanandhaa R – Gukesh D.
Voor de Messemakers een magere dag: naast mij alleen nog Scott met een remise. Hij maakte een eindspel van 2 pionnen minder alsnog remise.
Morgen dag 4, met zwart tegen Henk Bermon. Op eerdere Tata-toernooien al 2x met wit tegen hem gespeeld, beide keren werd het remise. Tijd voor een ander resultaat.
Lief Dagboek, Dag 2
Vandaag met zwart kwam opnieuw de Cambridge Springs opening op het bord. Echter wit maakte een enorme blunder in de opening door Pc3xd5 te spelen:
Zwart komt nu een stuk tegen één pion voor na 6. ..Pxd5 7. Lxd8 Lb4+, waarna alleen de dame er tussen kan. Ik pakte het vervolg te passief aan, waardoor er pas in het eindspel het stuk meer ten gelde gemaakt kon worden. En ook pas nadat ik een vergiftigde h-pion aanbod, nl: 37. Tg5, 39. Tg6, 40 Th6 en 41 Txh4 en deze toren stond daarna buiten spel en heeft de rest van de partij, welke nog slechts 6 zetten duurde, niet kunnen spelen.
Slotstelling na 46.. Pc5; wit gaf op.
Na afloop vertelde mijn tegenstander dat hij al voor het 48e keer deelneemt aan Tata en in de jaren ’80-’90 in Groep 2 speelde. Ook dat hij al 30 jaar geleden deze openingsval kende en per ongeluk er in trapte. Na de stukwinst uit de opening duurde het dus bijna 4 uur voordat het punt genoteerd kon worden. Geen tijd om de analyse van de groot meesters te volgen.
Kees, weer winst via een mataanval stukwinst, en Scott met remise, waren al eerder klaar. Guido speelde nog en had een lastige stelling met een vrijpion op g6, maar maakte toch remise.
Morgen dag 3, met wit tegen de Spanjaard uit onze groep.
Lief Dagboek, Dag 1
Vandaag dag 1. Het Tata Steel toernooi is weer begonnen!
Eerst had ik nog een ongelukkige tandartsafspraak op de eerste dag van de tienkamp. Niet handig, maar het viel deze keer mee, al moet ik nog wel – zoals gebruikelijk – wel weer terug komen.
Weer ingedeeld in Groep 4. Bijzonder is dat er deze editie er slechts vier Groepen 4 zijn ingedeeld, terwijl er wel zeven Groepen 3 en zelfs elf Groepen 5 zijn. Gevolgen van de nieuwe rating boost? Of gewoon toeval? Wie het weet mag het zeggen.
Anyway, mijn groep zit qua speel sterkte redelijk dicht bij elkaar, inclusief een Duitser en zelfs deze keer een Spanjaard.
De eerste partij ben ik met de zwarte stukken ingedeeld. Het werd de Queen’s Gambit Declined: Modern Variation, Knight Defense –opening:
Deze liet ik vervolgens overgaan naar de Cambridge Springs, welke ik al jaren met regelmaat speel. “Met 4…Pbd7 wil zwart de Cambridge Springs Defense spelen, die 5. Pf3 c6 6. e3 Da5 voortzet. De Cambridge Springs Defense is een solide variant van de QGD en wordt vaak gespeeld op zowel amateurniveau (vanwege het gemakkelijker te begrijpen thema) als op grootmeesterniveau. Wit kan doorgaan met 5. cxd5 exd5, wat resulteert in een stelling die lijkt op de QGD Exchange-variant.” Het eerste geregistreerde gebruik van de Cambridge Springs was door Emanuel Lasker in 1892. De naam is afgeleid van een toernooi in 1904 in Cambridge Springs , Pennsylvania , waarin de verdediging meerdere keren werd gebruikt.
Mijn tegenstander gebruikte veel tijd in de opening, wat op mij overkwam dat hij deze opening niet kent, of vaak tegen krijgt. Wel bleef hij de juiste zetten vinden en de partij eindigde in een eindspel met lopers van ongelijke kleur. Remise aangenomen na wits 24e zet Le7.
Vrij vroeg klaar en zodoende tijd om naar de analyse van de grootmeesterpartijen te gaan. Het commentaar en uitleg werd deze keer verzorgd door IM Robert Ris. Niet eerder heb ik hem als commentator gezien, en hij deed het leuk, met frisse blik. Hij was met name te spreken over Nodirbek Abdusattorov, die helaas vandaag niet won, maar wel attractief schaak speelt. Ook was er aandacht voor de partij van Erwin l’Ami, momenteel de koploper in de Challengers.
Ook Kees, Guido en Scott spelen een tienkamp. Kees en Scott wonnen hun partij en Guido verloor, maar hij speelt ook in Groep 1, afgeschermd achter de afzetting.
Iets om van de bucket-list af te halen.
Morgen dag 2, weer met zwart en dan tegen de Duitser uit de groep.
Tegen Maassluis 1, het enige team zonder puntverlies, moesten we winnen of gelijk spelen om nog mee te kunnen doen om het kampioenschap. Maassluis 1, voormalig 1e klasser, trad op volle sterkte aan. Het werd een lange, taaie strijd. Om 22:45 uur werd er op 4 borden nog volop gestreden. En pas om 23:20 uur moesten wij ons gewonnen geven. 5-3 verloren. Zoran wist als enige het volle pond binnen te halen. Onderstaand de partijverslagen met weer een paar mooie partijfragmenten.
Jeroen op bord 1
Ik speelde met wit de volgende opening: English Opening: King’s English Variation, Botvinnik System. Dit speel ik regelmatig en gedurende de opening-middenspel speelde het vrij makkelijk. Toch kwam ik in het eindspel minder te staan. Een pionoffer voor aanval leverde niets op.
Na 28. Te7-f7 bood ik remise aan (zie diagram):
Gezien de tijdnood nam mijn tegenstander dit aan, in de analyse heeft wit het echter nog wel moeilijk.
Na 28. .. – TxTf7, 29.PxTf7-Kg7, 30.Pg5 is het alleen maar keepen voor wit. (Ome fritz -2,1). 28. Txh7+ was een betere optie. Na Kg8 speel je dan Th6 en is bv. eeuwig schaak na Kg7 en Th7.
Halverwege de partij kwam ik nog wel een paar keer goed weg bleek in de analyse na de partij. Mijn tegenstander had veel meer gezien dan ik en ik mag niet klagen met de remise.
Eelco op bord 2
Voor mij weer eens een afruilvariant in het Frans. Martin (m’n tegenstander) was verbaasd over mijn vierde zet, dus dat begon alvast goed. Ik miste ergens rond zet 10 een mogelijkheid om het loperpaar te pakken en het voordeel te pakken. Terwijl ik wat onhandig met de stukken aan het schuiven was, deed mijn tegenstander een paar goede zetten op rij:
Diagram: Stelling na 19. Rfe1
Mijn beide paarden kunnen moeilijk weg. Ik voorzag problemen als wit Qb5 kon spelen, dus besloot ik die kant van het bord op slot te (proberen te) zetten met 19. .. c6 .
Martin dacht hier gelijk door te kunnen breken met de b-pion, maar dit kan niet meer nadat zwart ook a6 speelt. Wit heeft nog steeds de teugels in handen, maar mat is voorlopig afgewend.
Diagram: Stelling na 25. .. Nd6
Veel plannen voor wit hier! Re2, Qg2, g3, het ziet er allemaal aantrekkelijk uit. De computer geeft echter de moeilijker te vinden Ne1 en Nd7 als beste opties voor wit (+1.5).
Na 26. g3 Qf5 27. Qg7 N8f7:
zijn de problemen gelukkig voorbij. Wit kan binnen komen met de toren, maar zijn eigen koning is ook open.
36. .. h3+! 35. Kxh3 Qf1+ 36. Kg4 Qxa6 met een gewonnen stelling als resultaat. Al met al is remise een goede uitslag, in het middenspel stond wit beter.
Frank op bord 3
In mijn partij (met wit) gebeurde er in het begin niet zo veel, met wat kleine dreigingen van beide zijden, maar het evenwicht werd lange tijd nauwelijks verbroken. Op zet 31 won ik een pion, maar de computer geeft nog maar een klein voordeel. Een paar zetten later ontstond de volgende stelling na 34 Dd7, …
Hier heeft wit wel een duidelijk voordeel. Zwart speelde 34 …,Lg6. Na 35 De6,.. zou wit zeer goed staan, bijvoorbeeld: 35 …, Dg3; 36 Lf2, Df4; 37 Td3, Tb8 38 Lg3, … enz. Niet allemaal gemakkelijk te vinden, ook niet voor zwart en de beperkte bedenktijd helpt dan ook niet.
Mijn tijd nam snel af en ik speelde na 34 …, Lg6 te snel 35 Dg4, …. De volgende zet, 35 …,Lg5 had ik volledig gemist.
Wit verliest altijd veel materiaal. Ik probeerde nog 36 Ld4, Lxd2; 37 De6, Tf8; 38 Pd7, Df5; 39 Dxe7+, Tf7; 40 Pf6+, Dxf6; 41 Lxf6, Txe7; 42 Lxf7 en wit blijft een stuk achter en verliest de partij. Winst was noodzakelijk voor een gelijk spel van het team.
Wibo op bord 5
Ik kwam goed uit de opening. Op de 11e zet had ik mijn tegenstander een geïsoleerde dubbelpion op de c-lijn bezorgd. Een mooi aanvalspunt. De gehele partij had ik hierdoor het initiatief, maar mijn tegenstander was vindingrijk in het vinden van steeds weer de goede verdediging en allerlei dreigingen.
Uit de partij-analyse bleek dat ik op de twee kritieke momenten té snel mijn voordeel dacht binnen te halen, maar vervolgens verrast werd door mijn tegenstander die hetzelfde materiaal terug pakte, terwijl ik dat door een tussenzet had kunnen voorkomen.
Afgezien van deze twee momenten is de partij binnen de remisegrenzen gebleven, we waren aan elkaar gewaagd!
Mijn les uit deze partij: kijk voordat je de buit binnenhaalt, eerst extra goed of je het voordeel niet direct weer verliest.
Joeri op bord 6
Wit begon met aanvallend spel en zette me onder druk, maar uiteindelijk werden er allerlei stukken geslagen en stonden we beiden zonder enig initiatief tegenover elkaar. Een remise was de logische uitkomst die mijn tegenstander enigszins stimuleerde door een repetitie van zetten voor te stellen, waar ik op in ben gegaan.
Zoran op bord 7
Ik, met wit, ging zoals gebruikelijk vol ten aanval, deze keer met een Kwal en pionoffer tegen de nog onbeschermde Koning op e8.Het leek optisch nog wel te kunnen voor zwart, maar een foutje is zo gemaakt in deze lastige stelling voor zwart, wat ook gebeurde.Ik kon afruilen naar een eindspel van Dame + Loper tegen 2 Torens en won daarna vrij gemakkelijk de partij.
Significant detail: Er was nog wel een onregelmatige zet van zwart, waar de Zwarte Koning 1 zet lang schaak bleef staan, maar dat had feitelijk geen invloed op het resultaat van de partij.
Bert op bord 8
Ik kreeg met zwart een onregelmatige damepion op het bord, dat uiteindelijk nog het meest ging lijken op dame-indisch. Tot in het middenspel ging alles gelijk op. Wit begon met een centrumaanval, maar vergat dat ik een vastgezette toren tegen een loper kon winnen. Een volle kwaliteit voorsprong dus; zou voldoende moeten zijn voor de winst. Wel kreeg wit een sterk paard op e5 en daar ik alleen de zware stukken nog had, was het moeilijk dit paard te verdrijven. Door te voorzichtig spel verloor ik steeds meer het voordeel van de materiële voorsprong. Uiteindelijk kon mijn tegenstander een koningsaanval beginnen en in de opkomende tijdnood besloot ik de kwaliteit terug te geven. Met alleen 5 pionnen en twee zware stukken op het bord zag het er remiseachtig uit. Wit ging nog even door met de mataanval die ik eenvoudig kon pareren. Totdat ….. ik met een damezet het bedreigde matveld losliet. Een blunder van de bovenste plank. Mijn tegenstander gaf ruiterlijk toe dat het resultaat niet beantwoordde aan de kwaliteit van de partij.
Deze partij speelde ik tijdens een externe wedstrijd in de RSB viertallencompetitie op 7 januari 2025. Het leuke aan deze partij vond ik dat al mijn plannen ook uitkwamen. Er zijn zeker stellingen aan te wijzen waarin zowel Ben Balm als ikzelf een betere zet hadden kunnen spelen. Maar al met al denk ik dat deze partij een van mijn betere partijen van de laatste tijd is.