Schaakpuzzeltocht 4 juni

In het kader van het 175-jarig jubileum van onze schaakclub was er zaterdag 4 juni een schaakpuzzeltocht in het centrum van Gouda. Met acht enthousiaste vossen en 9 enthousiaste deelnemers was het een geslaagd evenement. Om half drie gingen de groepjes op pad. De eerste vossen waren snel gevonden. Maar sommige vossen vielen toch niet heel erg op.

Na ruim anderhalf uur waren we weer terug bij het openluchtschaakspel. Er werd nog een spelletje schaakgespeeld en we konden nog nagenieten van een lekker ijsje.


Puzzel 1:

Oplossing puzzel 1


Puzzel 2:

Oplossing puzzel 2

Geen kampioenen in de interne competities 2019-2020

Beste leden van Messemaker,

Gezien de beperkingen als gevolg van de coronacrisis zal er in elk geval tot 1 juni geen schaken in de Hoog zijn. Dit betekent dat wij in het gunstigste, maar niet waarschijnlijke, geval 8 juni de eerstvolgende competitieronde zouden hebben. Dit is dan direct ook de laatste ronde, hierna begint volgens onze kalender de zomercompetitie.

Om deze reden heeft het bestuur besloten om de interne competitie te stoppen, inclusief beker- en snelschaakcompetitie. Er zijn dit seizoen geen kampioenen en bekerwinnaar.

Wij hopen dat we nog wel een zomercompetitie kunnen spelen. Als we meer informatie hebben over een mogelijke start hiervan, laten we het jullie weten.

Met vriendelijke groet,

Namens het bestuur van Messemaker 1847

Frank Michielen
Secretaris Messemaker 1847

Eerste winst voor Messemaker 4

Op vrijdag 21 februari j.l. speelde het vierde team tegen CSV 4. Het team van Cappelle aan den IJssel trad met vele jonge getalenteerde spelers aan. Wij hadden afzeggingen van onze sterkste speler Kees Vermijn en Jasper van Wijhe. Ze werden vervangen door respectievelijk Diko Kalkdijk en Kees van Wensveen. Het werd een knallende overwinning voor ons team 4.

Het was een vreemde wedstrijd; er waren veel jeugdleden, die al aardig gescoord hadden in de RSB, maar die tegen ons team allemaal het loodje legden. Het werd 7-1 voor Messemaker.

Diko Kalkdijk won als eerste na ongeveer een half uur. Daarna volgden veel winsten voor Messemaker. Er waren veel jeugdleden, maar de gemiddelde speelsterkte was veel lager dan wij uit eerdere wedstrijden hadden ervaren. Hoe deze grote verschillen kunnen bestaan binnen de RSB klasse 3C is mij een raadsel.

Albert-Jan Wagensveld

 

Lees verder “Eerste winst voor Messemaker 4”

RSB wedstrijd 6 december viertal tegen Overschie

door Kees van Wensveen

De tweede wedstrijd van ons viertal eindigde evenals de eerste wedstrijd in een gelijkspel.De eerste wedstrijd vorige maand tegen Ivoren Toren in Rotterdam eindigde in winst voor John en Micha en verlies voor Rob en mij.Deze keer speelden we weer in Rotterdam tegen het viertal van Overschie. Erwin viel in voor Micha, die andere dingen aan het hoofd heeft ivm met de geboorte van zijn dochter.Weer wisten de jongeren, John en Erwin, hun partij te winnen en verloren Rob en ik opnieuw. Zou het toch met de leeftijd te maken hebben?

De reis naar Rotterdam-Overschie verliep niet helemaal vlekkeloos. Rob reed deze keer en we waren om kwart over zeven bij de Hoog. Alleen John ontbrak nog. Hij belde al snel naar Rob met het verzoek hem even op te halen want zijn scooter wilde niet starten. De Bosweg, waar John stond te wachten, ligt niet echt op de route, zodat we met enige vertraging in Rotterdam aankwamen. Toen nog de speellocatie van Overschie vinden. Ook dat viel niet mee. Ik wist dat het in de Kerk was en de verlichte toren van die kerk zagen we al snel, maar de navigatie had andere plannen. De zei:”bestemming bereikt”, maar de Kerk was nergens meer te zien. Inmiddels was het 10 minuten voor 8. Rob negeerde een weg met éénrichtingsverkeer om sneller te zijn. We zagen toen al snel weer de betreffende Kerk, maar geen parkeerplaats. Rob zag een smal weggetje langs de Schie op loopafstand van de Kerk en dacht daar een parkeerplek te vinden. Geen parkeerplek in dat smalle straatje. Sterker nog het straatje ging over in een fietspad en keren was uitgesloten. We moesten toen op hetzelfde smalle weggetje een kilometer achteruit rijden. Dat duurde even.Rog zei: “ik zet jullie bij de Kerk af en ga dan een parkeerplek zoeken”.  Toen zat het toch nog even mee, want op het Kerkplein zelf was precies nog één plekje vrij. Eerste keer toen we er langs reden niet gezien. Zodoende waren we klokslag 8 uur binnen en konden gelijk aanschuiven voor de wedstrijd.

Ik speelde deze keer aan het vierde bord en had een zeer jeugdige speler tegenover mij die in een razend tempo speelde. De deur van het zaaltje waar we in speelden ging regelmatig open omdat andere clubleden kwamen kijken of omdat we iets te drinken haalden. Elke keer maakte deze deur een irritant snerpend geluid. De scharnieren moeten nodig eens gesmeerd worden. Verder zat mijn tegenstander gezellig een zak chips te eten en dat niet alleen, maar de teamgenoot rechts van mij had een dergelijke knisperende zak met lekkers.Allemaal geen excuus voor mijn verlies. Zoals gezegd: mijn tegenstander dacht blijkbaar veel sneller dan ik en speelde in een erg hoog tempo en daar kan ik slecht tegen. Ik laat me te gemakkelijk verleiden om in dat tempo mee te gaan en kom dan in de situatie van eerst zetten en daarna pas denken. Absoluut verkeerd. Volgende keer nog meer aan denken!


Verslag Erwin Wouterson

Vandaag mocht ik invallen voor Micha en trof ik Timo Zunderman met zwart op bord 2. Mijn tegenstander opende met e4 waarna ik koos voor een Frans vervolg. Mijn tegenspeler verkoos de afruilvariant op d5. Na twaalf zetten waren beide loperparen en een van de paarden koppels afgeruild. Met een solide pion structuur én een actieve dame vanaf d6 kon ik mijn positie verder uitbouwen. In de volgende positie kon ik met Txe1+ een belangrijke centrum pion op d4 winnen.

Kort na het winnen van de d4 pion wist ik mijn tegenspeler te verleiden tot een dameruil op e4. Na het centraliseren van mijn overgebleven stukken kon ik op de e-lijn de laatste torens afruilen. Het eindspel: paard, koning en één pluspion zag er rooskleurig uit.

Inmiddels werd mij duidelijk dat er een 2-1 achterstand was ontstaan en met lichte tijdsnood aan mijn zijde (4 minuten op de klok) kon ik met juist rekenwerk profiteren van zetdwang waarna mijn pluspion de wedstrijd kon beslissen:

Mijn tegenspeler probeerde nog met zijn koning op d4 de boel dicht te houden maar na de “wachtzet” Kd6 ontstond er voor mijn tegenspeler de zetdwang en moest hij de weg vrij maken voor mijn koning. Het remiseaanbod in bovengenoemde stelling werd dan ook niet door mij geaccepteerd. Niet veel zetten later moest mijn tegenspeler opgeven nadat mijn pion met ondersteuning van koning op c2 was beland en hij gedwongen het veld c1 met zijn koning moest verlaten.

Met deze overwinning wist ik Messemaker 1847 V1 op 2-2 te brengen en was mijn eerste invalsronde voor mij een succes.

In Memoriam Wil Woudenberg

Onstuitbare en creatieve organisator

Gortdroog is de tekst van de ABC Eregalerij van de Rotterdamse Schaakbond (website, archief 2006-2015). Bij de letter W staat vermeld: Wil Woudenberg, lid van verdienste Messemaker 1847. Verschillende bestuurlijke rollen (1974-2001). Correct, maar verre van ladingdekkend en geen recht doende aan zijn enorme kwaliteiten. De schaakenthousiast, die zijn club steevast bij elke gelegenheid aankondigde als ‘de oudste schaakvereniging van Nederland’, lag er niet wakker van. Hij was geen borstrammer, zocht het voetlicht niet op en werd zelfs verlegen als hij terecht weer eens in het zonnetje werd gezet. Heel apart voor een man die als creatieve ‘regelaar’ een onafzienbare reeks van initiatieven ontplooide die in positieve zin diepe sporen trokken in de toch al roemruchte geschiedenis van het Goudse genootschap.

Vanwege zijn kwaliteiten werd hij, met ‘public relations’ als portefeuille, tot bestuurslid gebombardeerd. Voor hemzelf hoefde dat niet, omdat hij een hekel had aan ‘besturen’ en de voorkeur gaf aan de schaduw en aan het opereren vanuit de coulissen. Samen met zijn enkele jaren geleden overleden boezemvriend Ab Scheel vormde hij een duo waar menig schaakclub jaloers op was. Een volledige opsomming van zijn heldendaden is nauwelijks te geven, maar zijn activiteiten op het vlak van de contacten met Solingen (officieel zusterstad van Gouda) zijn misschien wel het scherpst in de geheugens gegrift. Met de plaatselijke Duitse schaakclub werden zo’n twintig jaar nauwe banden onderhouden. De start ervan bestond uit de organisatie van een krachtmeting tussen de jeugdschakers van beide steden, een idee van Woudenberg. Het groeide uit tot een jaarlijks weekendevenement, beurtelings in Nederland en Duitsland gehouden en bestemd voor zowel junioren als senioren, bij voorkeur vergezeld van echtgenotes. Reizen per bus, schaken afgewisseld met eten drinken en alternatieve spelletjes, vormden de belangrijkste ingrediënten van het jaarlijkse feest.

Wil, samen met Ab Scheel en Henk van der Wösten, bracht regelmatige bezoekjes aan de voorzitter SC Solingen 1928, herr Engels en diens vrouw. Daar werden plannen uitgewerkt voor de volgende ontmoeting, compleet met een ‘damesprogramma’. Ook daar ontfermde Wil zich vol overgave over. Tot zijn ongeëvenaarde regelkunsten behoorden het reserveren van een betaalbaar hotel en een restaurant. Op de heenweg was koffie met gebak geregeld bij een wegrestaurant in de buurt van Zevenaar, op de terugweg werd traditioneel gedineerd bij De Goudreinet in Veenendaal. Een ‘moetje’ volgens Wil, al zaten de meeste deelnemers tot de nok toe vol met al genoten spijzen. Toch had de organisator ook oog voor een goede conditie, want op de ochtend van de tweede dag stimuleerde hij deelname aan wandeltochten en bezoekjes aan regionale bezienswaardigheden.
Als de oosterburen naar Gouda kwamen, ontbrak het hen aan niets – uiteraard dankzij de inspanningen van Wil. Lunch en diner, gebak tussendoor, spelletjes in de avonduren, overal werd voor gezorgd. Als geen ander kon hij sponsors aantrekken. Zo slaagde hij erin om voor een slordige 200 euro etenswaren bij Albert Heijn los te peuteren.

Wil Woudenberg was veel méér dan alleen ‘de grote man van Solingen’. Zijn geestdrift, creativiteit en tomeloze inzet kwamen ook bij talloze andere activiteiten aan het daglicht. Hoogtepunt vormde het jubileumjaar van de vereniging (1997), waarin hij als lid van de jubileumcommissie bij vrijwel alle evenementen was betrokken: de wereldrecordpoging simultaanschaak, het Top 12-toernooi, de Battle of the Centenarians (een toernooi waaraan alle Nederlandse verenigingen van 100 jaar en ouder deelnamen), de tentoonstelling Schaken en Kunst enzovoort, enzovoort. Daarnaast was hij actief bij de jaarlijkse Open Schaakkampioenschappen van Gouda als contactman voor sponsors en de begeleiding van grootmeesters. Vermaard waren ook de busuitstapjes naar Noord-Brabant (beugelen!) en naar een skihut in Bergschenhoek. Tussen de bedrijven door was hij mede-verantwoordelijk voor de succesvolle voordracht van Ab Scheel als Vrijwilliger van het Jaar bij de KNSB en de benoeming van Gert-Jan Ludden tot Sportvrijwilliger van de Stad Gouda. Ook ondersteunde hij de jaarlijkse schoolschaakevenementen.

Naar schatting was hij wekelijks tussen de 20 en 30 uur bij organisatorische activiteiten van ‘zijn’ vereniging betrokken. Natuurlijk was hij ook schaker, zowel in- als extern. Een echte liefhebber die zelden prijzen pakte, maar mateloos kon genieten van het spelletje. Hij bezocht graag toernooien, met Ab als ‘bob’ en chauffeur. Een goede taakverdeling, want Wil lustte graag een borreltje of een biertje. Een lekker hapje eten na afloop was ook vaste prik.

Humor typeerde hem ook. Voor hem gold bij uitstek ‘een dag niet gelachen is een dag niet geleefd.’ De laatste jaren was hij onder andere door zijn verhuizing naar Den Haag wat minder in beeld in Gouda. De herinneringen blijven echter. Messemaker 1847 heeft veel aan hem te danken. Hij was een fijn mens, altijd onbaatzuchtig en behulpzaam. Bij de vrouwen had hij, altijd goed verzorgd en met een onafscheidelijke stropdas, de bijnaam ‘De Charmante’. Bovenal echterblijft hij voor de schaakgemeenschap te boek staan als organisator, inspirator en enthousiast clublid aan wie Messemaker 1847 veel heeft te danken.

Willem Carel Woudenberg werd 75 jaar. Hij ruste in vrede.

Henk de Kleijnen (m.m.v. Gert-Jan Ludden en Henk van der Wösten)

4 x 4 voor het 4e team

Maandag 27 januari j.l. hebben wij, het vierde team van Messemaker 1847, een bijzonder resultaat geboekt tegen het vierde team van Erasmus. Of misschien toch weer niet zo’n bijzonder? Als je naar de stand in de klasse 3C van de RSB competitie kijkt staan er achter Messemaker toch wel erg veel vieren. Het was de vierde ronde van de competitie. We staan op de vierde plek. Ons team heeft 4 matchpunten, 4×4 bordpunten en noteert elke ronde tot nu toe een uitslag van 4-4!
We hebben het over het vierde team van Messemaker omdat er twee teams in de KNSB competitie spelen en twee teams in de RSB-competitie en niet te vergeten een team in de 4-tallen competitie van de RSB. Messemaker 1847 2 in klasse 3C van de RSB competitie is dus het vierde team.
Hieronder de verslagen van de teamleden over hun partij.

Albert-Jan

Ik had wit en opende met mijn gebruikelijke e4 en na zwarts e6 met f4. Het was geen koningsgambiet deze keer want er werd geen pion in de aanbieding gedaan. Zwart speelde zorgvuldig en zo kwamen zowel zwart als wit redelijk ontwikkeld uit de opening. Spannend werd het nadat ik met wit een pion sloeg (Pg5xe6) die na terugslaan door zwart in een afruil zou eindigen met twee pionnen winst voor wit. (zie diagram).

Dit dreigde nog verkeerd af te lopen voor mij want zwart speelde Dd8-e8, met indirecte aanval op de loper op e3. Maar na 4 zetten 1:Le3-g1 – De8-c6, 2:Pc3-e4 – Pf6xPe4, 3:d3xPe4 – Tf8-e8, en 4: La2-d5) eindigde het alsnog in een stuk winst voor wit. Na nog verder gespeeld te hebben en enkele stukken en pionnen te hebben afgeruild gaf zwart op.

De computer gaf thuis nog aan om uitgaande van het diagram, na Pxe6 het volgende te spelen voor zwart, dat inderdaad beter was, maar toch verrassend: La7xg2 schaak (!), KxLg2, Pf5xLe3 schaak!, De1xPe3, f7xPe6 met gelijk spel. Het paard op f5 is nu weggespeeld en afgeruild, waardoor de vork met schaak door de loper op e6 niet meer opgaat.

Wibo

Het komt niet vaak voor dat als ik met wit speel, mijn tegenstander verrast wordt door mijn openingskeuze. Deze keer dus wel. Al snel werd veel bedenktijd verbruikt en werden door mijn tegenstander vooral pionzetten gedaan (8 van de eerste 14 zetten). Hij kwam achter in ontwikkeling en er ontstonden zwakke velden in zijn stelling. Vervolgens wist ik de f-lijn te openen, waarmee de korte rokade heel moeilijk werd. Door mijn paarden op zijn zwakke velden te posteren wist ik langzamerhand de druk te vergroten en tegenspel tegen te houden. Uiteindelijk slaagde ik er in met een mooie combinatie een stuk te winnen. Daarna stribbelde hij nog wat tegen, maar na 36 zetten wat het mat onvermijdelijk. Een partij zoals ik ‘m graag speel!


Kees

Met zwart aan bord 1 speelde ik tegen D. Hetharia een ongelukkige partij. Op zet 11 speelde ik in een Konings-Indische opstellingTf8-e8, wat d4xe5 toeliet en vervolgens La3-d6 met aanval op mijn Dame op c7, waarna ik er eigenlijk niet meer aan te pas kwam. Ik had eerst e5-e4 moeten spelen, en daarna pas Tf8-e8 en de partij zou heel anders gelopen hebben. Na moeizame verdediging en gevaarlijke dreigingen van wit te hebben overleefd, werd ik op zet 34 toch nog verrast en midden op het bord mat gezet.

Chris

Aan bord 3 kwam ik met zwart na een Siciliaanse opening niet goed in mijn spel. De dameloper bleef de gehele partij opgesloten.
Het lukte me niet een goed plan te maken. Enkele makkelijk te pareren matdreigingen konden wit niet van de wijs brengen.
Hij kon, na een mooie combinatie, een mat forceren en won op deze manier.


Eelko

Een Franse partij waarbij in het begin van de partij de nadruk voor beiden op de damevleugel lag. Toen zwart met c5-c4 het spel aan die zijde op slot zette, besloot ik om op de koningsvleugel de boel open te gooien. Daar had ik meer ruimte en ik kon sneller mijn torens naar de koningsvleugel brengen dan zwart. Met het gewaagde g2-g4-g5 verraste ik Richard zichtbaar (zie diagram).
Zwart speelde f7-f6. Niet al te sterk. Achteraf bezien denk ik dat zwart beter op de damevleugel had kunnen proberen de a-pion op te spelen, bijvoorbeeld met 19…Lb4, 20.Df4 a5, 21.h4 a4, of 21…La4 en zwart krijgt mooi initiatief via de b-lijn.
De partij ging door met het ruilen van mijn e-pion tegen zwarts f-pion. Zwart nam uitaard terug met de g-pion. Het ruilen ging nog even door totdat zwart zijn koning ‘veilig’ naar h8 verplaatste. In deze stelling (zie diagram 2) stond ik er goed voor. Maar in mijn hoofd was ik al verder en speelde Pf4. Gretig pakte zwart mijn ongedekte g-pion en weg was al mijn voordeel.
De zwarte toren kwam daarna op f8 en ik werd haast gedwongen om de dames te ruilen. Met een beetje bluf en bravoure offerde ik nog mijn paard op d5. Zwart sloeg met de dame maar zag daarna de de dame hiermee min of meer vast stond. Blijkbaar was Richard te overrompeld en bood remise aan, wat ik maar al te graag aannam.


Eduard

Technisch gezien was het echt remise toen ik op de 41e zet het remise-aanbod van mijn tegenstander accepteerde. Moeilijke beslissing want de stand werd daarmee 4-3 in het voordeel van Erasmus 4 en we zouden dus nog hooguit gelijk kunnen spelen (wat kort daarna gelukkig ook gebeurde). Maar doorspelen had ook gekund. Veel bedenktijd had mijn tegenstander niet meer, maar ik had al wel in de gaten dat er in deze stelling nog heel veel zetten gedaan zouden moeten worden. Voordat je het weet wordt het dan uitvluggeren, met alle risico’s van dien. Ik speelde met zwart en moest toe zien hoe wit het spel vertraagde, dicht zette en zelf ook geen risico nam. Zelfs toen ik hem daartoe uitnodigde met een leuk gevonden, enigszins dubieuze zet die onmiddellijk zou leiden tot “schwindelerregende Verwicklungen” (mooie term uit Duitstalig schaakboek) koos hij voor de veilige route. Ik won nog wel een pion, maar daarmee niet de partij. Vrijdag 21 februari schaken we in Capelle aan de IJssel en dan moet het beter. Ja, dan speel ik beslist zoals het moet. Dat wil zeggen: ontzettend goed. (een rijmende knipoog naar Jules Deelder).