(door Jeroen Eijgelaar en Auke Wilming)
Op 8 april stond de dubbel tegen Krimpen a.d IJssel op het programma: Team 1 tegen Krimpen 1 in Gouda en Team 2 tegen krimpen 3 in Krimpen. Beide teams gingen met de winst aan de haal, al ging het bij het tweede team een stuk gemakkelijker.
Krimpen 1 had nog niet verloren en stond fier aan kop in onze klasse. Vorig jaar waren de rollen omgedraaid en gingen wij als koploper naar Krimpen, waar wij onze enige nederlaag leden. We konden dus een zware avond verwachten.
Lange tijd ging de strijd gelijk op en een eerste rondje langs de borden verraadde nog weinig over de uitslag. Jan had weer eens een kwal geofferd, Sjoerd had in plaats van een loper een fiancetto-paard op g7 en stond niet slecht, hoogstens een beetje beklemd. Rob en Peter stond bedenkelijk en dat was het eigenlijk wel.
Sjoerds partij verliep zo: “Op bord 5 speelde ik met zwart tegen de sterke speler Michiel Besseling. Na een scherpe opening werd de angel al vrij snel uit de stelling gehaald door de pionnenstructuur dicht te schuiven. Met iets beter geplaatste stukken had ik vervolgens een licht initiatief, dat nooit leidde tot een echt voordeel. In een gelijke stelling besloot ik, na een blik op de andere borden waar het er redelijk goed voor ons uitzag, een remiseaanbod te doen. Ook Michiel kwam tot de conclusie dat er niets meer uit de stelling te halen was en waren wij als eerste van de avond klaar.” (1/2-1/2)
Auke was als tweede klaar. “Na een opening waar ik weinig uit haalde kwam het toch tot een succesvolle koningsaanval en dus was het na 27 zetten plots afgelopen. Met deze overwinning heb ik voor het eerst 2000+ rating!“
Jeroen speelde een “onbekende” opening: de Queen’s Indian Defense, Miles Variation: 1.d4 Nf6 2.c4 e6 3.Nf3 b6 4.Bf4 Bb7 5.e3 Be7 6.Nc3. Deze variant was voornamelijk populair in de jaren 80 van de vorige eeuw, o.a. door Karpov en Timman. Mijn tegenstander en ik waren echter niet bekend met alle varianten en moesten het maar achter het bord verzinnen. Een pionnenstorm op de koningsvleugel van mijn tegenstander, met de koning nog op e8, leidde tot niets behalve een betere stelling voor mij.
Stand na de 21ste zet van zwart: Ke8-f7.
Hier kon ik gebruik maken van de open e-lijn en de zwaktes in de zwarte stelling.
Stand na de 26ste zet van zwart Le7-g5:
Hier won ik een pion en een kwal na 28.Pxf5+ Txf5 (wat anders). Hierna was het eindspel eenvoudig gewonnen.
De tussenstand was nu 2.5-0.5.
Eriks partij wikkelde snel af naar een gelijk toreneindspel en uiteindelijk bleek de remise dan ook het maximaal haalbare.
Jan vertelt over zijn partij: ‘’Tijdens het ONK Dieren had ik de laatste ronde een snelle remise tegen de tegenstander van vanavond. Nu gingen we allebei het gevecht aan. In Dieren speelde ik met zwart, nu met wit. Zwart speelde een tamme opening met een snelle dameruil. Deze niet te onderschatten, taaie opening kan snel vervlakken of een eindspelvoordeel voor zwart opleveren. Op zet 22 kon ik een mooi langetermijn kwaliteitsoffer doen. Na dit offer was de stelling nog steeds in evenwicht maar had ik veel praktische kansen, en uiteindelijk won ik hierdoor de partij.’’
Rob werd langzaam verder en verder weggedrukt, en moest uiteindelijk opgeven.
Peter Ypma wist zijn kansen na een moeilijke opening te keren en had in een middenspel zonder dames veel aantrekkelijke zetten, waarvan er een paar net wel en een paar net niet genoeg waren voor de overwinning. Uiteindelijk wist hij niet door te breken en werd het dus remise.
Scotts partij was een gesloten Siciliaanse opening, waarbij het volgens mij lang gelijk opging. Uiteindelijk verloor Scott toch een kwaliteit en toen de pion van zijn tegenstander ging promoveren kwam ook aan deze laatste partij een einde. De winst was toen gelukkig al binnengehaald: 4.5-3.5!
De laatste ronde spelen wij op 22 mei uit tegen Shah Mata 1, de rode lantaarndrager in de competitie die dus gebrand zal zijn op een overwinning om lijfsbehoud mogelijk te maken!