Onder rustgevend gezang van psalmen in de naastliggende kerk begonnen wij ons debuut in de 2e klasse tegen De Willige Dame 1. Op papier waren we aan elkaar gewaagd en dat was terug te zien in de partijen. Het duurde lang voor de eerste beslissingen vielen. Simon won, waarna Ruud, Albert-Jan en Zoran verloren. Bert speelde remise, Wibo won en Frank verloor. 4,5-2,5. Jamy wist de eindstand naar 5-3 te tillen.
Onderstaand meerdere partijverslagen.
Ruud op bord 8
Mijn eerste externe competitiewedstrijd in mijn leven. Zou ik partij kunnen geven? Word ik van het bord geveegd? Had ik kansen? Om deze vragen samen te vatten: ik kon partij geven, ben niet van het bord geveegd, ik had goede kansen om te winnen, maar verloor uiteindelijk de wedstrijd. Bij een gelijk opgaande strijd won ik op een gegeven moment door aftrekschaak een loper. Mijn voornemen om bij elke zet de tijd te nemen, kon ik tot dat moment goed uitvoeren. Toen ik eenmaal voorstond, bleef ik niet bij elke zet een tijdje op mijn handen te zitten (zoals Wibo mij achteraf adviseerde), maar dacht ik te snel om door een paar zetten een definitief voordeel te behalen. Dat viel tegen: een vrijpion van de tegenstander kon uiteindelijk doorstomen en dat deed me uiteindelijk de das om.
Frank op bord 1
Ik had een gelijk opgaande partij, die lange tijd beide kanten op kon. In het middenspel won ik een pion. Hierna speelde ik het net niet goed met vaak net niet de beste zet. Mijn voordeel nam af en na een paar onnauwkeurigheden van mij, ging het mis en verloor ik uiteindelijk.
Het was een partij zonder echte grote fouten, maar te veel onnauwkeurigheden.
Jamy op bord 2
Mijn tegenstander speelde E4 wat resulteerde in een caro kann, panov variatie. Met wat kunst en listgrepen won ik een pion, waarop het middenspel begon. Ongeveer alle stukken van de tegenstander waren gedwongen in een defensieve stand. Dit bleek later schijn te zijn, waarop hij een sterke aanval creëerde. Door wat gedwongen ruilen, ontstond er een situatie in het eindspel met ongelijke lopers. Vakkundig wist mijn tegenstander remise te houden terwijl ik een pion had op de 7e rij.
Bert op bord 3
Met wit spelend gaf ik op de dertiende zet een pion weg. De compensatie was dat ik in staat was de ontwikkeling en mobiliteit van de zwarte stukken te beperken. Enkele zetten later miste ik een veelbelovende voortzetting waarbij ik de pionnenstructuur kon aanvallen en waarschijnlijk de pion kon terugwinnen. De pion kon ik later niet meer terug winnen, zodat een heel lastig eindspel in de lucht hing. Op de dertigste zet forceerde mijn tegenstander ruimte voor zijn stukken, maar ik kreeg nu ruimte voor activering van mijn toren. Dit bleek genoeg om zetherhaling af te dwingen en zo eindigde de partij na 38 zetten en met ieder nog vier minuten op de klok in remise.
Simon op bord 4
Op het vierde bord was de openingsfase gelijkwaardig. Vervolgens werden de witte stukken tijdens de middenfase van het spel langzaam naar de achterste lijn gedreven door oprukkende A en B pionnen van zwart. De witte torens en paarden stonden gezamenlijk naast elkaar terwijl de witte dame lijdzaam naar de zijlijn was verdreven. Een afgedwongen paardenoffer van wit tegen een pion was het gevolg. Helaas gaf dit geen verlichting en wit gaf na 29 zetten op.
Wibo op bord 5
Met een mooie koningsaanval wist ik mijn sterkere tegenstander te verschalken. Met een loperoffer brak ik zijn koningsstelling open. Vervolgens wist ik vier zetten later met een plaatsingsoffer met mijn toren gevolgd door een paardvork, zijn dame te veroveren. De stelling na 21…. Le7-f6:
Zwart beheerst de zwarte velden voor de koningsstelling. Mijn kansen liggen op de witte velden en ik moet mijn dame bij de zwarte koning zien te krijgen. Dus 22. Lg6! waarna volgde 22. ….Lg7; 23.Lf7!, Kf7; 24. Dh7, Df6 (deze zet had ik niet gezien); 25.Pg5, Kf8. Zie diagram:
Een ingewikkelde stelling en nog weinig tijd op de klok. Gelukkig vond ik het mooie plaatsingsoffer 26.Te6!, Te6; 27.Lg7,Dg7; 28.Pe6, de paardvork en zwart verliest zijn dame.