(door Sjoerd Hubregtse)
Dat een ketting zo sterk is als de zwakste schakel weet iedereen. Minder bekend is wat er gebeurt als er juist een paar sterke schakels moeten worden vervangen. Daar gaan we bij team 1 achter komen, nadat een paar sterkhouders zijn vertrokken. Kunnen onze jonge talenten een volgende stap maken in hun ontwikkeling? Weten spelers zich staande te houden als ze een op papier sterkere tegenstander treffen of bezwijken ze onder de druk? Allemaal vragen die dit seizoen worden beantwoord. Te beginnen afgelopen zaterdag tegen Paul Keres 4.
Met maar één wedstrijd op het programma en slechts enkele biljarters, was het erg rustig in het biljart- en denksportcentrum. Ons tweede team is zelfs de eerste twee KNSB-ronden vrij. De keuze van de KNSB om de 4e en 5e klassen met minder teams in te delen, riep ook vandaag weer veel onbegrip en vragen op. Waarom kunnen de lagere klassen ook niet met 10 teams worden ingedeeld?
Jeroen moest lang wachten tot zijn tegenstander de zaal binnen kwam lopen, maar was vervolgens wel als eerste klaar. Een erg knappe remise op bord 3 tegen een sterke tegenstander. Vervolgens sleepten Scott en Sjoerd bijna gelijktijdig twee volle punten binnen. De tegenstander van Scott speelde een gambiet, dat door Scott dankbaar werd aangenomen. Nadat Scott zijn koning in veiligheid had gebracht, kon hij het initiatief overnemen en de winst binnenslepen. Mijn (Sjoerd) tegenstander speelde de opening erg passief, waardoor ik veel druk kon opbouwen. Zijn koning bleef in het midden en, nadat het centrum was opengebroken, was er geen houden meer aan. Een snelle tussenstand van 2,5-0,5!
Maar een blik op de andere borden stemden minder hoopvol. Peter, Auke en Jan stonden materiaal achter en bij Bernard en Kees leken de partijen in evenwicht. Als eerste konden de stukken bij Jan terug in de doos. Ik begreep dat hij een moedig offer had geprobeerd, maar dat helaas niet goed uitpakte. Bernard had de hele partij misschien iets meer initiatief, maar volgens mij is de partij nooit uit evenwicht geweest. De eindstelling was in elk geval potremise.
Met een tussenstand van 3-2 gingen drie borden na de tijdcontrole de verlenging in. Auke en Peter stonden verloren, maar voor beiden geldt dat je nog niet zo makkelijk van ze hebt gewonnen. Kees was na een sterke fase in een eindspel terechtgekomen van goed paard tegen slechte loper en een pion voorsprong. Daar leken voor Kees wat winstkansen te ontstaan. Uitgespeelde spelers van beide teams waren het eens: 4-4 leek de meest waarschijnlijke einduitslag, maar het kon nog beide kanten opvallen.
Als eerste moest Auke capituleren. Na het zijn tegenstander lang moeilijk te hebben gemaakt kon promotie van een pion niet meer worden voorkomen. Peter zijn tegenstander maakte geen fouten en kon eerst de tegenaanval van Peter neutraliseren en vervolgens gaf zijn extra materiaal de doorslag.
Met een 3-4 tussenstand waren alle blikken op Kees gericht. Voor Kees werd het een lange zit, waarbij de kansen langzaam keerden. Eerst werd de koning van Kees in het nauw gedreven, wat Kees een stuk kostte. Daarna was het nog de vraag of de extra loper of de pionnen de doorslag zouden geven. Toen alle pionnen eraf gingen kwam het beruchte eindspel van Toren plus Loper tegen Toren op het bord. Uiteindelijk was het al later dan zes uur toen de einduitslag op het bord kwam: 3-5!
Een zure nederlaag en daarmee een valse start van het seizoen. Op 4 oktober krijgen we de kans om revanche te nemen.
