(door Auke Wilming)
Maandagavond 8 december speelde Messemaker thuis in de tweede ronde van de KNSB-bekercompetitie. Peter Scheeren, Auke, Jan en Scott mochten het (in die bordvolgorde) opnemen tegen de Rijswijkse tegenstrevers. Qua rating ontliepen de beide teams elkaar niet veel en het werd een spannende avond.
Ik had de opening van mijn partij nog niet voltooid of Scott stond al een pion voor; met een truc die de dame dreigde in te sluiten, won hij een centrumpion en begon hij aan een comfortabel middenspel. Peter had met zwart op bord 1 een koningsindische formatie opgezet, en ook zijn tegenstander speelde g3/Lg2/0-0. Op bord 3 had Jan met zwart een prima stelling; wit had een geïsoleerde d-pion en met paarden op b4 en f6 werd die goed in toom gehouden. Ikzelf had op bord 2 een strategisch interessant stelling waarin mijn tegenstander de eerste was die in de denktank ging.
Later op de avond wist Scott ook een tweede pion te winnen en in principe stond hij dus gewonnen. Jans tegenstander probeerde gebruik te maken van de d-pion en zijn controle van het centrum door een koningsaanval te lanceren. Hierbij offerde hij een kwaliteit, en het had er dus alle schijn van dat deze partij een binaire uitkomst ging hebben. Mijn tegenstander had Dxb2 gespeeld, en ik probeerde een halfuur lang zijn dame te vangen, om ten slotte toch te concluderen dat dat niet ging. Ik had al wel gezien dat ik ook zonder damewinst genoeg compensatie kreeg voor de pion: zwart kreeg dubbele, geïsoleerde a-pionnen en dubbele f-pionnen. Peter had een vrijpion op de damevleugel die eerder zwak dan sterk leek.
Ik miste de beste voorzetting om mijn stelling met +1 te consolideren, en na een forcerende lijn kwamen we in een eindspel met ieder 4 pionnen en een waardering van +0.3. Mijn tegenstander bood remise aan, dus ging ik eens kijken op de andere borden. Jan stond dan wel een kwaliteit voor, maar zijn koningsstelling leek mij erg verdacht. Scott stond nog steeds gewonnen (al was de stelling wel een beetje chaotisch geworden) en Peter stond nog steeds iets slechter. Gezien het feit dat hij een halfuur meer had op de klok, leek het mij dat hij zeker remise kon maken om snelschaken te forceren. Zodoende nam ik het remiseaanbod aan.
Jan verloor een tijdje later zoals ingecalculeerd, en Scotts tegenstander moest ondanks een creatief dame-offer ook de handdoek in de ring gooien.
Alles kwam nu aan op de partij op bord 1, waar de klok een grote rol speelde. Met nog een dame, toren en loper elk was de vrije b-pion van Peter gevaarlijker geworden, en toen de dames eraf gingen was het de vraag of de vrijpion nog te stoppen was. De koning op g1 en loper op g2 konden weinig beginnen tegen de pion op b3, en met minder dan een minuut op de klok was er voor wit geen houden meer aan. Zo sloten wij de bekeravond, waar wij op enig moment toch zeker minder stonden, toch netjes af met winst in de reguliere speeltijd.
