Categorie: Archief Team RSB 1

(door Jeroen Eijgelaar en Auke Wilming)

Op 8 april stond de dubbel tegen Krimpen a.d IJssel op het programma: Team 1 tegen Krimpen 1 in Gouda en Team 2 tegen krimpen 3 in Krimpen. Beide teams gingen met de winst aan de haal, al ging het bij het tweede team een stuk gemakkelijker.

Krimpen 1 had nog niet verloren en stond fier aan kop in onze klasse. Vorig jaar waren de rollen omgedraaid en gingen wij als koploper naar Krimpen, waar wij onze enige nederlaag leden. We konden dus een zware avond verwachten.

Lange tijd ging de strijd gelijk op en een eerste rondje langs de borden verraadde nog weinig over de uitslag. Jan had weer eens een kwal geofferd, Sjoerd had in plaats van een loper een fiancetto-paard op g7 en stond niet slecht, hoogstens een beetje beklemd. Rob en Peter stond bedenkelijk en dat was het eigenlijk wel.

Sjoerds partij verliep zo: “Op bord 5 speelde ik met zwart tegen de sterke speler Michiel Besseling. Na een scherpe opening werd de angel al vrij snel uit de stelling gehaald door de pionnenstructuur dicht te schuiven. Met iets beter geplaatste stukken had ik vervolgens een licht initiatief, dat nooit leidde tot een echt voordeel. In een gelijke stelling besloot ik, na een blik op de andere borden waar het er redelijk goed voor ons uitzag, een remiseaanbod te doen. Ook Michiel kwam tot de conclusie dat er niets meer uit de stelling te halen was en waren wij als eerste van de avond klaar.” (1/2-1/2)

Auke was als tweede klaar. “Na een opening waar ik weinig uit haalde kwam het toch tot een succesvolle koningsaanval en dus was het na 27 zetten plots afgelopen. Met deze overwinning heb ik voor het eerst 2000+ rating!“

Jeroen speelde een “onbekende” opening: de Queen’s Indian Defense, Miles Variation: 1.d4 Nf6 2.c4 e6 3.Nf3 b6 4.Bf4 Bb7 5.e3 Be7 6.Nc3. Deze variant was voornamelijk populair in de jaren 80 van de vorige eeuw, o.a. door  Karpov en Timman. Mijn tegenstander en ik waren echter niet bekend met alle varianten en moesten het maar achter het bord verzinnen. Een pionnenstorm op de koningsvleugel van mijn tegenstander, met de koning nog op e8, leidde tot niets behalve een betere stelling voor mij.

Stand na de 21^ste zet van zwart: Ke8-f7.

Hier kon ik gebruik maken van de open e-lijn en de zwaktes in de zwarte stelling.

Stand na de 26^ste zet van zwart Le7-g5:

Hier won ik een pion en een kwal na 28.Pxf5+ Txf5 (wat anders). Hierna was het eindspel eenvoudig gewonnen.

De tussenstand was nu 2.5-0.5.

Eriks partij wikkelde snel af naar een gelijk toreneindspel en uiteindelijk bleek de remise dan ook het maximaal haalbare.

Jan vertelt over zijn partij:  ‘’Tijdens het ONK Dieren had ik de laatste ronde een snelle remise tegen de tegenstander van vanavond. Nu gingen we allebei het gevecht aan. In Dieren speelde ik met zwart, nu met wit. Zwart speelde een tamme opening met een snelle dameruil. Deze niet te onderschatten, taaie opening kan snel vervlakken of een eindspelvoordeel voor zwart opleveren. Op zet 22 kon ik een mooi langetermijn kwaliteitsoffer doen. Na dit offer was de stelling nog steeds in evenwicht maar had ik veel praktische kansen, en uiteindelijk won ik hierdoor de partij.’’

Rob werd langzaam verder en verder weggedrukt, en moest uiteindelijk opgeven.

Peter Ypma wist zijn kansen na een moeilijke opening te keren en had in een middenspel zonder dames veel aantrekkelijke zetten, waarvan er een paar net wel en een paar net niet genoeg waren voor de overwinning. Uiteindelijk wist hij niet door te breken en werd het dus remise.

Scotts partij was een gesloten Siciliaanse opening, waarbij het volgens mij lang gelijk opging. Uiteindelijk verloor Scott toch een kwaliteit en toen de pion van zijn tegenstander ging promoveren kwam ook aan deze laatste partij een einde. De winst was toen gelukkig al binnengehaald: 4.5-3.5!

De laatste ronde spelen wij op 22 mei uit tegen Shah Mata 1, de rode lantaarndrager in de competitie die dus gebrand zal zijn op een overwinning om lijfsbehoud mogelijk te maken!

(door Auke Wilming)

Op vrijdagavond 15 maart reisde het 1 e RSB-team af naar Rotterdam voor de wedstrijd tegen RSR Ivoren Toren. Nadat het eerste succes binnen was gehaald in de vorm van een parkeerplek betraden wij de knusse speelzaal. Na de nederlaag tegen Overschie was het kampioenschap eigenlijk al uit zicht, en een nederlaag vanavond zou ons definitief veroordelen tot de middenmoot, of erger.

De meeste spelers waren zo lief om een verhaaltje op te sturen; hieronder staan ze op bordvolgorde:

1. Henk-Jan:
   Met wit kwam ik al snel op onbekend terrein. Hierbij moest ik de keuze maken voor een veilige keuze, waarbij de stelling snel zou vervlakken, of een wat strategische ongelukkige zet e4, waarbij de stelling wel interessant was. Uiteraard koos ik voor de laatste optie. Ik kwam wat minder te staan, maar mijn tegenstander kon hier niet echt van profiteren. Uiteindelijk kon ik mijn stukken toch wat verbeteren, waardoor ik weer aan winst kon gaan denken. Mijn tegenstander trok tijdig aan de noodrem, waardoor een gelijk eindspel ontstond waarbij beiden geen fouten meer maakten.
2. Jan:
   Studie heeft zin! Met zwart op bord 2 speelde ik tegen Paul Batenburg. Paul offerde in een moderne Franse variant een pion voor compensatie en mogelijkheden voor koningsaanval. Één keer eerder heb ik dit systeem tegen me gehad en toen werd ik er genadeloos afgezet. Door studie na deze bewuste partij kon ik nu een betere voortzetting doen. Lange tijd van de partij tegen Paul heb ik onder druk gestaan maar uiteindelijk heeft wit de pion niet meer teruggezien. Een koningswandel van f8 naar b8 was nodig om het voordeel te verzilveren.
3. Erik:
   Op weg naar huis vertelde Erik mij over zijn partij, dit denk ik er nog van te weten: In de opening werd Erik ietwat verrast door zijn tegenstander en op een gegeven moment zag hij zich gedwongen een kwaliteit te offeren. Hierna vocht hij nog lang in het eindspel, maar het mocht uiteindelijk niet baten: 0-1.
4. Bernard:
   Op het vierde bord mocht ik het met de zwarte stukken opnemen tegen Mark Beijen. In een opening waar wit direct het centrum met zijn pionnen bezet, was het mijn taak om dat aan te gaan tasten met stukken die wat actiever zouden moeten worden. Dit pakte ik echter verkeerd aan waardoor mijn potentiële actieve stukken eerder prooien werden voor de witte stelling, waar de stukken wel op een logische manier samenwerkten. Door een pion en een kwaliteit te offeren (wat ook redelijk noodgedwongen was) dacht ik wat tegenspel te kunnen creëren. Dat lukte aardig en ik kreeg lichte hoop omdat Mark op dat moment heel weinig tijd over had. Echter had ik bij lange na niet genoeg compensatie en dat liet Mark met 15 seconden per zet in mijn beleving akelig nauwkeurig zien. Toen er uiteindelijk wat stukken werden geruild was alle hoop verdwenen en was het een paar zetten later ook daadwerkelijk mat.
5. Sjoerd:
   De eerste twee zetten van mijn tegenstander waren d7-d6 en d6-d5. Zoiets kan niet goed zijn, zou je denken, maar toch kwam ik moeizaam uit de opening. Met licht nadeel kreeg ik een remiseaanbod van mijn tegenstander. Een blik op de andere borden liet zien dat we een moeilijke avond speelden en ik besloot daarom om door te spelen. Na een onnauwkeurigheid van mijn tegenstander won ik een kwaliteit voor een pion en kon ik nog voor de winst proberen te spelen. Maar meer dan remise zat er niet in.
6. Auke
   Ikzelf speelde met zwart een matige partij tegen Tjerk Tinga. Al uit de Engelse opening stond ik ietsje beter, maar dat voordeel kon ik niet behouden. Na een pionoffer hoopte ik een koningsaanval in te kunnen zetten, en die zag er inderdaad veelbelovend uit. Objectief was de stelling -0,.4, dus zoveel was er niet aan het handje. Mijn dameoffer kwam dan ook iets te vroeg, en een zet later kon ik opgeven.
7. Scott
   In Scotts partij werden er al snel veel stukken afgeruild, en ik had het idee dat hij ondanks het loperpaar ietsje slechter stond in het eindspel, door dubbele pionnen. Dit wist hij toch netjes remise te houden.
8. Jeroen
   Jeroen gaf mij zijn notatiepapiertje mee, en na de partij te bekijken kan ik beamen wat hij er al over zei: ‘Nee, dit was niks.’

Een zwaar teleurstellende avond dus, met als enige lichtpuntje de overwinning van Jan. Na afloop was er berusting onder de spelers, het was simpelweg niet onze avond. De terugreis met Erik en Bernard was niet eens onaangenaam, hoewel wij allen een nul hadden genoteerd.
Op 8 april spelen wij weer, dan thuis tegen koploper Krimpen a/d IJssel.

(door Jeroen Eijgelaar)

Messemakers RSB-team 1 leed haar tweede nederlaag op rij: na de nederlaag tegen Fianchetto 1 werden we nu slachtoffer van de dadendrang van Overschie 1.

Bij Overschie speelt ons lid Albert Segers. Hij spreekt van “het wonder van De Hoog”, zie zijn kijk op de wedstrijd in zijn verslag op de Overschie-website.

Het wonder van De Hoog, Tja … ja, wij waren overal niet scherp genoeg. Op de eerste drie borden hadden we een klein of iets groter ratingoverwicht, helaas haalden wij hier slechts een halfje. Op de laatste vijf borden hebben we zelfs een iets lager ratinggemiddelde en daar haalden we toch mooi 3 uit 5. Gemiddeld over de 8 borden scheelt het dan niet eens zoveel, blijkbaar staan wij toch te boek als een sterk team?

Jan verloor met vrij snel een torenoffer waar wellicht meer had ingezeten, 0-1. Peter Y. kwam slecht uit de opening, maar dat is meestal geen ramp. Deze keer kwam hij het echter niet meer te boven, 0-2. Op zich kon het toen nog, op de onderste 4 borden kwamen we zelfs (iets) beter te staan. Het voordeel van Sjoerd draaide echter om door sterk spel van zijn tegenstander en ook hier incasseerden we ’n nederlaag, 0-3. Scott, Auke en ikzelf behielden nog wel het voordeel vast, maar het werd nu al lastiger om minimaal 4-4 uit het vuur te slepen.

Na een persoonlijke slechte seizoenstart (RSB en KNSB samen 1 uit 6) speelde ik nu voor het eerst een goede partij, uiteraard wel een beetje geholpen door mijn tegenstander. In een Nimzo-Indian Defense kon ik met wit op zet 11 met d6 (!)  de zwarte mogelijkheden tot ontwikkelen zeer beperken. Hierna kon ik mijn voordeel steeds iets uitbouwen tot zet 22, waarna mat of stukverlies niet meer te voorkomen was. Leuk detail: de zwarte dame heeft de gehele partij niet gezet. (1-3)

Auke liet zijn voordeel glippen. In een Franse partij beheerste hij het spel volledig, maar miste een paar goede voortzettingen en moest berusten in een remise. (1,5-3,5)

Bernard kon alleen maar de partij kiepen met een pion minder. Het toreneindspel werd netjes remise gehouden. (2-4)

Henk-Jan tenslotte speelde een ingewikkelde partij tegen Albert. Diverse offers leidden uiteindelijk tot een stuk meer voor Henk-Jan voor drie pionnen, nog steeds erg lastig. Inmiddels was de stand in ons nadeel zodat Henk-Jan er nog eens goed voor ging zitten. Bijna lukte het alsnog, maar Albert hield toch knap de partij op remise en de nederlaag was een feit: 2,5-4,5.

Scott was als laatste klaar. Met een mooie overwinning bepaalde hij de eindstand op 3,5-4,5.

Scott won in de opening een kwaliteit, en gaf deze weer terug om met zijn pionnen naar de overkant te kunnen lopen.

Even nog consternatie toen zijn tegenstander een onreglementaire zet deed, maar dat maakte voor de uitslag niet uit.

Jammer maar helaas, op naar de laatste 3 wedstrijden, dan kunnen we er nog steeds een mooi seizoen van maken.

(door Jeroen Eijgelaar)

Afgelopen maandag verloor het eerste RSB van Fianchetto 1. De uitslag van 3-5 had nog groter kunnen uitpakken.  

Het begon gelijk al niet goed: Nog voor 21:00 uur kon ik opgeven, Ik kan het alleen omschrijven als schaakblindheid.

Stelling na de 11^e zet van wit. Na 11. ..- Pa5? 12. Dxb4 gaf ik op.

Wellicht kan ik troost vinden dat ook andere spelers dit weleens overkomt: Betreft de KNSB Beker wedstrijd dd 20-11-23. Een stukje uit het verslag op de site van SV Erasmus tussen Erik (wit) en Gert Timmerman (zwart):

“Afgeleid door de herrie aan de bar bedacht hij welke volgende zet hij wilde gaan spelen nadat hij een witte loper terug had geslagen. Een zet die hij vervolgens deed, vóórdat hij de witte loper terug had geslagen… Au… En zo stonden we na ongeveer 5 minuten spelen al met 1-0 achter.” Zie voor het volledige verslag van die wedstrijd de website van Erasmus.

Na een rondje langs de borden werd mijn stemming er niet beter op. Op diverse borden stonden we ook al “wat minder”, al vrij snel pionverlies bij Bernard en Sjoerd, actief tegenspel bij Scott en Jan. alleen Auke kon bogen op een gunstige stelling.

De partijen van Peter Y en Henk-Jan waren nog onduidelijk. We moesten er nog flink aan gaan trekken om nog tot een resultaat te komen.

Scott en Jan moesten diep in de denktank en volop in de verdediging. De doorbraak in het centrum werd Jan fataal en bij Scott marcheerden 3 vijandelijke stukken de stelling binnen. 0-3 achter, Oei-oei. Dat wordt een lastig verhaal.

Henk-Jan speelde een wildwest-variant met het hele bord in vuur en vlam, en dit bleef de gehele partij een spektakel stuk. Vooral van de zet Pb6 kun je als “neutrale” toeschouwer genieten. Uiteindelijk na wat onnauwkeurigheden van beide spelers won Henk-Jan de partij, mede door de tijdnood van zijn tegenstander.

Auke leverde (bijna) weer een partij uit één stuk af, eerst een pion voor en dit werden er zelfs drie. Nog wel even lastig om het eindspel van lopers van ongelijke kleur te winnen, maar dat lukte. 2-3 achter. Achteraf bezien konden beide spelers het ergens wel beter doen, maar ja, we zijn ook maar mensen en gelukkig geen computers

Sjoerd keek dus lange tijd tegen een pion achterstand aan. Het lukte hem echter toch om binnen te komen in de zwarte stelling en met uitgedund materiaal trok hij de stelling weer in evenwicht. Gezien de stelling op het bord zat er daarna niet meer in dan remise.

Ook Bernard kreeg het zwaar te verduren, met een gebroken pionnenstructuur, een pion minder en de vrije doorloop van de b-pion leek verlies onafwendbaar. Door stug en actief te verdedigen sleepte hij er toch nog een remise uit. 3-4.

Peter Y was als laatste nog bezig, aan hem de taak om nog voor de 4-4 te zorgen. De partij kende wat ups en downs en Peter probeerde nog van alles, maar het mocht niet meer baten.

Met beide benen weer op de grond aangekomen zijn we nog steeds in de race voor het kampioenschap, maar dat is nu wel een stuk lastiger geworden.  

door Jeroen Eijgelaar

Op dinsdag 24-10-23 speelden we onze 2^de RSB wedstrijd tegen Dordrecht 1.

In de speelzaal aangekomen werd duidelijk dat Dordrecht met een sterk team was komen opdraven. Achteraf bleek Dordrecht met de sterkste opstelling van alle 8 teams uit ronde 2 te spelen. We konden dus vol aan de bak.

Ik wil niet zover gaan dat er gestolen matchpunten behaald zijn, maar we mochten zeker niet klagen over het eindresultaat.

Wikipedia: “Fortuna was de Romeinse godin van het toeval of van het lot, zowel van het geluk als van het ongeluk.

Fortuna onderscheidt zich van het Fatum, want het Lot is een blinde en onoverwinnelijke kracht. Men spreekt over Fortuna bona en Fortuna mala, want het is een wispelturige godin die in het bijzonder het onverwachte en het onverhoopte in het menselijk bestaan belichaamt”

We begonnen voortvarend, Jan speelde met zwart een –voor mij onbegrijpelijke– Franse partij waar hij met actief spel de witte Koning in het centrum vermorzelde.

Ook Bernard speelde een Franse opening, echter dan met wit. (Ook deze partij – Ik, speel ook al jaren Frans, onderging een ongebruikelijke opzet.) In een ongebruikelijk Franse variant met Lg7 was het voor Bernard moeilijk een concreet plan te bedenken. Het plan om de wit-veldige Loper te ruilen pakte verkeerd uit. Met deze uitruil, waar zwart met de pion naar het centrum sloeg, ging deze voor wit juist uit het centrum. De rest van de partij was er daarna constant de dreiging van deze pionnen wals in het centrum in combinatie met de relatief onbeschermde Koning. Het tegenspel met actieve stukken op de Damevleugel – om wat te forceren- kon echter het tij niet meer keren.  Het overwicht in het centrum koste uiteindelijk materiaal en ook de partij.

Scott kreeg het moeilijk in de opening, maar hield stand onder de constante druk van zijn tegenstander, waar uiteindelijk remise uit gesleept werd.

Auke speelde actief en met een kwaliteitsoffer leek hij op de winst afstevenen. En een onvoorzien tussen-schaakje moest Auke een nieuw plan maken. Hij taxeerde het overgebleven pionnen eindspel als zeer gunstig en wikkelde hier naar toe af, en hij had dit inderdaad goed gezien en ronde de partij fraai af met winst.

Op de volgende 2 uitslagen zat dus Vrouwe fortuna aan onze zijde.

Allereerst mijn partij. In een Grünfeld-Indische opening kreeg ik met wit vrij makkelijk spel en ik zocht naar de genade klap waar de winst binnengehaald kon worden, totdat ik de volgende fout maakte:

Stand na 29 Kf2. Zwart aan zet. Na 29. … Lc3 kan ik opgeven. (30. ..- De1# is uit) Na 5 min  met een pokerface achter het bord te hebben gezeten, speelde mijn tegenstander 29. ..- Lf8 en het werd uiteindelijk remise.

Vervolgens zat het op bord 6 bij Sjoerd ook mee: Sjoerd kwam met zwart met een pion achter uit de opening. De tegenstander speelde degelijk en kon het initiatief langzaam overnemen. Uiteindelijk resulteerde een stelling waarin wit een gevaarlijke doorgebroken b-pion had, die hard op weg leek naar promotie. Sjoerd kon daar weinig meer tegen doen en hij besloot om met zijn Dame wat te gaan rommelen rondom de Koning. Waarschijnlijk reageerde de tegenstander daar iets te passief op door zijn Dame terug te trekken. Toen de vrije b-pion weg geblunderd werd,  kreeg Sjoerd opeens nog winstkansen. Met een torenoffer en vervolgens eeuwig schaak met de Dame kon wit nog op knappe wijze remise houden.

Arjan viel in voor Henk-Jan, net zoals vorig jaar. Van deze partij heb ik het minst mee gekregen. Lange tijd ging hier de strijd gelijk op. Arjan was blijkbaar iets handiger in het eindspel en won.

Peter Ypma mocht het deze keer opnemen tegen Mark Timmermans,  de 3 vorige ontmoetingen van vorig jaar in KNSB, RSB en RSB-beker nam Peter Scheeren deze taak op zich. Bij Peter gaat mij de strategie mijn pet vaak te boven. Schaak technisch is dat niet te volgen voor een simpele ziel zoals ik.

Als ik er toch wat van moet maken:  Peter kwam zeer gedrongen te staan en moest berusten in alleen verdedigen. Dit lukte nog vrij lang, maar de opmars in het eindspel van Dame, Koning en Pion kon niet alleen met een Dame tegen gehouden worden.

Met deze zwaar bevochten overwinning staan we wel gedeeld 1^ste na 2 ronden in de hoofdklasse. Gezien het spel van de Dordtenaren verwacht ik dat zij nog wel onze concurrenten een pootje lichten.