Dagboek Tata Steel toernooi

(door Jeroen Eijgelaar)


Lief Dagboek,
Vandaag dag 9, de laatste dag.

Deze ronde start eerder, niet om 14:00 uur, maar de ronde begint al om 12:00 uur.

De Engelse opening Symmetrische Variant kwam op het bord.

“Zoals de naam al aangeeft, voeren beide spelers identieke zetten uit met hun stukken. Nadat de pionnen en paarden zijn gepositioneerd langs de c-lijn, gaan beide spelers over tot het opzetten van een fianchetto aan de koningsvleugel, waarbij druk wordt uitgeoefend op de damevleugel.”

Vervolgens na een aantal standaard zetten pakte ik het verkeerd aan en kreeg ik een gedekte vrijpion op c3 tegen, oei!

Stand na zet 28.  .. – Pf7d8.

Hier besloot ik een pion te offeren met Pf2-d1, welke aangenomen werd. Vanaf zet 23 had mijn tegenstander nog maar 15 min (+30sec. per zet).

29. Pd1 fxg4 30. hxg4 Dxg4 31. Pe3 Dd7 32. f5 gxf5 33. Pexf5.

Hierna kreeg ik wel initiatief, en slonk ook de tijd van mijn tegenstander. Met nog 5 sec. op de klok won ik op zet 39 een stuk, en zwart geeft direct op.

Slotstelling na 39. Lxh6; zwart geeft op:

De dag begon met de gedeelde 3de plaats met z’n vieren, echter  al mijn concurrenten verloren zodat ik ongedeeld 3de ben geworden.

Voor het prijzengeld moet je echter dit toernooi niet spelen. de 3de prijs is een boekenbon van 40 Euro.

Keuze is tevens ook niet reuze, en mijn keuze viel op een gedetailleerd openingsboek van het Frans:

Tevens nog een klein bedrag over, en ik koos nog voor Scott en mij een notatieboekje om het bedrag op te maken.

Al met al een leuk en geslaagd toernooi en ik raad het iedereen aan om eens mee te spelen.


Lief Dagboek, dag 8

Vandaag tegen de koploper met 6 uit 7. Een Rus, die nu één jaar in Nederland is en weggegaan is uit Rusland voor Poetin.

Zoals bekend spelen 8 spelers uit mijn groep met wit 1.d4, 2.c4 en 3.Pc3. Zodoende besloot ik op de rustdag om een oude bekende opening, Nimzo Indisch, als ook het aangenomen Dame gambiet, te bestuderen. “Bij het schaken is het Nimzo-Indisch of Indische verdediging de naam van een schaakopening die in het begin van de 20e eeuw bestudeerd werd door Aaron Nimzowitsch. Hij boekte daarmee goede resultaten, en deze opening werd populair. Karakteristiek in deze opening is dat zwart door het paard te pennen druk uitoefent op het veld e4 terwijl hij veld d5 enigszins onder controle heeft. De kenmerkende zetten van deze opening zijn 1.d4 Pf6 2.c4 e6 3.Pc3 Lb4. De specifieke zet 3…Lb4 heeft Nimzowitsch echter niet als eerste gespeeld.”

Veder gister en vandaag besloten om niet voor het aangenomen Damegambiet te gaan. Uit de oude doos van zolder het boek: “Taktiek in de opening, deel 5: Indische Openingen” van Abraham C. van der Tak gehaald. Hij heeft een aantal schaakboeken geschreven, waaronder de serie “Taktiek in de opening”:

Vandaag werd er dus ook op 4 borden 1.d4 geopend en 3x kwam er zelfs Nimzo-Indisch op het bord: één keer met Dc2 op de 4e zet en één keer de rustige e3-variant, en ik kreeg 4.Ld2 op het bord. Daarna weken de partijen veel af. Op zet 18 liet ik bewust Lxh7+ toe en kreeg hier veel initiatief voor terug. Op zet 35 heb ik twee pionnen teruggewonnen en het is blijkbaar mat in 32?!

Stand na 36. Te1-d1:

Ik speelde hier 36…Pc3?! Welke dus niet mat in 32 inleidde, maar nog wel  voordeel vast hield. Vervolgens speelde ik het niet optimaal, ik won nog wel een stuk voor twee pionnen en op zet 75 kon ik het punt laten bijschrijven.

Stand na 75.  .. – Kb5-c5, wit geeft op.

Deze keer ook het punt voor Scott, maar Guido werd opnieuw in een lastig het eindspel gedrukt, welke hij ook verloor.

Morgen de laatste dag, welke al om 12:00 uur begint.

Naschrift: vandaag wederom een vlieguig gespot, zie foto.


Lief Dagboek, dag 7

Aanhaken bij de top of wegzakken in de middenmoot, dat was de kwestie van vandaag. Het is niet gelukt en met de nederlaag ben ik van de gedeelde tweede plaats gezakt naar de gedeelde vijfde plaats.

Met wit werd ik verast in de opening met English, Mikenas-Carls, Flohr variation, nog nooit gezien, en gaat als volgt:

1. c4 Pf6 2. Nc3 e6 3. e4 d5 4. e5

Na de grote uitruil kwam de volgende stelling op bord na 9. 0-0-0:

Dit leek mij gunstig voor wit en in het middenspel creëerde ik 2 vrijpionnen op h4 en g4, en het leek een kwestie van tijd dat de winst zou komen. De witte koning kwam wel onder vuur te liggen, maar ik dacht hier wel onderuit te komen.

Stand na de 39e zet van zwart (39…Tb3-b2+):

Na 40.Kd1 is er of eeuwig schaak: 40…Tb1+ of 40…Pf2+ 41.Kc1 Pd3+. Dit vond ik zonde van de stelling en maak de catastrofale fout met 40.Ke3? Er volgt 40…Txe2+ 41.Kxe2 Pf4+ en ik kom een stuk achter. Waardering van 0.0 naar -5,7. Het duurde echter nog tot zet 75 voordat ik opgaf.

Wederom drie keer een “nul” voor de Messemakers: Guido ging de mist in het eindspel en Scott leek nog met 3 pionnen voor een stuk een eind te komen, maar verloor alsnog.  


Lief Dagboek, dag 6

Onderweg op de A4 kregen we plotseling 4 rode kruizen, de weg was volledig afgezet, een ongeluk:

We werden omgeleid naar de A5, en de vertraging viel mee: ongeveer 5 tot 10 min.

8 van de 10 spelers in mijn groep spelen 1.d4, 2.c4 en regelmatig vervolgd met Pc3 en Lg5. Dat betekend dus 5x Cambridge Springs voor mij met zwart. En alhoewel ik dit al jaren speel en ook al zijn in de eerste twee ronden 1,5 punten behaald heb, ben ik toch op zoek naar een andere opening en ben een beetje uitgekeken op deze variant. Op de heenreis, met Scott, over mogelijke alternatieve openingen gesproken. Zonder eerst een voorbereiding wilde ik nu niet switchen en besloot om dan toch maar Cambridge Springs te spelen.

In mijn groep werd vandaag vier maal d4 en c4 gespeeld en daarvan ook nog  3x Pc3 en Lg5. De vijfde  partij bleef “leeg”, de Duitser had zich vergist in de vrije dag en dacht dat deze vandaag was.

En inderdaad, de Cambrigde Springs werd gespeeld. Deze keer kwam ik niet goed uit de opening en kwam steeds slechter te staan. De ruil van d5 tegen a2 gaf mijn tegenstander al een sterk centrum, welke hij op zet 30 met beslissend voordeel opstootte.

Stelling na 29. .. – Dd8-a5:

Wit had nog 28 Td1a1-Da5d8, 29. Ta1d1 – Dd8-a5 hiervoor gespeeld en ik zag mijn kans schoon om remise aan te bieden. Waardering is hier ook al ca. +3,5 in het voordeel van wit. Uiteindelijk verloor ik een stuk voor twee pionnen (beste optie) maar ook dit is een verloren positie. Zo’n tiental zetten later gaf ik derhalve ook op (beide centrumpionnen stonden op vallen), inmiddels liep de waardering op naar ca. +5,5, zie de stand na de 37e zet van zwart:

Vreemd genoeg blijf ik met deze nederlaag gedeeld tweede staan, maar daardoor zijn we nu met vier spelers gedeeld tweede met elk 3,5 punt.

Voor de Messemakers opnieuw een trieste dag: Scott en Guido verloren ook.v

Morgen de welverdiende rustdag. Hieronder enkele foto’s van Henk Erkelens, gemaakt op dag 5.


Lief Dagboek, dag 5

Helaas vandaag zonder Kees, hij heeft zich ziek gemeld. Januari is griepmaand, in diverse groepen zijn inmiddels al afwezigen.

Met wit kreeg ik de Slavische verdediging tegen me. Strikt genomen valt het Slavisch onder het geweigerd damegambiet: “De Slavische verdediging werd al in de 16e eeuw door de Italiaanse schaakmeester Polerio genoemd, en door Tsjigorin opnieuw in de toernooipraktijk gebracht. In de jaren dertig van de 20e eeuw werd ze door onder anderen Aljechin, Bogoljubov en Euwe met succes gespeeld.”

Nu speel ik niet vaak Slavisch en ik speelde de variant met 4. Lf4. Blijkbaar volgden we nog tot zet 12 een zijvariant van de theorie, maar dat was mij overigens niet bekend.

Stelling na 12. .. – 0-0:

Via b4, a4 en verdubbeling van de Torens op de a-lijn  kon ik gevoelsmatig het initiatief nemen. Na de dubbele Toren ruil kreeg ik voordeel met  het binnenvallen van de Dame op a7-b7 en b6. Net als gisteren had ik vijf rijen tot mijn beschikking en mijn tegenstander slechts drie. Slechts één keer kwam er een vijandig stuk op mijn 4e rij…. Bijna de gehele partij bleven zijn stukken op de onderste twee rijen, dat kon niet goed zijn was mijn gedachte tijdens de partij. Toch kwam de definitiever doorbraak er niet, of ik kon hem niet vinden. Lange tijd was de beoordeling variërend tussen de 0,5 en 1,5 punt. In de slotstelling bood ik remise aan, waar ik niet meer zag hoe nu verder te gaan:

Stand na de 38ste zet van wit, mijn remise aanbod werd aangenomen.

Tijd om naar de analyse van de grootmeesters te gaan. Het Nederlandse onderonsje in de hoofdgroep tussen Max en Jordan werd onder de loep genomen. In een ingewikkelde stelling met allerlei mogelijke offers miste Jordan de winnende voortzetting. Deze was echter wel zeer lastig te vinden. De computer moest uitkomst bieden. Na deze gemiste kans werd het remise door eeuwig schaak.

Voor de Messemakers opnieuw een magere dag: naast mij alleen nog Scott met een remise. Hij wist een gunstig lopereindspel niet tot winst te voeren.

Op de terug reis wederom het moment dat er een vliegtuig – op het moment dat we onder het aviaduct door rijden – samen komt. Deze keer een SAS-vliegtuig. Er is geen foto van, maar Scott is mijn getuige. Sommige jaren helemaal nooit, nu bijna dagelijks.

Morgen dag 6, met zwart, nieuwe ronde nieuwe kansen, waarbij ik nog tegen de huidige top 4 uit mijn groep moet spelen.


Lief dagboek, dag 4

Het is wederom gelukt om een vliegtuig te fotograferen als we er onder doorrijden (het viaduct over de snelweg A4)

Deze keer RyanAir:

(@Foto: Kees Brinkers)

Vandaag geen Grootmeesters, die hebben altijd deze maandag een vrije ronde.

Met zwart mocht ik nu aantreden tegen Henk Bermon, een tegenstander waar ik al 2x met wit in eerdere edities van Tata remise heb gespeeld.

Deze keer “the dead of the gladiolus” om maar eens een beroemde uitspraak van Louis van Gaal te citeren.

Het werd de afruilvariant van de Franse verdediging. “Tot het midden van de 19e eeuw werd dit beschouwd als de hoofdlijn van de Franse verdediging, maar is een saaie, remiseachtige en statische opening, wat Wilhelm Steinitz ertoe aanzette te schrijven: “Ik heb nog nooit in mijn leven de Franse verdediging gespeeld, wat een van de saaiste openingen is.” Pas rond de jaren 1860 en 1870 werden de variaties die ontstonden na 3.Pc3, 3.Pd2 en 3.e5 populair.”

“De makkelijke manier voor Zwart om de balans te behouden, en ook de hoofdlijn, is het handhaven van de symmetrie: 4…Ld6. Als Zwart de partij uit balans wil brengen en de kans wil verkleinen dat de partij in remise eindigt, kunnen ze 4…c5 proberen. Hoewel Wit hiermee Zwart een geïsoleerde d-pion (5.dxc5) kan geven, krijgt Zwart een ruimtevoordeel en wat initiatief als compensatie. Zwart kan ook proberen om te rokeren op de damevleugel en de partij op deze manier uit balans te brengen: 4…Pc6, gevolgd door de ontwikkeling van Lc8 en Dd8.”

Gedurende de partij kon ik gevoelsmatig het initiatief nemen, ik had 5 rijen tot mijn beschikking en mijn tegenstander slechts 3.

Een opmars van g4 en f4 leidde echter niet tot een gewonnen stelling, en nadat we de tijdnoodfase gehaald hadden bood ik met dame-ruil remise voor. (Ome fritz is het met mijn eens waardering 0.0)

Dit werd afgewezen en ik ging vervolgens op zoek naar eeuwig schaak. Om dit te voorkomen ging mijn tegenstander vrijwillig in een penning staan en kwam ik en stuk voor.

Met de Paard manoeuvre  51. Pf5 / Pe3 / Pd1 / Pxb2 / Pd3 kwam de volgende stelling op het bord:

56.. – Pf2 / 57.. – Pe5 / 58.. – Pf6 is net op tijd om de g-pion te stoppen, maar ik zag de volgende variant en miste deze eenvoudige winst weg en speelde 56.. – Pf4!

Als de pion niet gespeeld wordt volgt Pxg7, of na g7 volgt Kf7. Ook na de zet KxP volgt K x pion. Pionnen op de dame vleugel zorgen daarna in elke variant voor winst.

Zo geschiede en op zet 64 gaf wit op.

Voor de Messemakers een magere dag naast mij alleen nog Guido met een remise. Hij maakte een eindspel van 1 plus pion net niet tot winst.

Morgen dag 5, met wit, dan zullen we zien of ik bij de koplopers kan blijven.


Lief Dagboek, Dag 3

Het is vandaag 2x gelukt om een vliegtuig te fotograferen als we er onder door rijden; weer gelukt om van de bucket–list af te schrijven.

Voor het eerst mocht ik met de witte stukken beginnen. Het werd een English Opening: Symmetrical Variation, Rubinstein Variation

Ik raakte echter het spoor volledig bijster en speelde vanaf zet 12 alleen nog maar paardzetten: 12 Pc3-e4 / 13. Pf3-d2 / 14. Pd2-c4 / 15. Pe4-d2 / 16. Pd2-f3 / 17. Pc4-e3 / 18. Pf3-d2 / 19. Pd2-c4.

Slotstelling na 19 Pd2-c4; Remise aanbod aangenomen.

Zwart heeft meer bewegingsruimte en kan gaan kiezen waar hij zijn aanval wil gaan plaatsen. Ik kom derhalve wellicht goed weg met remise. Na afloop vertelde mijn tegenstander dat hij 2 jaar geleden nog groep 6 speelde en vorig jaar groep 5. Wellicht nam hij het remise aanbod mede daarom aan, want hij vertelde mij dat hij van de eerste 2 ronden mij als gevaarlijkste, agressiefste opponent vond.

Redelijk vroeg klaar even na vieren en zodoende kon ik nog naar de analyse van de grootmeesters gaan. Hans Böhm  doet meestal een leuke presentatie. Deze keer niet, het leek wel als of hij geen energie meer had en er tevens saaie partijen bezig waren. Toch waren er wel leuke momenten tijdens de presentatie, betreft de partijen van Vincent Keymer – Fabiano Caruana (tijdnood) en Praggnanandhaa R – Gukesh D.

Voor de Messemakers een magere dag: naast mij alleen nog Scott met een remise. Hij maakte een eindspel van 2 pionnen minder alsnog remise.

Morgen dag 4, met zwart tegen Henk Bermon. Op eerdere Tata-toernooien al 2x met wit tegen hem gespeeld, beide keren werd het remise. Tijd voor een ander resultaat.


Lief Dagboek, Dag 2

Vandaag met zwart kwam opnieuw de Cambridge Springs opening op het bord. Echter wit maakte een enorme blunder in de opening door Pc3xd5 te spelen:

Zwart komt nu een stuk tegen één pion voor na 6. ..Pxd5 7. Lxd8 Lb4+, waarna alleen de dame er tussen kan. Ik pakte het vervolg te passief aan, waardoor er pas in het eindspel het stuk meer ten gelde gemaakt kon worden. En ook pas nadat ik een vergiftigde h-pion aanbod, nl:  37. Tg5, 39. Tg6, 40 Th6 en 41 Txh4 en deze toren stond daarna buiten spel en heeft de rest van de partij, welke nog slechts 6 zetten duurde, niet kunnen spelen.

Slotstelling na 46.. Pc5; wit gaf op.

Na afloop vertelde mijn tegenstander dat hij al voor het 48e keer deelneemt aan Tata en in de jaren ’80-’90 in Groep 2 speelde. Ook dat hij al 30 jaar geleden deze openingsval kende en per ongeluk er in trapte. Na de stukwinst uit de opening duurde het dus bijna 4 uur voordat het punt genoteerd kon worden. Geen tijd om de analyse van de groot meesters te volgen.

Kees, weer winst via een mataanval stukwinst, en Scott met remise, waren al eerder klaar. Guido speelde nog en had een lastige stelling met een vrijpion op g6, maar maakte toch remise.

Morgen dag 3, met wit tegen de Spanjaard uit onze groep.


Lief Dagboek, Dag 1

Vandaag dag 1. Het Tata Steel toernooi is weer begonnen!

Eerst had ik nog een ongelukkige tandartsafspraak op de eerste dag van de tienkamp. Niet handig, maar het viel deze keer mee, al moet ik nog wel – zoals gebruikelijk –  wel weer terug komen.

Weer ingedeeld in Groep 4. Bijzonder is dat er deze editie er slechts vier Groepen 4 zijn ingedeeld, terwijl er wel zeven Groepen 3 en zelfs elf Groepen 5 zijn. Gevolgen van de nieuwe rating boost? Of gewoon toeval? Wie het weet mag het zeggen.

Anyway, mijn groep zit qua speel sterkte redelijk dicht bij elkaar, inclusief een Duitser en zelfs deze keer een Spanjaard.

De eerste partij ben ik met de zwarte stukken ingedeeld. Het werd de Queen’s Gambit Declined: Modern Variation, Knight Defense –opening:

Deze liet ik vervolgens overgaan naar de Cambridge Springs, welke ik al jaren met regelmaat speel. “Met 4…Pbd7 wil zwart de Cambridge Springs Defense spelen, die 5. Pf3 c6 6. e3 Da5 voortzet. De Cambridge Springs Defense is een solide variant van de QGD en wordt vaak gespeeld op zowel amateurniveau (vanwege het gemakkelijker te begrijpen thema) als op grootmeesterniveau. Wit kan doorgaan met 5. cxd5 exd5, wat resulteert in een stelling die lijkt op de QGD Exchange-variant.” Het eerste geregistreerde gebruik van de Cambridge Springs was door Emanuel Lasker in 1892. De naam is afgeleid van een toernooi in 1904 in Cambridge Springs , Pennsylvania , waarin de verdediging meerdere keren werd gebruikt.

Mijn tegenstander gebruikte veel tijd in de opening, wat op mij overkwam dat hij deze opening niet kent, of vaak tegen krijgt. Wel bleef hij de juiste zetten vinden en de partij eindigde in een eindspel met lopers van ongelijke kleur. Remise aangenomen na wits 24e zet Le7.

Vrij vroeg klaar en zodoende tijd om naar de analyse van de grootmeesterpartijen te gaan. Het commentaar en uitleg werd deze keer verzorgd door  IM Robert Ris. Niet eerder heb ik hem als commentator gezien, en hij deed het leuk, met frisse blik. Hij was met name te spreken over Nodirbek Abdusattorov, die helaas vandaag niet won, maar wel attractief schaak speelt. Ook was er aandacht voor de partij van Erwin l’Ami, momenteel de koploper in de Challengers.

Ook Kees, Guido en Scott spelen een tienkamp. Kees en Scott wonnen hun partij en Guido verloor, maar hij speelt ook in Groep 1, afgeschermd achter de afzetting.

Iets om van de bucket-list af te halen.

Morgen dag 2, weer met zwart en dan tegen de Duitser uit de groep.


Volg ons of deel dit bericht via:

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *