(door Eelco Naarding)
Ons seizoen was niet zo heel goed begonnen. Twee keer werd er 3-5 verloren, beide keren had er wellicht meer in gezeten. Dus het werd tijd om een goede score op het bord te zetten. Ondanks de parkeerproblemen was vrijwel iedereen op tijd aanwezig.
Ikzelf was op bord twee als eerste klaar. Mijn tegenstander speelde, zoals Frans later ook tegen mij zei, niet heel ambitieus in de opening. Ik wist niet precies wat er nou gaande was en welk meesterplan hier achter zat, en was veel te lang aan het nadenken. In deze stelling had ik een kans op een serieus voordeel:
Na 9 … Pe4! heeft wit serieuze problemen. Niet vanwege het paard op d2, waar ik naar zat te kijken, maar vooral het zwakke veld c3. Hij moet minimaal een pion geven om stukverlies te voorkomen. Ik zag 10. a3 en meende dat er dan weinig aan de hand was, maar 10… Pc3! is dus heel sterk. In plaats hiervan koos ik voor ontwikkeling en liet ik de kans glippen. Na nog een zet of 15 aan gemanoeuvreer stond het zo gelijk dat ik met een half uur minder op de klok maar remise aanbood. 0,5-0,5.
Op bord 4 had Leslie een mooie combinatie die eindigde in stukwinst. Zijn tegenstander
probeerde het nog interessant te maken door nog een stuk te offeren voor een koningsaanval, maar Leslie pareerde dit vakkundig en won ook al vrij snel. 1,5-0,5 voor ons.
Derek had een complexe stelling waar beide kleuren aan dezelfde kant mat probeerden te zetten. Hij stond wel beter. Toen dacht z’n tegenstander een toren te kunnen winnen, maar het was mat in één voor Derek… oeps! 2,5-0,5 voor ons!
Simon won in het eindspel een serie pionnen en had z’n tegenstander niet lang daarna ook schaakmat staan. 3,5-0,5.
Nick had een enerverende dag, zie hier zijn uitgebreide verslag:
De ochtend begon wat chaotisch door een lege accu, al kon ik gelukkig toch op tijd weg. Mijn partij begon met de Scandinavische verdediging: 1. e4 d5, gevolgd door 2.exd5 Pf6.
Normaliter speel ik hier 3.d4, gevolgd door 3…Pxd5 4Pc3. Maar na 3.d4 speelde mijn tegenstander 3…Lg4, die zet had ik nog niet vaak voorbij zien komen.
Na 4.Le2 Lxe2 5.Pxe2 Dxd5 6.0-0 Pc6 7.Pc3 Dh5 8.Lf4 0-0-0 hadden we een vrij unieke stelling op het bord.
Ik was hier niet heel tevreden met mijn stelling, vanwege de druk die zwart heeft op de d4 pion heeft en e7-e5 wat ongetwijfeld gespeeld gaat worden door zwart. Ik kwam hier op het idee om de d pion op te geven door Dd3 te spelen, mijn idee was het volgende: 9.Dd3 e5 10.Lg3 exd4 11.Pb5 met het idee dat ik waarschijnlijk de d pion terug kan winnen en met een sterke loper op de donkere velden tegenspel kan creëren. Mijn tegenstander besloot echter met het paard op d4 te pakken: 9.Dd3 e5 10.Lg3 Pxd4, gevolgd door 11.Pxd4 Txd4. Ik twijfelde of ik hier 12.Db5 of 12.De3 moest spelen, uiteindelijk koos ik voor 12.De3, met het idee dat ik extra druk uitoefen op de e5-pion, en mocht hij 12…Ld6 spelen dan speel ik 13.Pb5.
Mijn tegenstander speelde echter eerst 12…Pg4, waarvan ik het vermoeden had dat het de
beste zet was, de computer geeft echter de voorkeur aan 12…Lc5, wat de pion op e5
opgeeft voor activiteit. Na 12…Pg4 speelde ik 13.De2, en toen speelde mijn tegenstander 13…Ld6. De partij ging verder met 14.Pb5 Ta4 15.b3 Ta6 16.c4 f5 17.h3 Pf6 18.Dc2. Ik wil hier het liefst zo veel mogelijk druk uitoefenen op c7 natuurlijk, de computer is echter geen fan en geeft zwart de voorkeur na 18…f4, mijn tegenstander speelde gelukkig 18…Pe4.
Nu zag ik mijn kans om 19.c5 te spelen en de c lijn open te breken, de computer is echter wederom geen fan vanwege 19.c5 Lxc5 20.Lxe5 Tc6. Mijn tegenstander en ik hadden
beide gemist dat de loper op c5 nu de a7 pion dekt en 21.Pxa7 dus geen vork meer is
tussen de koning en het c6 veld, vandaar dat 20…Tc6 nu wel mogelijk is. Mijn tegenstander
speelde wel 19…Lxc5 maar speelde na 20.Lxe5 De8 (i.p.v. 20…Tc6), en zag zo zijn voorsprong van ongeveer -2 verdampen naar +4 voor wit. 20…De8 is nl. een verliezende zet vanwege 21.Pxc7.
Mijn tegenstander besloot vervolgens 21…Dc6 te spelen, ik vermoed dat hij dacht een winnende tactiek te hebben na 22.Pxa6 Lxf2+, maar dit werkt niet vanwege 23.Txf2. Ik stond na 22.Pxa6 bxa6 dus een kwaliteit voor, maar het wordt nog erger voor zwart, want ook de loper op c5 moet opgegeven worden na 23.b4. De partij eindigde met nog een aantal wanhoopspogingen van mijn tegenstander: 23…Te8 24.Lh2 Dg6 25.bxc5 Pg5 26.Db3 Te4 27.c6.
4.5-0.5 dus! Op één rij wonnen bord 4 t/m 7.
Hierna was Frank klaar, zie hier zijn verslag:
Mijn partij ging vanaf het begin gelijk op, waarbij we allebei niet veel bedenktijd gebruikten. Ik onderschatte op een gegeven moment een aanval van mijn tegenstander, waardoor ik licht onder druk kwam te staan. Nadat deze druk vrijwel was weggewerkt, bood mijn tegenstander op zet 34 remise aan. Ik dacht dat mijn stelling wat beter was, ten onrechte overigens, en besloot door te spelen. Deze beslissing kwam mede doordat, hoewel we al voorstonden, ik niet overtuigd was van onze winst en ook voelde het wat laf van mezelf om remise aan te nemen in een stelling waar nog wel wat kon gebeuren. Ik overschatte mijn stelling dus. Ik kreeg wel wat druk op de stelling van mijn tegenstander, maar de engine geeft aan dat er continu evenwicht was. Op zet 45 zag ik mijn medespelers één voor één winnen en bood ik remise aan, dat werd aangenomen. De stelling was ook niet meer dan remise.
Waarna ook Frans zijn moeilijke partij beëindigde:
Er zijn varianten in een mij bekende opening waarin wit zijn pion op d4 offert en daar
compensatie voor heeft (Milner-Barry gambiet, Hector gambiet). Maar in de variant die ik speelde vormt de pion op d4 de basis van de pionnenstructuur en kan die pion niet gemist worden. Ik citeer uit mijn openingsboek: ‘We must avoid 11.Ld3 Pb3 (‘Oh no, my d-pawn’)’. En wat speel ik? 11.Ld3. Het vervolg speelde zwart heel rustig en nauwkeurig en ik kreeg geen echte kansen op voldoende tegenspel. Toen ik een tweede pion verloor, zag dat alleen Jonathan nog speelde en mijn andere teamgenoten al vijf(!) punten hadden gescoord, gaf ik op.
Zoals Frans aangaf was de stand een mooie 5-2. We waren allemaal aan het kijken
naar het fascinerende eindspel bij Jonathan. Zijn verslag:
Ik speelde op bord 8 met de zwarte stukken. Althans, niet de eerste 28 minuten bij
afwezigheid van mijn tegenstander. Een clubgenoot van SG Rijswijk die in het eerste
team speelde bleek mijn tegenstander vergeten te zijn op te halen. Met als gevolg dat
beide teams van SG Rijswijk pas na een half uur pas compleet waren. De
wedstrijdleider gaf om 12:00 uur aan dat de klokken gestart konden worden waardoor ik
met een riante tijdvoorsprong aan de wedstrijd begon. Die voorsprong was overigens na
15 zetten alweer als sneeuw voor de zon verdwenen. Wit speelde het degelijke Colle-systeem (d4, Nf3, e3) en parkeerde al vroeg in de partij zijn paard in het centrum op e5
en verankerde dat later met f4. Na 18 zetten ontstond de volgende stelling en kwam ik
in het nauw:
Ik zag deze dame-loper combinatie enkele zetten geleden aankomen, maar kon geen
adequaat plan ertegen opzetten. Ik word gedwongen om f5 te spelen, helaas uiteindelijk
ten kosten van pion e6. De dames gingen van het bord, maar wit speelde zijn kansen suboptimaal uit (gaf hij na afloop van de partij aan), waardoor de evaluatie rond de 0.0 schommelde, dankzij een pionnetje op b2 dat ik mee kon snoepen. We leven nog en dat gaf hoop om moedig door te spelen. Wat volgde was een lang en interessant eindspel met toren-loper tegen toren-paard. Wit gaf met zijn torens veel schaakjes achter elkaar, waardoor ik mijn koning kon activeren richting het midden van het bord (gratis tempi). De
evaluatie stijgt daardoor naar -3, maar zo voelde het tijdens de partij niet. Uiteindelijk
hadden we beiden een vrijpion op de 3e resp. 6e rij. Ondertussen zag ik links van mij 4
teamgenoten op rij winnen en was ik als laatste nog over die speelde. We hadden als
team al gewonnen. Met Pe4+ gaf mijn tegenstander rond 16.00 uur op en werd de eindstand bepaald op 2-6.
Overigens is het geen mat wist Eelco mij direct na afloop te vertellen doordat zwart Kg1 en Tf1 kan spelen en het nog scherp manoeuvreren is qua zettenvolgorde. Al met al een mooi en lang gevecht tegen een sterke tegenstander (plus 100 elo). Overigens complimenten aan SG Rijswijk voor de speelzaal van de Evangelische kerk. Heel goed in het centrum bereikbaar met het OV. Goede koffie tegen een zacht prijsje. En als kers op de taart rustgevende, sfeervolle muziek (althans voor mij) uit de aangrenzende zaal
waar een Bijbelstudie werd gehouden.
Een 6-2 overwinning. En met deze mooie slotwoorden van Jonathan rest mij enkel nog
te zeggen: goed bezig team!
