(door Albert Segers)
Vrijdagavond 28 november was er weer een clash tussen Messemaker en Overschie in de RSB-Hoofdklasse. De week ervoor hadden beide teams elkaar al in de KNSB competitie getroffen, waarbij toen Messemaker toen aan het langste eind trok (5-3). Er waren toen in totaal tien spelers die nu ook meededen. Overschie was deze avond met hun vaste RSB-team opgekomen en Messemaker had één invaller nodig. Het beloofde weer een spannende wedstrijd te worden en daarin kwamen we niet bedrogen uit. Er waren in veel partijen dramatische wendingen waar harten van verzakten en elke prognose weer de prullenbak in kon. Ondanks het feit dat Messemaker een “verrader van Overschie” in hun gelederen had, werden we hartelijk ontvangen en geestig toegesproken door de voorzitter Niels van Diejen, met alleen wat potjes zout in de “open wond”.
Mijn partij was als eerste om ca. 21:30 al klaar. Mijn sympathieke tegenstander Robbert Fokkink was duidelijk teleurgesteld dat hij tegen een clubgenoot moest spelen. Zelf was ik ook niet happy met de situatie, maar ik had gelukkig een vooraf bedachte strategie waar ik me aan vast kon houden. Zelf met zwart op een relatief hoog bord 4 gewoon vol voor de remise gaan. Dat levert toch een voordeeltje op voor mijn team en verder even goede vrienden! Robbert is een sterke en creatieve speler, zelf ben ik wat degelijker (ook wel saai genoemd door sommige houthakkers) en dat levert onderling altijd interessante gevechten op die zelden vredig eindigen. Maar deze keer kwam ik goed uit de opening, kreeg het initiatief op de damevleugel en bood in betere stand remise aan. Robbert kon daar goed mee leven en zo houd ik de relatie met Overschie nog enigszins gezond.
Rond 22:00 kon ik een eerste inventarisatie doen. Peter Ypma met wit op bord 1 tegen Quirinius van Dorp (2230) was een hele scherpe stelling. Gewoontegetrouw was Peter ten aanval getrokken waarbij hij de ontwikkeling van zijn koning en damevleugel wat lager prioriteerde. Heel spannend, moeilijk te beoordelen voor mij.
Op bord 2 mocht Jan het met zwart uitvechten tegen het tweede Overschiese kanon Robert Straver. Tegengestelde rokades, wit initiatief op de damevleugel, zwart meer ruimte op de koningsvleugel. Dat kon ook nog alle kanten op.
Auke mocht met wit op bord 3 tegen Erik Brandenburg proberen een volgende Overschie- scalp aan zijn gordel te binden (na Robert en Quirinus). Dit werd een geweldig gevecht in de lijfvariant van Erik, die als dubieus te boek staat maar wel een stelling waarin Erik goed thuis is en zijn kwaliteiten kan laten schijnen. Op dit moment ook nog onvoorspelbaar qua uitslag.
Scott op bord 5 met wit was een interessant duel met Karel Looijmans, die net als Scott een rustige positionele aanpak prefereert en praktiseert. Maar Scott ging er nu vol tegenaan met zijn koningsvleugel pionnen naar voren te gooien. Dit wordt buigen of barsten dacht ik.
Sjoerd op bord 6 met zwart mocht op herhaling tegen Daan Smit. Afgelopen zaterdag troffen ze elkaar ook en met dezelfde kleurverdeling, toen won Sjoerd. Nu weer een scherpe Siciliaan maar de dames waren er al af en wit leek veel beter te staan.
Kees op bord 7 met wit kwam voordelig uit de opening tegen Han Smit (ja, de broer van). Hij had zelfs op zet 11 al een tactische beslissing voorhanden (kwaliteitswinst) die hij even miste. Maar Kees stond nu gewoon een gezonde pion voor, dat zag er goed uit voor Messemaker.
Op bord 8 zat Jeroen met zwart tegenover Arnout van Kempen. NB: op bord 7 en 8 werd dezelfde opening gespeeld, wat op bord 7 tot een open stelling leidde (dat ligt Kees goed) en op bord 8 tot een gesloten stelling (dat ligt Jeroen goed). Het zag er naar uit dat Jeroen, net als afgelopen zaterdag, als invaller weer een nuttige bijdrage ging leveren. Wat in het oog sprong was een geïsoleerde triple-pion van wit op de c-lijn. Wit had een pluspion maar die stelde hierdoor niet veel voor. Dit schatte ik in als minimaal een remise voor Jeroen. Mijn prognose op dat moment was 4-4.
We komen er weer in om 22:30.
De kruitdampen bij Peter zijn inmiddels opgetrokken: zijn aanval werd goed gepareerd, er was geen weg meer terug, zijn koning te kwetsbaar en stukverlies daardoor onafwendbaar. Overschie pakt de voorsprong.
Maar kort daarna weet Kees zijn goed gespeelde partij te verzilveren (pluspion promoveert) en staat het weer gelijk (1½ – 1½). Jan staat een pion achter met de compensatie voor zijn tegenstander.
Auke heeft duidelijk minder gestaan, maar komt sterk terug en heeft nu twee stukken voor de toren in een spannende stelling waarin beide koningen kwetsbaar zijn. Geen idee hoe dit gaat eindigen, want Auke heeft ook nog slechts 10 minuten op de klok en Erik nog 50 minuten!
Scott bouwt rustig verder aan zijn aanval op Karels koningsstelling. Hij heeft duidelijk het initiatief maar de tijdsfactor gaat nu een rol spelen, spannend!
Sjoerd staat zwaar onder druk en Jeroen staat ook minder, maar ik reken toch op remise
bij hem vanwege de tijdnood van Arnout. Een objectieve prognose laat een overwinning voor Overschie schemeren in de glazen bol!
Maar dan de eerste lichtpuntjes: Jan toont zich een ware Houdini! In zeer slechte stelling offert hij een stuk waarmee hij remise door eeuwig schaak hoopt af te dwingen. En warempel, dat lijkt er inderdaad in te zitten …
En Auke krijgt de overhand, hij haalt met een tactische zet heel mooi de angel van zwart uit de stelling (een dame + loper batterij) en staat nu duidelijk beter. Maar hij heeft nog slechts 5 minuten op de klok in een ietwat chaotische stelling … Heel professioneel vouwt hij nu zijn notatieboekje dicht (noteren is immers niet meer verplicht) en gaat er eens goed voor zitten. Dit lijkt goed te komen.
Scott staat nog steeds iets beter, Sjoerd staat er slecht voor, Jeroen moet remise kunnen maken. Dus: als deze drie borden de punten verdelen, Jan remise en Auke wint dan gaat Messemaker met de punten naar huis!
Nou, dat scenario lijkt lange tijd uit te komen. Jan haalt inderdaad de remise binnen met eeuwig schaak, Auke breekt door de stelling heen en heeft zijn volgende Overschie-scalp. En Jeroen bereikt inderdaad de remisehaven. Nu concentreert zich de zinderende spanning op de borden 5 en 6 …
Messemaker heeft nog één punt nodig voor de overwinning. En dat zal van Scott moeten komen, want Sjoerd heeft enig tegenspel met zijn vrijpion maar staat in hogere zin nog steeds verloren. Scott doet het heel goed, zijn aanval slaat door en hij komt een stuk voor in een eindspel waarin Karel nog wel een pion meer en tegenspel heeft. Er zijn slechts een paar nauwkeurige zetten nodig … Scott doet het in eerste instantie prima en heeft de winst binnen handbereik. Maar na zijn torenruil blijkt de vrijpion van Karel opeens heel gevaarlijk. Die was nog te stoppen geweest met een mooie paard-pirouette met remise als resultaat, maar in vliegende tijdnood mist Scott deze kans en geeft zich over op het moment dat hij door zijn vlag gaat. Hartbrekend, maar gelukkig revancheert Overschie zich op bord 6,
waar Daan in tijdnood zijn gewonnen eindspel niet kan verzilveren.
Daarmee redt Sjoerd een half punt voor Messemaker en hiermee eindigt deze titanenstrijd op een gelijkspel (4-4). Ik denk dat beide ploegen hiermee nu wel kunnen leven.
Hiermee ligt Messemaker nog op koers voor het kampioenschap. Wordt vervolgd.
