Categorie: Senioren

(door Albert Segers)

Op zaterdagmiddag 5 april speelden we opnieuw met drie teams van Messemaker een thuiswedstrijd in de KNSB competitie. Ons eerste team mocht het opnemen tegen het loeisterke Kennemer Combinatie 2 (gemiddelde rating 2202), die hierna ook onbedreigd kampioen zijn geworden in onze klasse 3D. Omdat Auke geplaagd wordt door een “writers block” (misschien is de kater nog niet verwerkt?) schrijf ik alsnog het verslag, waarbij ik dankbaar gebruik maak van de literaire oprispingen van Rob en Jan. Ja, het moet gezegd worden: de mensen die nooit een verslag schrijven beschikken over onvermoede kwaliteiten op dit gebied!

Jeroen speelde voor het derde team op bord 1 tegen IM Jop Delemarre, dus aanvankelijk dacht ik dat er nog een team van KC meedeed, maar Jop bleek dus voor Kasteel Lekstroom 1  te spelen (gesponsord neem ik aan). De afgelopen maanden heb ik met veel genoegen de online schaakcursus van KC gevolgd die Jop Delemarre gaf (8 groepslessen van 1,5 uur) en ik vond het leuk om hem nu even persoonlijk te kunnen bedanken hiervoor. Hij heeft me veel nuttige tips gegeven waarvan ik dankbaar gebruik hoop te maken, m.a.w. u bent gewaarschuwd!

Terug naar de wedstrijd tegen KC-2, welnu daar kan ik kort over zijn. Met de witte stukken scoorden Jan, Albert, Frans en Scott vier (plus)remises, waarbij Scott nog het dichtst bij een overwinning kwam. Bernard koos voor een gevaarlijk experiment (Dxb2 in een Siciliaanse opening) wat verkeerd afliep. Kees kwam slecht uit zijn favoriete opening, kreeg nog wel aardig tegenspel maar werd toch professioneel weggetikt. Auke was onze “last man standing”. Ook hij kwam met nadeel uit de opening, maar hield stug vol en met allebei weinig tijd stond er een spannende stelling op het bord. Zeker kansrijker voor wit, maar een fout ligt dan altijd op de loer. Zijn tegenstander speelde het echter prima uit.

Wel zeer ongelukkig was de nederlaag van Rob. We laten hem nu zelf aan het woord:

“Dit zijn dagen dat gelukzalige ontspanning kan omslaan in het donkerste zelfverwijt. Ik speelde met zwart en mijn tegenstander speelde een soort combinatie van een Londen en een Jobava Londen. Ik kwam met normale zetten uitstekend te staan met druk op de c-lijn, zie diagram.

Mijn tegenstander had bovendien een half uur meer tijd verbruikt. Ik wandelde rond, tevreden over het leven in het algemeen en mijzelf in het bijzonder. Als het niet verboden was zou ik een liedje  fluitend door de speelzaal lopen. Ik kan nu gewoon 16… b7-b5 spelen en de druk verder opvoeren. Ook weer een normale zet. Maar ik had iets ‘beters’: 16… Dd8-c7??. En meteen zag ik dat hij nu wel gewoon 17.c2-c4 kan spelen, want na 17… dxc4 speelt hij 18.d5 en 19.Pd4. Ik speelde 17. …Pf6?? denkend dat na 18. c5 Le7 hij weliswaar uitstekend komt te staan op de damevleugel, maar er verder niet veel aan de hand is. Maar direct zie ik dat hij 19.Pe5 kan spelen met kwaliteit winst zonder enige compensatie.  Zo jammer!”

We verloren deze wedstrijd dus met 6-2. En omdat LSG 3 vreselijk onderuit ging in Delft is het kampioenschap één ronde voor het einde al beslist in het voordeel van KC-2. In een – laten we zeggen origineel geschreven – verslag op hun website is daar kond van gedaan. Dit stukje van zelfbenoemde ‘oude lul’ Cook viel niet erg in de smaak bij onze teamleden. Maar alla, misschien zijn wij van een andere generatie … Jan reageerde op geheel eigen wijze hierop: “Ach, kampioenschap leidt soms tot waanzin. Nu als KC-2 team met paard en wagen door Haarlem. Wie weet manoeuvreert dat paard net zo slecht als mijn paard zaterdag, dan eindigt deze triomftocht in het spaarne.”

(door Jeroen Eijgelaar)

Op de valreep heeft het 3e team verassend uitgehaald met winst tegen het sterke team Kasteel Lekstroom 1. Vóór aanvang wisten we niet waar we zouden staan met het eerste seizoen van het 3e team. Na een moeizame start – we begonnen met 2 nederlagen – zijn we gefinisht met een gelijkspel en 3 overwinningen. Hiermee hebben we weg naar boven gevonden en opmerkelijk genoeg keurig de 3e plaats behaald. Met slechts 9 basisspelers en de noodzakelijke invalbeurten in het 2e zag het er niet altijd uit dat we compleet zouden zijn. Ondanks dat we slechts 1x met 7 man gespeeld hebben. Met dank aan de vele invallers hebben we de overige wedstrijden met een compleet team gespeeld. In totaal zijn er 13 spelers die zijn uitgekomen voor het 3e team. Zoran en Nick zijn zelfs in de individuele top 10 geëindigd met 4 punten op de effectieve 6e plaats van alle spelers in onze klasse. Ook de 100% score van Yoran mag er wezen.

Hier alle individuele scores:

• Zekusic, Z. (Zoran) 4 uit 5, 80%
• Schouten, NM (Nick) 4 uit 6, 67%
• Meijeren van, Y. (Yoran) 3 uit 3, 100%
• Eijgelaar, J. (Jeroen) 2,5 uit 4, 63%
• Krol, HR (Hans) 2,5 uit 6, 42%
• Borg, PWH (Peter) 2 uit 3, 67%
• Wijhe van, J. (Jasper) 2 uit 4, 50%
• Roodhorst, J. (Jonathan) 1,5 uit 5, 30%
• Kraaijeveld, C. (Chris) 1 uit 1, 100%
• Renes, L. (Levi) 1 uit 2, 50%
• Rothuizen, IY (Ivar) 1 uit 4, 25%
• Blomberg, J. (Joeri) 0 uit 1, 0%
• Hamelink, SA (Simon) 0 uit 3, 0%
• N.O. 0 uit 1, 0%
• Totaal: 24,5 uit 48, 51%

Dan de laatste wedstrijd. Een overwinning en daarmee de 3e plaats leek op voorhand buiten ons bereik. Kasteel Lekstroom 1, tevens kampioenskandidaat, had alle wedstrijden – behalve de kampioenswedstrijd van Dort 2 – gewonnen. Ook zou Erasmus 3 – bij winst van ons team – ook moeten verliezen. Maar tja… de wonderen zijn de wereld nog niet uit. En zo gebeurde.

Ook deze keer speelden we met 2 invallers en op elk bord konden we een aanzienlijk stuk hogere Elo-rating verwachten, van grofweg 100 punten of (veel) meer. Dit ratingverschil kon je tijdens de wedstrijd er niet vanaf zien. Op 3 borden werd het al in de opening beslist. Yoran ging weer als een mes door zachte boter. Binnen no-time haalde hij het punt binnen. Nick kwam een stuk voor en Levi een stuk achter. Ook bij Hans ging het in opening hard-tegen-hard, waar uiteindelijk Hans een stuk voor 3 pionnen had geruild, of won zijn tegenstander een stuk? Bij Levi kon het stukverlies niet meer goed gemaakt worden en tegenspartelen lukte ook niet meer. Stand 1-1.

Soms zit het mee en soms zit het tegen. De tegenstander van Peter dacht een stuk achter te komen en gaf op. Dit had niet gehoeven, aldus Peter: “Door een penning meende ik een loper te winnen. Mijn tegenstander was zo verbouwereerd dat hij onmiddellijk opgaf. Hij en ik had overzien dat een tussenzet het stuk en de partij zou redden! Niet leuk voor hem, maar wel leuk om zo te winnen.”

Ook bij Jasper mogen we niet klagen. In het eindspel leek een ver opgerukte vrijpion niet meer te stoppen en daarmee een nederlaag onafwendbaar. Jasper maakte echter maximaal gebruik van een foute zet en won de partij.

Nadat ik zelf overspeeld werd en de partij met een mooi kwaliteitsoffer direct beslist werd, kwam de tussenstand 3-2 in ons voordeel op het scorebord, er gloriede aan de horizon nu kansen op teamwinst.

Hans speelde met wit weer zijn “Van Geet” opening. Niet dat ik hier veel van snap, de variant die op bord kwam had ik geen kaas van gegeten. Na een hectische opening kwam het tot een stuk voor 3 pionnen, waarvan er één een dubbele was, zie diagram na zet 16 van wit. Wie staat er beter?

Zo rond zet 27 kwam Hans echter in tijdnood, met ca. 1 min op de klok speelde hij constant op increment. Hierdoor liet hij een stuk instaan en gaf op.

Het commentaar van Hans: “Dat was weer eens een echte “van Geet” waaraan ik veel plezier beleefd heb. Dat was niet het geval wat het eindspel betreft. Dat werd een heel spannende zaak, waarbij ik de klok verkeerd bijgehouden heb. Op een gegeven moment zag ik nog ongeveer 1 minuut te hebben terwijl mijn tegenstander nog 9 minuten had. Dat werd snelschaken dus en daarbij gaf ik zomaar een stuk weg.”

Nick kwam dus in de opening al een stuk voor, maar had ook een aanzienlijke achterstand in de ontwikkeling. De rokade werd verhinderd en lange tijd speelde Nick dus zonder de toren van h8. Uiteindelijk wist hij in het eindspel het spel naar zijn hand te zetten, en dat was voldoende om de winst te noteren. Tussenstand 4-3.

Zoran bepaalde de eindstand op 4,5-3.5. In een redelijk dichtgeschoven stelling stond hij wel wat actief en met de doorbraak op de damevleugel leek er zelfs een stunt in te zitten. Dit mislukte echter. Het ontstane eindspel voelde voor Zoran net iets beter aan, maar dat was net niet voldoende voor de partijwinst, maar wel voor de teamwinst.

Zo werden we “best-off-the-rest”, waar Dordrecht en Lekstroom qua beoordeling ver boven de overige teams uitstaken.

Eindstand in klasse 6K:

(door Eelco Naarding)

Op zaterdag 5 april traden we aan tegen Rivierenland 1. We konden al niet meer degraderen of promoveren, dus we speelden vooral voor de eer. Door een combinatie van omstandigheden speelden we deze keer met 5 (!) invallers. Een nieuw record dit seizoen! Gelukkig lieten de invallers zich ook deze keer weer gelden. Met z’n vijven waren ze goed voor 4 bordpunten. De drie vaste spelers haalden samen ook nog eens twee punten, voor een nette 6-2 overwinning. De middag verliep als volgt:

Leslie was als eerste klaar op bord drie met een solide remise door zetherhaling. Daarna was Jonathan als eerste van de invallers klaar. Hij schrijft daar zelf over:

Als invaller voor het tweede team speelde ik op bord 7 met de zwarte stukken. Ik kreeg de Pseudo-Trompowsky (ook wel de Levitsky-aanval genoemd) op het bord: 1.d4 d5 2.Bg5. Daar heb ik niet zo veel ervaring mee, maar na … 2. Pf6 en 3. Lxf6 exf6 ontstond een pionnenstructuur die ook voorkomt in de Tartakower van de Caro-Kann. Gelukkig dus nog enigszins bekend terrein. Mijn tegenstander besloot al vroeg met de koningin op pad te gaan (Db3) voor druk op d5 en b7. Ondertussen had ik mijn twee lopers ontwikkeld. Zwart sloeg met zijn koningin op b7. Mijn pionnenstructuur aan de dame-zijde was gatenkaas, maar ik had veel stukken ontwikkeld die goed uit de voeten konden in de vrijgekomen ruimte.

Enkele zetten later in de partij bestreken mijn torens de b en e lijnen terwijl de witte koning nog niet was gerokeerd. Wit ging in de verdediging en de witte koningin belandde uiteindelijk weer op het beginveld. Dat zag er veelbelovend uit alhoewel het doorslaggevende idee nog niet voor het oprapen lag. En toen was het opeens afgelopen. Na het over en weer slaan van de pionnen op c3 en c4 met paarden, viel ik daarmee de koningin en loper aan met het idee om een eindspel in te gaan met een loper versus paard in een open stelling. Alleen liet mijn tegenstander de loper pardoes hangen wat ook tegelijkertijd een paardenvork op de koning-koningin opleverde. Einde match dus.

Saillant detail was dat mijn tegenstander bij het wegzetten van de koningin – waarbij hij de partij weggaf – remise aanbood. Dat was nogal verwarrend, maar na een paar minuten mentale rust heb ik toch het cadeau uitgepakt en het 2e team op voorsprong gezet (tussenstand 1,5-0,5).

Niet lang hierna won Simon en speelde Derek gelijk, stand 3-1. Derek speelde een moedig stuk-offer om het centrum van zijn tegenstander open te blazen, maar kon het helaas niet afmaken.

Marijn had zichzelf in de problemen gewerkt op bord twee. Optimistisch zei hij dat hij er nog wel remise uit kon slepen. Dit lukte hem, 3.5-1.5.

Op bord 1 kreeg ik het voor elkaar om op zet 11 een pion weg te blunderen. Mijn loper hing op c8 nadat hij de pion op d5 pakte met z’n paard:

Nu wel goed wakker koos ik voor de beste voorzetting met 12. .. Nc6! 13. Qxa8 Qb4+. Wit krijgt twee torens voor de dame, maar ik krijg tegenspel en een pion terug. Een paar zetten later was dit de stelling:

Mijn tegenstander en ik zagen allebei de beste voorzetting voor zwart met 17. .. Nxd4! De sterke vrijpion van wit moet eraf, en er zijn genoeg losse stukken bij wit om er een terug te winnen. Daarna werden er weinig fouten meer gemaakt aan beide kanten. Wit heeft moeite de stukken te organiseren zonder iets te laten hangen, en ik kon de witte koningsstelling opbreken, en eindigde de partij in eeuwig schaak:

25… Nxg3+ 26. fxg3 Qxg3 27. Bd5 Qxe3 28. Kg2 Qe2+. 4-2 is nu de stand.

Even later kwam Ivar de analyseruimte in, hij had ook gewonnen. Na een combinatie hield hij een vrijpion over die hij stukje bij beetje naar de overkant wist te manoeuvreren. 5-2.

Tenslotte was alleen Frank nog bezig. Hij schrijft hierover:

Mijn partij was niet bijzonder. Na de opening dreigde er niet veel en bij aanvang van het middenspel ging er heel veel materiaal van het bord. Mijn tegenstander bood remise aan op zet 18 en objectief gezien was er niet veel mis met dit aanbod. Hij had wel een geïsoleerde pion, zodat ik een doel had en hij had geen dreigingen richting mijn stelling. Het leek allemaal wel goed houdbaar voor hem en ook de computer geeft geen voordeel voor mij. Ik had wel een dilemma: ik wilde graag naar AZ- Feyenoord maar had mij al verzoend dat dit niet ging lukken, want dan moest ik vóór drie uur klaar zijn. Zodoende had ik mijn seizoenkaart al uitgeleend aan een vriend van mijn zoon, zodat zij twee naar de voetbalwedstrijd konden. Het remiseaanbod kwam om circa twee uur, zodat ik vroeg thuis kon zijn en spijt zou krijgen van het uitlenen van mijn seizoenkaart. Omdat ik wat kansjes zag en niet te vroeg thuis wilde zijn, besloot ik door te spelen. In het verloop van de partij kreeg ik wel druk op de geïsoleerde pion, maar niet voldoende. We begingen beide wat onnauwkeurigheden, maar niets doorslaggevends. Totdat mijn tegenstander op zet 37 net te onnauwkeurig speelde en een pion verloor, gevolgd door een tweede pion. Hierna gaf hij op, hoewel ik nog best wat moest doen voor de winst, maar die zou ik waarschijnlijk wel binnenhalen. Het was intussen bijna 4 uur en ik was als laatste klaar. De voetbalwedstrijd kon ik niet halen, maar de winst had ik binnen. AZ verloor helaas.

6-2 is zo de eindstand (voor Messemaker 2, niet AZ). Een goede middag voor ons invaller-talrijke team!