(door Rob van de Walle)
De Kennemer Combinatie, LSG en wij waren vooraf de favorieten in deze klasse 3D. Nou ja de Kennemers dan met hun gemiddelde rating van boven de 2100 (wat doen die in de derde klasse?). In de vorige ronde bereikten zij door een duidelijke overwinning tegen ons het kampioenschap. De wedstrijd van vandaag tegen LSG ging erom wie de tweede plaats zou opeisen. LSG had voldoende aan 4-4, wij moesten winnen.
Laat ik eerst eens wat zeggen over de randvoorwaarden. Vorig jaar speelden we hier ook, maar toen zaten we met 3 teams in de ene helft van de zaal, erg krap. Nu hadden we de hele zaal met vier teams, met veel meer ruimte. Ook de tafels waren ruim. Alles bij elkaar prettig spelen dus. Maar die borden… te klein voor de grootte van de stukken en ook liep de nerf van de borden in de breedte, zodat je het idee had dat het bord verkeerd voor je lag. Zeker in de aanbieding gekocht. Ach, als je eenmaal bezig bent, merk je het niet meer, maar LSG, als je dit leest; er is nog ruimte voor verbetering!
Ik zelf was het eerste klaar, vandaar dat ik het verslag ‘mag’ schrijven. Een zouteloze partij, waarbij ik helemaal geen inspiratie had. Het evenwicht werd geen enkele maal onderbroken in een redelijk dichtgeschoven stelling. Op de 19 e zet bood ik dan maar remise aan. Mijn tegenstander vroeg toestemming aan zijn teamleider en kwam terug met een verontschuldigend ‘ik heb een strenge teamleider’. Zo speelden we nog wat zetjes door, totdat het mijn tegenstander ook te gortig werd en met een ‘hij kan de pot op’ bood hij remise aan. Ik had wel even gekeken op de andere borden. Het zag er niet goed uit Eelco, Jan, Kees en Peter stonden niet goed (dacht ik), Henk Jan prima en bij Albert en Sjoerd kon ik er geen chocola van maken. Maar om in deze stelling door te spelen…
Snel nadat ik klaar was, won Albert. Hij speelde een moderne variant van het Slavisch (ach eigenlijk alweer 30 jaar oud of zo, ik merk dat ik oud word). In een gelijkstaande stelling liet de tegenstander van Albert plotseling zijn dame midden op het bord insluiten en konden – zoals dat zo mooi heet – ‘de stukken weer in de doos’.
Jan stond na de opening uitstekend, maar in het middenspel draaide dat om en kwam hij slecht te staan. Zijn tegenstander had de toren op de 7 e rij geplaatst en een 2 tegen 1 pionnenmeerderheid op de damevleugel. Was het wanhoop? Was het genialiteit? Maar Jan begon te lopen met zijn 2 centrumpionnen en zaaide paniek en slechte zetten bij zijn tegenstander. Een paar zetten later was het klaar. Dus denkt eraan: speel je tegen een Evengroen, dan is het pas klaar als hij je een hand heeft gegeven.
Eelco had in het middenspel een geïsoleerde damepion die vakkundig door zijn tegenstander werd gewonnen. Daarna was het vechten tegen de bierkaai en toen er nog een tweede pion afging, kon Eelco opgeven. Moedig gevochten dat wel.
Henk Jan speelde aan bord 1 een gelijk opgaande partij, tot hij in het verre middenspel de gelegenheid kreeg om zijn damepion op te laten rukken. Die zaaide dood en verderf en zijn tegenstander moest zijn paard voor de pion geven en even later was het klaar.
Kees speelde een complexe Spaanse partij stond met wit de hele tijd moeilijk dacht ik.. Zijn tegenstanders had actieve torens die de witte stelling binnen waren gedrongen. Het zag er dreigend uit, maar beiden gaven aan dat het steeds eigenlijk gelijk was. Er werd dan ook tot remise besloten. Ik heb het nagekeken maar volgens de computer was het inderdaad de hele tijd in evenwicht, met af en toe een klein voordeeltje voor zwart.
De partij van Sjoerd was naar mijn bescheiden mening het mooiste. Heel dynamisch met aan beide kanten kansen en enorm complex. Zijn tegenstander offerde een kwaliteit voor een onduidelijke aanval en Sjoerd pareerde dat door zelf met mat te dreigen. Zo was het steeds een wankel evenwicht, ook nog met flinke tijdnood. Zo hadden ze elkaar in de houtgreep en werd er tot remise besloten. Interessante partij die Sjoerd later aan zijn kleinkinderen kan vertellen. ‘Ja kinderen, en toen speelde ik Lc2’ enzovoort.
Dus het stond 4 ½ – 2 ½ voor ons. Peter stond de hele tijd moeilijk en had (dacht ik) een verloren eindspel. Zijn tegenstander had een ver opgerukte vrijpion die werd beschermd door de koning, terwijl de koning van Peter was afgesneden door de toren. Maar zijn tegenstander had de damevleugel verwaarloosd en Peter kon daar een pion winnen en zelf voor promotie gaan. Hetgeen geschiede.
De meesten van ons gingen nog uit eten in het mooie Leiden, waar het nog lang onrustig bleef.
De gedetailleerde uitslagen en de einstand in klasse 3D zijn te vinden op de KNSB-website.
