De RSB-beker begon voor Messemaker dit jaar op een stormachtige donderdagavond in Hellevoetsluis. Onderweg werd gesproken over de unieke kans op een beker-hattrick; wij zijn immers al twee jaar bekerhouder. Het succesvolle bekerteam van de laatste jaren, bestaande uit Peter, nogmaals Peter, Erik en Jan, was helaas niet compleet; Erik was verhinderd. Dat bood mij wel de kans om mijn RSB-bekerdebuut te maken! Het was de hele dag al regenachtig, maar op weg naar het Groenhovenbad (waar wij tegenwoordig verzamelen) was het gelukkig droog.
In de knusse speelzaal van De Pionier startten wij de klokken. Buiten ging het stormen, en ook bij Peter Ypma kwam een stormachtige stelling op het bord (zoals gebruikelijk). Zijn tegenstander op het eerste bord ging voor a2-a4-a5, gevolgd door lange rokade. De stelling leek op niets wat ik eerder heb gezien, en dat is precies het soort stelling waar Peter in gedijt! Op enig moment stond Peter twee pionnen achter, maar de stelling bleef verre van duidelijk. Als de witte vrijpionnen op de damevleugel zouden kunnen lopen, zou Peter zomaar in de problemen kunnen zitten. Maar ja, als honden konden bidden, zou het kluiven regenen. In tijdnood deed wit één ongelukkige zet, en daarna wist Peter alle witte pionnen af te snoepen en zelf te promoveren.
Op bord twee kwam Peter Scheeren met wit in een Grünfeld terecht, en zwart ging al snel in schildpadmodus. Peter stond beter, actiever, maar het was lastig dat in iets tastbaar om te zetten. Uiteindelijk wist hij een kwaliteit te offeren op d6, waardoor hij daar een vrijpion kreeg. Zwarts loper begon op een pion te lijken, en gecombineerd met een constante matdreiging op de zwarte velden was de stelling niet meer te houden.
Ikzelf speelde op bord drie en kwam in een Italiaanse stelling. Wits plan met 9.h3 en 12.fxe3 leek mij bedenkelijk, want g3 en al snel ook f4 werden daardoor gaten. Toen ik ook nog eens de Italiaanse loper voor een paard kon ruilen, zag het er zonnig voor mij uit.
Wellicht zorgden al deze succesjes ervoor dat ik mijn stelling overschatte, want ik maakte in het middenspel een paar ongelukkige keuzes en het lukte maar niet om mijn loper te ontwikkelen. Donkere wolken pakten zich samen boven mijn zwarte stelling.
In deze cruciale stelling heeft wit alle kansen na 29.Ph4, maar het lot was mij gunstig gezind, hij speelde 29.Db7, waarna 29…Pxc5 30.bxc5 Lc6 volgt, en de dame opgesloten zit.
Hoewel ik hem niet kon winnen, wist ik wel een dameruil op c7 te forceren. De lucht boven mijn stelling klaarde op, en opeens stond mijn loper op de juiste diagonaal en mijn toren op de open lijn! Het eindspel met drie witte pionnen op de c-lijn was vrij eenvoudig om te zetten in een punt.
Jan speelde op bord vier tegen een wat jongere speler, en koos ervoor de hoofdlijnen van de versnelde draak te vermijden met een rustige 7.Pb3.
In deze onbekende wateren speelde zwart al snel het ietwat onnauwkeurige Dd7, en daarna zag hij zich genoodzaakt om zijn loper af te ruilen met Lxb3. Al snel kwam hij van de regen in de drup, verloor een pion, en nog een, en na een mooie (schijn)dame-offer wist Jan mat te zetten.
Zo werd het toch een op papier afgetekende 4-0 overwinning voor ons, waar het gedurende avond niet per se naar uitzag. In maart zal de volgende ronde plaatsvinden.
In de auto terug naar Gouda regende het pijpenstelen, maar toen ik naar huis ging fietsen, was het helder.
Het 3e KNSB-team speelde zaterdag 14 december de “kelderkraker” tegen De Pion 3 uit Roosendaal. De verste uitwedstrijd dit seizoen, en aangezien de wedstrijd al om 12:00 uur begon moesten we ook vroeg op pad. Het was echt schaakweer: regen, wind en koud. De speelzaak heeft de toepasselijke naam “Black Horse”, wat al veel goeds voor aanvang van de wedstrijd beloofde. We werden vriendelijk onthaald in een mooie langwerpige speelzaal, waar vier teams van De Pion en hun gasten zeer ruim plaats kregen om hun partijen te spelen.
Beide teams waren nog puntloos en daarmee was het een echte “kelderkraker”. Het werd een geflatteerde 2-6 winst voor Messemaker welke er halverwege de middag niet naar uit had gezien. We speelden tegen een jeugdteam met hun twee ouders, en spelen tegen de jeugd is altijd lastig. Vaak zijn ze veel sterker dan hun rating doet vermoeden. We kwamen dan ook al snel 2-1 achter.
Invaller Peter Borg was al heel snel klaar. Als een mes door zachte boter sneed hij de stelling open. Maar Simon deed het omgekeerde na een blunder gingen konden de stukken direct weer terug in de doos. Ook Jonathan deelde in de malaise: enkele pionnen gingen verloren, waarna een verloren eindspel ontstond.
Het zag er nu niet goed uit. Zoran moest verdedigen, Nick stond een stuk achter voor twee pionnen, bij Hans en Ivar ging het nog gelijk op en Jeroen was in zwaar weer gekomen.
De lucht klaarde eerst bij Zoran op, hij won een stuk middels een matdreiging en maakte de stand weer gelijk 2-2. Hans zette ons toen op voorsprong: In een gelijkwaardig eindspel liet hij zien wat activiteit allemaal kan doen. Hierbij de stand na zet 26, Hans met wit:
Hans: “Materieel gezien staan van wit en zwart gelijk maar wit staat duidelijk beter. Het zwarte paard staat in de hoek en zwart heeft een dubbelpion.Toch waren nog 25 zetten nodig want zwart probeerde het alleruiterste. De oudjes moeten de beslissing brengen sprak Peter de wijze woorden, maar wie is nou de alleroudste?”
Zelf ontsnapte ik (Jeroen) aan een nederlaag (volgens Ome Fritz -2,0). In de opening en het vroege-middenspel speelde ik acht maal mijn zwarte loper, van zet 10 t/m 25. Dat gaf mijn tegenstander ruim de tijd om een koningsaanval op te zetten. Hij gebruikte hiervoor echter te veel zetten, waardoor ik net op tijd het initiatief terug kon nemen. Een offer van een toren plus twee pionnen tegen twee lopers bracht ook geen uitkomst meer. Zie onderstaand de stand na zet 31…Td8-e8, ik heb wit:
Via 32. Da2+, 33.Dd5 en 34.Dxb7+ kon ik enkele zetten later het punt laten bijschrijven.
Ivar speelde het dame-plus-toren eindspel actiever dan zijn tegenstander en liet ook een winst noteren. Nick (zie foto) tenslotte bepaalde de monsterscore op 2-6. In de opening ging Nick op koningsjacht, een stuk voor twee pionnen leverde net geen mat op en Nick moest daarna vol in de verdediging. Maar in een lastig eindspel maakte zijn tegenstander de verkeerde beslissing en Nick raapte een volle toren op.
Reeds om 15:15 uur waren we klaar en konden we vroeg huiswaarts gaan …
Zaterdag j.l. moest het 1e KNSB-team van Messemaker aantreden in Den Haag tegen hekkensluiter SHTV 1 en moest ook het 2e KNSB-team op dezelfde locatie aantreden tegen SHTV 2. Er was dus opnieuw sprake van een (kleine) massakamp.
Op papier was Messemaker 1 duidelijk favoriet en dat leek ook al snel uit te komen. Op de eerste drie borden hadden de Messemaker-spelers immers al snel een duidelijk overwicht behaald.
Maar de kentering kwam toen Albert op bord 8 in goed tot gewonnen stelling op zet 39 door zijn bedenktijd ging (de klok is altijd al de grootste tegenstander van Albert geweest). Kort daarna speelde Rob remise en wonnen de eerste drie borden zoals verwacht, maar Kees verloor van ons oud-lid Eduard van Dijk en de stellingen op de twee overgebleven borden waren zeer bedenkelijk. Plotseling dreigde er een 4,5-3,5 nederlaag, i.p.v. de “geplande” (ruime) overwinning.
Er kwam echter opnieuw een kentering, en deze keer ten goede, toen Auke op werkelijk wonderbaarlijke wijze zijn slecht staande toreneindspel remise wist te houden:
In deze stelling speelde Auke met zwart niet het voor de hand liggende slaan op d4, maar de fantastische zet ….Ke4!!, waarna alle drie de witte pionnen verloren gaan! Pikant detail: zonder pion d4 zou wit winnen (Ta4+).
Wellicht gestimuleerd door dit succes wist tenslotte ook Erik zijn slecht staande eindspel remise te houden, waarmee Messemaker alsnog met de winst aan de haal ging.
Messemaker blijft hierdoor op de derde plaats staan op de ranglijst in poule 3D, met de wedstrijden tegen de nummers 1 en 2 nog voor de boeg. Zie de standen op de KNSB-website.
Vrijdag 6 december moest Messemaker het in de KNSB-bekercompettie opnemen tegen meesterklasser LSG Intellimagic. Dat beloofde dus een moeilijke wedstrijd te worden en de uitslag geeft dat ook aan: 4-0 voor het thuisspelende LSG. Dat ziet er dus uit als een “gewone” walk-over.
Maar het was in werkelijkheid allesbehalve dat! Jan had na een sterk gespeeld eindspel kort voor het einde in één zet kunnen winnen, maar deed in plaats daarvan een verliezende zet. Auke en Henk-Jan – beiden met zwart spelend – hadden groot voordeel behaald en hadden minimaal recht op een half punt gehad, zo niet meer. En Peter, met wit spelend tegen grootmeester Arthur Pijpers, kwam na een moeizame opening in een minder staand eindspel terecht maar had min of meer geforceerd kunnen afwikkelen naar een remise-eindspel. De uitslag had dus zomaar 3-1 of zo in het voordeel van Messemaker kunnen uitvallen. Maar ja, in de onvermijdelijke tijdnoodfase (het speeltempo in de bekercompetitie is korter dan in de gewone KNSB-competitie) toonden de Leidenaren zich toch slagvaardiger en zo zal deze uitslag toch de boeken in gaan als een “gewone” walk-over.
Na een teleurstellende start van het seizoen reisde RSB-team 1 afgelopen maandag af naar Krimpen a/d IJssel, regerend kampioen en koploper in de hoofdklasse. Vorig jaar speelden we nog in een bowlingcentrum, maar dit seizoen speelt Krimpen op een nieuwe locatie. Na even zoeken en wat hulp van een voorbijganger hadden we de ingang gevonden. Krimpen heeft al jaren een florerende jeugdafdeling en door de jeugd werd nu zelfs een heus Sinterklaastoernooi afgewerkt. Naast de pepernootdampen werd ook meteen duidelijk dat de speelruimte wel erg benauwd en warm was. Hetgeen in de loop van de avond steeds erger zou worden. Je zou zo’n actieve schaakvereniging toch een mooiere en vaste speellocatie gunnen. Goed om nog eens stil te staan hoe blij we mogen zijn met onze nieuwe speelruimte in Goverwelle en wat een puike prestatie ons bestuur, samen met de Stichting BDC en de gemeente Gouda, afgelopen zomer heeft verricht.
Op de hoogste borden had Krimpen hun jeugdige topspelers neergezet, aangevuld met oudgedienden op de onderste borden. De wedstrijd werd in goede banen geleid door wedstrijdleider Remko, dubbellid van Messemaker en Krimpen. En die zag dat Messemaker niet was gekomen om cadeautjes uit te delen. Al vroeg op de avond leek Messemaker op zeven borden al duidelijk in het voordeel te staan. Alleen Guido heeft heel de avond moeten strijden om zijn partij in balans te houden.
Tim was als eerste klaar. Na een veelbelovende aanval werd al snel alles dichtgeschoven en zat er niets anders op dan remise te accepteren.
Scott snoepte bij zijn tegenstander een pion af en dat was voor hem kennelijk genoeg reden om de partij op te geven.
Daarna zorgde Erik voor het volgende punt, waar mij volgens mij niets op af te dingen is geweest.
Ik (Sjoerd) kwam al begin in de partij een pion voor, maar gaf die vervolgens in het eindspel onnodig weg. Remise dus.
Peter pakte overtuigend het volle punt op bord 1 en zette de tussenstand op 4-1.
Jan en Auke stonden duidelijk beter en Guido had nog goede kansen om remise te houden, dus een monsterscore leek in de maak. Maar helaas besloot Auke deze avond toch voor Sinterklaas te spelen. In een compleet gewonnen stelling met een paar pionnen voor en actievere stukken, blunderde Auke eerst zijn loper weg en na nog wat matige zetten gaf hij het punt cadeau aan de tegenstander.
Jan werd op het einde van de avond nog wat geplaagd met schaakjes door zijn tegenstander, maar wist zijn gewonnen stelling vakkundig om te zetten in het beslissende punt voor de overwinning.
Als laatste op de avond was Guido nog bezig, die helaas zijn toreneindspel met een pion minder toch niet kon keepen.
Het eindresultaat: een mooie 5-3 overwinning op de koploper! Een monsterscore heeft erin gezeten, maar het belangrijkste is: de eerste matchpunten van het seizoen zijn binnen!
Op 25-11 speelt RSB tegen De IJssel uit Moordrecht. Natuurlijk geen burenruzie maar een mooie schaakwedstrijd tussen twee goede buren. Helaas voor Messemaker is het eindresultaat negatief: 1,5-2,5. Onze nestor weet als enige een winstpunt binnen te halen.
Bord 1 Eelko speelt met zwart. In mijn partij kwam mijn paard aan het begin van het middenspel onderdruk te staan en ik moest hem opgeven tegen een pion. Mijn solide verdediging bezorgde mijn tegenstander kopzorgen en lange tijd had ik zicht op een doorbraak van mijn vier verbonden pionnen op de damevleugel. Wit wist alleen steeds te voorkomen dat ik een vrijpion kreeg. Bij de stand 1,5-1,5 waren de winstkansen voor mijn wel weg en kon ik alleen nog hopen op remise. Met zijn laatste zet plaatste mijn tegenstander zijn paard voor mijn vrijpion. Hierdoor kon ik niet meer op tijd promoveren.
Bord 2 Simon speelt met wit. Helaas verscheen er een zwarte koning midden op het bord met verder de beginstelling,
Bord 3 Hans speelt met zwart. Zie hierbij de stelling na mijn 22e zet met zwart: Td3. Zoals heel vaak draait het in een partij meestal om één zet, dat was dit keer Td3. Ik had lang nagedacht over deze zet. Ieder andere zet zou m.i. leiden tot hoogstens remise (afruil van de torens) en mijn pionnen stonden zeker niet beter dan die van mijn tegenstander. Mijn tegenstander speelde veel sneller dan ik en ik besloot het erop te wagen. Dit viel goed uit, wit deed Td2 en de partij eindigde met 1 loper tegen 2 pionnen in mijn voordeel .
Bord 4 Peter speelt met wit
Even terug in de tijd. 1985. 16e matchpartij tussen de twee K’s. Kasparov wint een prachtige en beroemde partij met een octopuspaard op D3. Dat paard domineert het bord zetten lang. Terug naar 2024. Het spelniveau en de ELO’s dalen met een gigantische snelheid, maar er is wel een overeenkomst: zwart wil D3 met een achtarmig kasparovoctopuspaard bezetten, gecontroleerd door pe4 en Lf5. Gelukkig kan wit dit met een tijdelijk pionoffer voorkomen. Daarna komt wit wat beter uit de situatie maar meer als remise ziet wit niet.
Winst is na deze burenclash voor ons nog geen goede vriend.
Maar: “Aan het eind van de schaakpartij gaan zowel de koning als de pion terug in dezelfde doos”.
(door de drie teamleiders en m.m.v. de spelers, foto’s gemaakt door Zoran Zekusic)
Messemaker 1Messemaker 2Messemaker 3
Team 1
Vandaag moesten we het zonder Erik doen. Gelukkig was Scott bereid om in te vallen. Al snel zag het er goed uit voor ons. Na een tweetal remises van Albert en Rob, wonnen Henk-Jan, Jan en Peter redelijk snel na elkaar. Doordat Kees ook heel goed stond en uiteindelijk won was de teamwinst behaald. Helaas verloren konden Auke en Scott hun stelling niet meer dichthouden, maar uiteindelijk een mooie 5-3 overwinning.
Henk-Jan: Bord 1 (zwart)
Mijn tegenstander speelde Schots gambiet met 4.Lb5 in plaats van 4.Lc4. Dit zorgde ervoor dat ik al snel mocht gaan nadenken. Ik probeerde actief te blijven spelen, maar kreeg toch een vervelende aanval over mij heen. Door mijn pion op h7 te offeren probeerde ik ervoor te zorgen wat chaos te creëren. Mijn tegenstander koos gelukkig niet de beste voortgang, waardoor zijn paard ingesloten raakte op d8. Om dit paard niet te verliezen moest hij wat concessies doen die ervoor zorgden dat ik zijn stelling binnen kon dringen met mijn paard en materiaal won.
Auke: Bord 4 (wit)
Ik werd in de opening verrast door 5…Pf6 in plaats van 5…e6 en toen ik het paard had aangevallen met 6.e5 kwamen we in een soort Franse stelling, waarbij zwart zijn slechte loper al kwijt was :(. Ik stond daarna niet eens zo heel slecht, maar het was lastig om een plan te vinden en daar kwam nog bij dat ik op zet 20 al 1 uur en 20 minuten bedenktijd gebruikt had. In tijdnood had het nog alle kanten op kunnen gaan, maar toen de storm ging liggen bleek ik toch vooral twee pionnen achter te staan in een verloren eindspel. Al met al ben ik nooit helemaal mijn openingsfoutje te boven gekomen. Leerzaam!
Kees: Bord 5 (zwart)
Vanuit de opening had ik een klein voordeeltje. Door een misstap van mijn opponent in het eindspel werd het een groot voordeel. Uiteindelijk besliste mijn vrije h-pion.
Rob: Bord 7 (zwart)
Mijn partij was na 23 zetjes klaar en nooit uit evenwicht geweest. Hij speelde Lc4 in een klassieke Siciliaanse partij, rokeerde kort en begon een aanval op de koningsvleugel. Ik antwoordde met de traditionele tegenstoot in het centrum, waarna het spel vervlakte. Ik had onderweg nog een tempo verloren door mijn verkeerde toren op d8 te zetten, anders had ik er misschien nog wat van kunnen maken. Maar nu was hij nog de enige die aanspraak op winst kon maken. Ik bood remise aan wat hij aanvaardde.
Peter: Bord 3 (zwart)
Mijn koningsindische verdediging werd beantwoord met de agressieve vierpionnenaanval, die even later zelfs overging in een zespionnenaanvan (oo kde g- en h-pionnen gingen met grote stappen naar voren). Door de ontstane gaten op de koningsvleugel kon ik echter geforceerd de dames ruilen en overgaan naar een iets beter staand eindspel, vooral omdat wit met een paard op d2 en de loper nog op c1 nog onderontwikkeeld was. Dat wreekte zich en ik kreeg een winnend toren-plus-paard eindspel. Het was nog even uitkijken voor een eeuwigschaak-mechanisme maar toen dat verholpen was gaf mijn tegenstander op.
Team 2
Tim was als eerste klaar op bord 3 tegen Joop van ’t Hoenderdaal. Tim had al snel een heel gevaarlijke koningsaanval, maar moest tegelijkertijd erg oppassen voor dreigingen van zijn tegenstander. Nadat wit een pion terugsloeg met het verkeerde stuk, kon Tim het met een mooie combinatie afmaken.
Sjoerd speelde op bord 1 tegen Arjen Zuurmond (de vader van Derek), die in een Grand-Prix voor een koningsaanval koos. Toen de angel al snel uit de aanval was bleef wit volharden in zijn plan en dat koste eerst materiaal en daarna de partij.
Daarna konden Frank en Jeroen na afstemming voor remise gaan. Bij beide partijen waren er geen winstkansen meer te bespeuren. Na lang nadenken besloot uiteindelijk ook de tegenstander van Jeroen in te stemmen met een halfje.
Bij Leslie hield de tegenstander het vervolgens met een stuk minder ook voor gezien.
Niet veel later kon Frans een punt bijschrijven. Frans was met ruimtevoordeel uit de opening gekomen tegen Marcel Tillemans en na wat onnauwkeurige zetten van zijn tegenstander leverde dat materiaalwinst op, waarna Marcel opgaf.
Het was aan Bernard en Eelco om er een monsterscore van te maken, want beide stellingen zagen er goed uit. Bij Bernard was het nog oppassen geblazen, omdat beide spelers een gevaarlijke vrijpion hadden. Toen Bernard alles onder controle leek te hebben, gaf zijn tegenstander Leo Verhoeven pardoes zijn dame weg en kon opgeven.
Eelco mocht het laatste punt bijschrijven. Zijn eerdere voordeel in de partij resulteerde in een eindspel met een (vrij)pion meer voor Eelco, die niet meer tegen te houden was.
Zo werd het een overtuigende 7-1 winst en was het tweede team al klaar (om 15:30 uur) terwijl er op veel borden bij het eerste en derde team nog werd gezwoegd. De volgende ronde van het tweede team is op 14-12 tegen het ongeslagen SHTV. Hieronder nog de persoonlijke evrslagen van de spelers.
Frans: Bord 2 (wit)
Kort voor de partij besloot ik een andere dan de geplande openingszet te spelen en dat pakte goed uit. Ik kwam met ruimtevoordeel uit de opening, mede omdat zwart verzuimde mijn stuk op d5 met c6 aan te vallen. De zwarte stukken werkten niet goed samen en na materiaalverlies gaf zwart op.
Tim: Bord 3 (zwart)
In de Dutch stonewall deed ik 10 standaard openingszetten. Mijn tegenstander kende deze theorie niet en verloor veel tijd en speelde defensief. Hierdoor kon ik voor een volledige koningsaanval gaan:
Hij sloeg de pion met de Loper ipv de pion. Hierna volgde … De4+, Df3 Pxe3+, fxe3 Dc2+ met winst.
Eelco: Bord 5 (zwart)
In een scherpe Franse partij (ik had zwart) gingen we een variant in die ik vrij goed ken waarbij hij een koningsaanval probeerde op te zetten. Hier kwam niet veel van terecht. Hij kon telkens nét niet ergens offeren en alle penningen werkten goed uit voor mij. Toen ik over de damevleugel een tegenaanval kon beginnen werd er het een en ander afgeruild en ik kwam in een eindspel met een extra pion die ook nog ondersteuning had. Toen deze bijna aan de overkant was gaf mijn tegenstander op
Frank: Bord 6 (wit)
Na een Scandinavische opening had ik wat kleine dreigingen. Nadat de dames van het bord gingen had mijn tegenstander een lichte dreiging, maar die pareerde ik eenvoudig. Er restte een eindspel met weinig mogelijkheden. Een duidelijke remise.
Jeroen: Bord 7 (zwart)
Mijn tegenstander, Cander Flanders, gaf voor de partij aan dat we in het verleden al eens eerder tegen elkaar hadden gespeeld. Met verwisseling van zetten kwamen we in een Nimzo-Indian Defense: Classical, Noa Variation (1.d4 Pf6 2.c4 e6 3.Pc3 Lb4 4.Dc2 d5 5.e3 0-0 6.Pf3). Hier heb ik wel veel ervaring mee, maar kwam toch in het vervolg niet lekker te staan, al vond Ome Fritz het nog tot max. +0,7. Na wat mindere zetten van mijn tegenstander en mijzelf kreeg ik op de 24e zet een gedekte vrijpion op c4. Met Lopers van ongelijke kleur zag ik niet hoe nu verder te gaan. Vandaar het remiseaanbod van mij na de 31ste zet:
Erasmus stond al op enkele borden op verlies, waardoor Cander, met nog minder dan 10 minuten op de klok, na ca. ’n half uur toch maar besloot de remise aan te nemen.
Team 3
Voor het eerst speelden we met drie teams in de KNSB-competitie en de het derde team had nog geen luxe houten borden tot haar beschikking. Helaas ging de wedstrijd met 2-6 verloren, al was dat wel iets geflatteerd.
Jasper: Bord 7 zwart: Al vroeg kreeg Jasper te maken met een verdubbeling van de torens op de h-lijn, en al kon de zwarte Koning nog naar f6 ontsnappen, maar hier stond de Koning in het open veld: 0-1.
Yoran: Bord 8 wit: Het debuut van Yoran ging voortvarend. Actief spel leverde na de opening het binnenkomen van een loper op f7 met verwoestende kracht: 1-1.
Hans: Bord 6 wit: Een kwaliteitsoffer liet de koning van Hans onbeschermd. De zware stukken konden niet op tijd te hulp schieten: 1-2.
Zoran: Bord 5 zwart: Zoran’s aanval op de koningsvleugel werd gepareerd met een aanval op zijn damevleugel. Beide aanvallen waren niet van doorslaggevende aard: 1,5-2,5.
Simon: Bord 2 wit: Het middenspel met een pion minder zou niet tot verlies moeten leiden, echter na een foute zet ging er een stuk in de doos: 1,5-3,5.
Nick: Bord 3 zwart: Na een moeilijke openingsfase overleefd te hebben ging een lastig toreneindspel met pion minder verloren: 1,5-4,5. Hieronder het commentaar van Nick:
“Ik speelde op bord 3 met zwart de Caro-Kann tegen Joep van Meerkerk. Mijn tegenstander speelde een goede partij en wist al na een aantal zetten veel druk op mijn ongerokeerde koning uit te oefenen. Ondanks mijn pogingen om het tij te keren heb ik deze partij nooit het gevoel gehad alsof een winst erin heeft gezeten. Na 6 zetten speelde ik …b6 om het verliezen van een pion te voorkomen (achteraf had ik beter voor Pd7 kunnen kiezen).”
“Na deze keuze volgde Lf4 Pc6 en e3 Pa5, vanwege de aanhoudende druk had ik geen kans om e6 te spelen vandaar dat ik mijn tegenstander de keuze gaf om Lb5+ te spelen zodat ik mijn loper terug kon schuiven, Ld7. Maar na Da4 nam de druk van wit alleen maar toe.”
“Toch was er nog een schijntje hoop na de aanhoudende druk, er waren uiteindelijk toch enkele onderdelen afgewisseld en mijn tegenstander speelde een zet die de deur naar een gelijkspel op een klein kiertje had gezet:”
“Na deze zet volgde: 21. …Pxd6 22. exd6 Tc8 23. Dxc8+ Dxc8 24. Txc8+ Kxc8 25. Ke2 Kd7 26. Td1 Kxd6, maar helaas na e4 dacht ik dat Te8 de beste zet was, met als idee dat ik de pion terug zou winnen door de penning, maar na Txd5+ Kc6 en f3 werd het erg lastig om nog een remise af te dwingen, de partij eindigde uiteindelijk in winst voor Joep van Meerkerk.”
Ivar: Bord 1 zwart: Het debuut van Ivar als kopman liep niet zoals gewenst. Ook hij kwam onder zware druk te staan na de opening maar wist zich wonderbaarlijk hieronder uit te spelen. In het eindspel ging hij echter te ver om winst te zoeken en verloor alsnog: 1,5-5.5.
Jonathan: Bord 4 wit: Een remiseaanbod mocht hij afslaan en voor eigen kansen gaan, aangezien de wedstrijd toch al verloren was. Het eindspel van 3 pionnen en loper tegen toren en pion was kansrijk maar eindigde toch in remise, waarmee de eindstand op 2-6 werd bepaald. Het commentaar van Jonatan:
“Op bord 4 speelde ik met wit tegen een gelijkwaardige tegenstander qua rating. Dat beloofde een interessante partij te worden! Met wit speelde ik de Jobava Londen. Zwart reageerde defensief door een pionnenpiramide op te zetten (c6-d5-e6) met als gevolg dat de witveldige loper op c8 is ingesloten achter de eigen pionnenketen. Na 11 zetten was ik volledig ontwikkeld en gerokeerd terwijl de zwarte koning in het midden stond en de loper op c8. Ik besloot daarom het centrum open te breken met e4. Ondanks dat de engine deze zet goedkeurde, was ik in de partij niet gelukkig met het eindresultaat. Alle paarden gingen van het bord af en zwart kreeg wat tegenspel. Dat was natuurlijk niet de bedoeling. Het momentum kantelde. Ik verdubbelde mijn torens op de e-lijn alleen sloot pardoes m’n toren in. Uiteindelijk wist ik de schade te beperken tot een toren tegen een loper en een pion. En met de nodige activiteit. De dames gingen van het bord af en mijn toren-loper combinatie zorgde voor veel dreiging tegen de twee torens. Nog een paar pionnen van zwart gingen de doos in. De engine gaf op een gegeven moment zelfs plus 3 aan. Helaas heb ik diverse winstkansen laten schieten. In het eindspel hadden we beide op b6 en b7 eem pion en verder had ik twee verbonden vrijpionnen aan de andere kant van het bord. Mijn tegenstander bood remise aan. Het maakte niet uit, ons team had al verloren. Dan maar voor eigen eer strijden. Helaas lukte het me niet om succesvol deze twee pionnen naar voren te schuiven. Onder tijdsdruk vond ik niet de beslissende formule om de lastige toren af te schudden. Uiteindelijk verloor ik een van de verbonden pionnen en eindigde het in een remise. Het was een intensieve partij van 4,5 uur met de nodige winstkansen.”
Op 14-12 mogen we het tegen mede-staartteam de Pion uit Roosendaal opnieuw proberen om de eerste matchpunten binnen te halen en afscheid te nemen van de staartplek.
Op zaterdagmiddag 23 november barstte het spektakel dan los. Voor het eerst sinds vele jaren speelden we met drie (!) teams van Messemaker een thuiswedstrijd in de KNSB- competitie. En dat ook nog eens tegen drie teams van Erasmus, een heuse massakamp dus tussen beide verenigingen.
Onze nieuwe locatie voelt inmiddels al vertrouwd aan, maar dit was toch wel een bijzondere aanblik: zes teams in één ruimte. Vooraf was er nog een fotosessie waarbij Zoran alle teams vereeuwigd heeft!
Enkele jaren geleden speelden we met mijn andere vereniging SG Overschie een vriendschappelijke massakamp tegen Erasmus, waarbij ook de jeugdleden tegen elkaar speelden. Als goede gastheren lieten we Erasmus toen natuurlijk nipt winnen, maar deze keer géén vervroegde Sinterklaascadeautjes: voor elk punt zou keihard geknokt gaan worden!
Een leuke bijkomstigheid is dat bij Erasmus Olivier Vrolijk meespeelt, de vader van GM Liam Vrolijk die op de jeugdafdeling van Messemaker heeft gezeten en ook enkele seizoenen voor Messemaker in de KNSB-competitie heeft meegespeeld.
Erasmus is een grote, gezellige en actieve vereniging met een mooie website waaraan veel leden een bijdrage leveren door allerlei soorten artikelen te schrijven. Wim Westerveld is hier een van de uitblinkers in. Verder hebben zij nu al twee jaar op rij het Persoonlijk Kampioenschap van de RSB georganiseerd, waarvoor hulde!
Onze voorzitter Jan Evengroen hield voorafgaande aan de wedstrijd een prachtige speech waarin hij de geboorteplaats van Erasmus ter discussie stelde. Onze tegenstanders denken natuurlijk Rotterdam, maar Gouda heeft ook sterke papieren. Het is in elk geval zeker dat Erasmus zijn jeugd in Gouda heeft doorgebracht. Er is geen doopakte, dus er zal nooit met zekerheid uitsluitsel gegeven kunnen worden. In het klooster Steyn in Gouda stond zijn kinderstoel, die nu al vele generaties in het bezit is van de bewoners van de kloosterboerderij van Steyn, waaronder een oudtante van Jan zelf!
Jan loofde de volgende hoofdprijs uit voor de club die de massakamp over alle borden zou winnen: hun woonplaats wordt officieel erkend als de geboorteplaats van Erasmus! En met de 14-10 overwinning van Messemaker is dus deze dag vastgesteld dat Gouda als rechtsgeldige geboorteplaats van Erasmus wordt erkend door beide verenigingen, waarvan akte!
De verslagen van de drie teamcaptains van Messemaker over het verloop van de wedstrijden volgen binnenkort in een separaat bericht.
Onze overwinning van 6-2 ziet er overtuigend uit, maar lange tijd was dit zeker niet het geval. Met onze overwinning staan we in de bovenste helft en we hebben reeds twee van de sterkste ploegen als tegenstander gehad. Volgende wedstrijd spelen we uit tegen Maassluis 1, de ongeslagen koploper.
Onderstaand de partijverslagen met de kritieke momenten.
Rob:
Mijn tegenstander opende met de London waar ik een snelle c5 en Db6 speelde zodat de dames van het bord gingen, ik een dubbelpion op de b-lijn kreeg en een open a-lijn. Het is de bedoeling dat wit een probleem krijgt over de a-lijn en dat gebeurde ook zo’n 40 zetten later toen mijn koning via die kant zijn stelling kon binnendringen. Ondertussen had ik in het middenspel verzuimd de standaard opmars b5-b4 te spelen zodat die kant vooralsnog gesloten bleef. Mijn tegenstander speelde snel en daardoor ook oppervlakkig: ik kon een stuk winnen en gaf even later een kwaliteit terug, zodat ik met een oppermachtig loperpaar en toren tegen twee torens in een nog redelijk gesloten stelling de winst moest zien binnen te halen. Toen hij niet secuur verdedigde kon ik met mijn koning zijn stelling binnen wandelen en de pion op b2 ophalen, waarmee de partij beslist was.
Jeroen:
Sinds lange tijd speelde ik weer eens King’s Indian Defense, Deferred Fianchetto Variation: 1.d4 Nf6 2.c4 g6 3.Nc3 Bg7 4.e4 d6 5.g3. Een variant die ik jaren geleden met enige regelmaat speelde. Zwart schoot in de opening een “bok” , waar ik op zet 9 reeds twee lichte stukken voor een toren en pion kon afruilen (volgens Ome Fritz +2,5). Hierna speelden we beide niet de meest optimale voortzetting. Zwart miste geforceerde dameruil en ik miste mat of damewinst:
Stand na 18de zet van zwart d6-d5:
Na 19. Pf6+ is het meteen uit: ofwel damewinst na 19. ..- Kh8 of mat na 19 .. – exf6, 20. Dxf6 gevolgd door 21. Dg7#. Ik speelde echter 20.Pg5 en ik verloor nog een pion, waardering -1. Later nam ik het remiseaanbod na de 29ste zet van zwart (Dd8-d7) aan.
Eelco en Ivar stonden op dat moment op winst en de overige borden ongeveer gelijkwaardig. Een plan wat ik nog overwoog was h5 of g4, met voordeel voor wit (ca. +1,6) al zag ik niet direct hoe daarna verder te gaan.
Eelco:
Ik kreeg een exchange French op het bord. Yech! In een poging daar nog iets van te maken besloot ik lang te rokeren, en een pionnenstorm te beginnen. Na wat passievere zetten maakte mijn tegenstander op zet 17 zijn kritieke fout. Stelling na 17. g3:
Hij dacht dat dit te overleven was, maar na 17… Pxh3+ 18. Kh2 Lg4 19. Dg2 h4 20. f3 hxg3+ 21. Dxg3
Hier kan je de dame winnen. Met een korte maar leuke variant won ik de dame voor een stuk en mijn tegenstander gaf op.
Frank:
Ik speelde met wit en na een Caro-Kann had ik lange tijd een licht voordeel. Ik kwam een pion voor en kon nog een kwaliteit winnen. Dit ging wel ten koste van mijn sterke loper en na lang twijfelen besloot ik toch maar de kwaliteit te nemen. Mijn loper voorkwam dat het zwarte paard in het spel kwam en nadat deze loper weg was, kreeg het paard veel meer spel dan ik had voorzien. Overigens zou mijn engine ook voor de kwaliteit gaan. Na nog wat onnauwkeurige zetten van mij ontstond de volgende stelling:
In deze stelling na 31 …Pe4 speelde ik 32 De2. Ik was hier terecht bang voor 32 ….d3+, waarna ik 33 De3 van plan was met het idee dat het na 33 ….dxc2; 34 Dxc5 Pxc5 het nog wel mee zou vallen. Beter is echter 32 …, d3+ 34 De3 d2!! waarna wit minimaal een stuk achter komt. Wit moet in de diagramstelling al 32 Txe4 spelen, waarna de stelling ongeveer in evenwicht is. 32 Dh4 helpt ook niet, dan volgt nl. 32 ….d3+ 33 Kh1 g5 !!, de dame moet dan f2 blijven verdedigen om stikmat te voorkomen en na 34 fxg5 fxg5 moet wit de dame geven voor het paard en de loper, maar dat loopt vast niet goed af. Ook 32 Df1 en 32 Df3 zijn onvoldoende. Gelukkig begon bij beide spelers de bedenktijd hard af te nemen. Er werd geen 32 De2 d3+ gespeeld, maar 32 De2 f5 33 Dc4, waarna zwart het onnauwkeurig speelde en ik vrij snel won.
Ivar:
Mijn tegenstander begon met 1.d3, waardoor ik gelijk in de verwarring schoot. Tactisch gezien geeft Stockfish mij dan ook een lange tijd een punt achterstand. Ik wist wel iets meer ruimte te pakken, maar al het spel zat aan mijn damekant terwijl we tegenovergesteld gerokeerd waren. Ik probeerde in de volgende stelling een outpost voor mijn paard te maken om vervolgens te kijken of ik de koningskant open kon werken.
Na een aantal zetten om beide lopers actief te maken maakte hij de curieuze keuze om b4 te spelen en lopers af te ruilen op d4, waarna mijn c-pion kon gaan lopen. Hierna was het snel afgelopen door een torenruil en daaropvolgend het vastzetten van zijn dame:
Dit is afgemaakt met: 28.Dc1 Dc3 29.Kg2 f6 30.Pxe6 Df3+ 31. Kg1 Qd1.
Wibo:
Tijdens de partij kwam mijn tegenstander mij al bekend voor. Thuis bleek dat wij elkaar ook al eens in februari 2011 hadden getroffen. Gelukkig was deze partij een stuk beter dan destijds. 😊 In een gelijkopgaande strijd had volgens Fritz soms de een, dan weer de ander een licht voordeel. Kansen hebben we niet gemist, wel enkele zwakkere zetten waar dan de ander geen voordeel uit wist te halen. Mijn tegenstander gebruikte veel bedenktijd en dat werd hem noodlottig op de 34e zet. Hij speelde f7-f5 maar had over het hoofd gezien dat ik deze ook en passant kon slaan. Vervolgens stortte zijn stelling ineen en 4 zetten later ging hij door zijn klok heen.
Zoran:
Met de witte stukken op bord 7 ging mijn tegenstander in de aanval met damegambiet als opening. Deze opening past helemaal niet bij mij als ik met zwarte stukken partij begin. Afruilen van pionnen op d-lijn gebeurde binnen paar zetten en toen begon de opening van grote stukken en bij zet 9 waren alle grote stuken al in het spel.
10. h3….. Bij deze zet had ik veel tijd gebruikt om te beslissen of offeren met 10…Lxh3 goed was. Na 10….Lxh3 11.gxh3 nam ik de verkeerde beslissing: er moest 11…Dxh3 gebeuren in plaats van het gespeelde 11….Pe4. Na afruil van de lopers kreeg ik de volgende stelling waarin de coupter zegt dat wit +3,2 staat.
Bij deze stelling zag ik dat mijn pionnen nog niet ontwikkeld zijn, dat de rokade nog niet is gedaan en dat er te weinig stuken in het spel zijn om een goede en gezonde aanval door te zetten. Ik deed nog 7 zeten en toen was voor mij er nog maar één optie overgebleven en dat is de handdoek in de ring gooien.
Bert:
In een Franse opening speelde ik de doorschuifvariant, iets wat ik normaal nooit doe. Het werd een partij van rustige opstelling, waarbij volgens Fritz het evenwicht nooit werd verbroken. Volgens de machine had ik op de zestiende zet een veelbelovende koningsaanval kunnen opzetten, maar ik besloot via een offer van paard tegen twee pionnen op de damevleugel een doorbraak te forceren. Na twee zetten kwam ik er achter dat dit bepaald geen succes was. Ik kon via een zetherhaling alsnog de veilige remisehaven bereiken en op de 19e zet werd de vrede getekend.
Op zaterdag 9 november mochten we op bezoek bij Barendrecht/Charlois Europoort 3. De heenreis was al een avontuur, we kwamen gedeeltelijk met het OV, gedeeltelijk met de auto uit Gouda en nog uit verscheidde hoeken van het land met eigen vervoer. Op papier waren we de favoriet, maar zonder Frans en Scott misten we wel wat belangrijke spelers.
Bord 8: Ivar kwam langs wat omwegen in een Franse opening terecht met zwart. Hij miste in de opening een aantal kansen om beter te komen te staan en ging een lastig eindspel in. Hij miste helaas een laatste kans op remise, 1-0.
Bord 6, Jeroen: Een saaie Franse pot, er zat geen muziek in. Remiseaanbod aangenomen na 26 zetten. 1,5-0,5.
Bord 2, Tim: Ik speelde zwart en de opening was de Caro-Kann-afruilvariant met daarop direct c4 door wit. Dit is een van de scherpere Caro-Kann-varianten. Dit is de positie uit de opening:
Bij zet 15 maakte mijn tegenstander de eerste fout door Da4 te spelen. Pa4 of een andere zet was beter geweest. De dame bleek ook later in het spel te ver afgezonderd te staan
De beslissende fout kwam bij zet 19, i.p.v. 19.Pc6 speelde wit 19.Pxe6.
Hierna volgde van mijn kant een leuke matvariant van 5 zetten: 19…fxe6 20.Lxc5 Pxf3+ 21.Kg2 Dg5+ 22.Kh1 De5.
Volgende de computer maakte Tim geen enkele fout, 1,5-1,5
Op bord 5 ging Leslie’s partij in een chaotische stelling helaas verloren, 2,5-1,5.
Bord 4, Frank:
Ik speelde op bord 4 met zwart tegen Tjerk-Peter de Bruijn. In een Schotse partij speelde ik op behoud van de geofferde pion en toen moest ik me zoals verwacht lange tijd verdedigen. Volgens mij en ook de engine deed ik dat naar behoren, maar toen ik over kon gaan op zelf aanvallen speelde ik te passief. Ik miste een combinatie om nog een pion op te halen.
Stand na 17 Dc3: Nu was 17 …Lxh3 mogelijk, want na 18 gxh3 volgt 18…Lxd4 19 Dxd4 Pf3+ met damewinst. Ik speelde echter 17 …a6 en na 18 Le3 De8 19 Tc1 was het voordeel weg. In het vervolg moest ik nog een stuk geven voor twee extra pionnen, waarna wit twee torens, een loper, een paard en vier pionnen en zwart twee torens een loper en zeven pionnen had. Mijn tegenstander bood remise aan en ik besloot het aan te nemen, omdat ik met zoveel materiaal op het bord er geen vertrouwen in had dat de drie pionnen opwegen tegen het stuk. 3-2.
Bord 1, Bernard:
Omdat mijn tegenstander een voor mij onbekende zetvolgorde in het Siciliaans koos, maakte ik van de gelegenheid gebruik om een pion te offeren voor wat activiteit. Dit werd echter niet geaccepteerd en ontstond er een stelling waarbij ik een betere pionnenstructuur had, maar mijn tegenstander het loperpaar met veel potentie. In een afwikkeling waarin ik wat over het hoofd zag kreeg ik een toren en een pion tegen het loperpaar. In een chaotische stelling zag ik een eeuwig schaak en koos voor dit hazenpad: remise. 3,5-2,5.
Bord 7, Eelco:
Nu waren er nog twee partijen bezig, en we hadden nog anderhalf punt nodig voor een gelijkspel. De stelling bij Sjoerd zag er lastig uit, remise leek me het hoogste haalbare.
Met dat in het achterhoofd sloeg ik het derde remiseaanbod van mijn tegenstander af en probeerde ik nog wat uit een vrij gelijk eindspel te halen. Iets eerder had ik deze kans op een wat betere stelling gemist:
Hier geeft de computer aan dat ik een kwaliteit kan offeren voor +1 voordeel door de loper op g3 naar h4 of e5 te zetten. Het paard op h5 komt dan later in de problemen. Zelfs Bf2 krijgt een +0.7 mee. Ik kon dit niet overzien en koos voor het gelijke eindspel met Rb1. In mijn poging om hier alsnog winst uit te slepen zag ik echter totaal over het hoofd dat mijn tegenstander mat kon zetten! Helaas, 4,5-2,5.
Bord 3, Sjoerd:
Ik speelde op bord 3 met wit tegen Pearl Uyttendonk en had een zware middag. Mijn tegenstander speelde het eerste gedeelte van de partij foutloos en ik kwam vrij passief te staan. Na een slechte zet kwam ik een kwaliteit en twee pionnen achter en zag het er hopeloos uit. Ik had nog één wapen – een vrijpion – en daar ging mijn tegenstander niet goed mee om. De stelling na zet 48.Kc6 was als volgt:
Hier speelde zwart 48…Ke7 (48…Pa2 was sterk geweest) 49.a6 Ta2? 50.La4 Met mijn stukken kan ik mijn vrijpion beschermen en het promotieveld d1 onder controle houden 50…d3 51.a7 Txa4 52.Pxa4 d2 53.Pc3 Pe2 54.Pd1 Pd4+ 55.Kb6 en zwart gaf op. 4,5-3,5.
Al met al een ongelukkig verlies met 4,5-3,5. Meedoen voor promotie wordt wel lastig zo dit jaar..
