De Kennemer Combinatie, LSG en wij waren vooraf de favorieten in deze klasse 3D. Nou ja de Kennemers dan met hun gemiddelde rating van boven de 2100 (wat doen die in de derde klasse?). In de vorige ronde bereikten zij door een duidelijke overwinning tegen ons het kampioenschap. De wedstrijd van vandaag tegen LSG ging erom wie de tweede plaats zou opeisen. LSG had voldoende aan 4-4, wij moesten winnen.
Laat ik eerst eens wat zeggen over de randvoorwaarden. Vorig jaar speelden we hier ook, maar toen zaten we met 3 teams in de ene helft van de zaal, erg krap. Nu hadden we de hele zaal met vier teams, met veel meer ruimte. Ook de tafels waren ruim. Alles bij elkaar prettig spelen dus. Maar die borden… te klein voor de grootte van de stukken en ook liep de nerf van de borden in de breedte, zodat je het idee had dat het bord verkeerd voor je lag. Zeker in de aanbieding gekocht. Ach, als je eenmaal bezig bent, merk je het niet meer, maar LSG, als je dit leest; er is nog ruimte voor verbetering!
Ik zelf was het eerste klaar, vandaar dat ik het verslag ‘mag’ schrijven. Een zouteloze partij, waarbij ik helemaal geen inspiratie had. Het evenwicht werd geen enkele maal onderbroken in een redelijk dichtgeschoven stelling. Op de 19 e zet bood ik dan maar remise aan. Mijn tegenstander vroeg toestemming aan zijn teamleider en kwam terug met een verontschuldigend ‘ik heb een strenge teamleider’. Zo speelden we nog wat zetjes door, totdat het mijn tegenstander ook te gortig werd en met een ‘hij kan de pot op’ bood hij remise aan. Ik had wel even gekeken op de andere borden. Het zag er niet goed uit Eelco, Jan, Kees en Peter stonden niet goed (dacht ik), Henk Jan prima en bij Albert en Sjoerd kon ik er geen chocola van maken. Maar om in deze stelling door te spelen…
Snel nadat ik klaar was, won Albert. Hij speelde een moderne variant van het Slavisch (ach eigenlijk alweer 30 jaar oud of zo, ik merk dat ik oud word). In een gelijkstaande stelling liet de tegenstander van Albert plotseling zijn dame midden op het bord insluiten en konden – zoals dat zo mooi heet – ‘de stukken weer in de doos’.
Jan stond na de opening uitstekend, maar in het middenspel draaide dat om en kwam hij slecht te staan. Zijn tegenstander had de toren op de 7 e rij geplaatst en een 2 tegen 1 pionnenmeerderheid op de damevleugel. Was het wanhoop? Was het genialiteit? Maar Jan begon te lopen met zijn 2 centrumpionnen en zaaide paniek en slechte zetten bij zijn tegenstander. Een paar zetten later was het klaar. Dus denkt eraan: speel je tegen een Evengroen, dan is het pas klaar als hij je een hand heeft gegeven.
Eelco had in het middenspel een geïsoleerde damepion die vakkundig door zijn tegenstander werd gewonnen. Daarna was het vechten tegen de bierkaai en toen er nog een tweede pion afging, kon Eelco opgeven. Moedig gevochten dat wel.
Henk Jan speelde aan bord 1 een gelijk opgaande partij, tot hij in het verre middenspel de gelegenheid kreeg om zijn damepion op te laten rukken. Die zaaide dood en verderf en zijn tegenstander moest zijn paard voor de pion geven en even later was het klaar.
Kees speelde een complexe Spaanse partij stond met wit de hele tijd moeilijk dacht ik.. Zijn tegenstanders had actieve torens die de witte stelling binnen waren gedrongen. Het zag er dreigend uit, maar beiden gaven aan dat het steeds eigenlijk gelijk was. Er werd dan ook tot remise besloten. Ik heb het nagekeken maar volgens de computer was het inderdaad de hele tijd in evenwicht, met af en toe een klein voordeeltje voor zwart.
De partij van Sjoerd was naar mijn bescheiden mening het mooiste. Heel dynamisch met aan beide kanten kansen en enorm complex. Zijn tegenstander offerde een kwaliteit voor een onduidelijke aanval en Sjoerd pareerde dat door zelf met mat te dreigen. Zo was het steeds een wankel evenwicht, ook nog met flinke tijdnood. Zo hadden ze elkaar in de houtgreep en werd er tot remise besloten. Interessante partij die Sjoerd later aan zijn kleinkinderen kan vertellen. ‘Ja kinderen, en toen speelde ik Lc2’ enzovoort.
Dus het stond 4 ½ – 2 ½ voor ons. Peter stond de hele tijd moeilijk en had (dacht ik) een verloren eindspel. Zijn tegenstander had een ver opgerukte vrijpion die werd beschermd door de koning, terwijl de koning van Peter was afgesneden door de toren. Maar zijn tegenstander had de damevleugel verwaarloosd en Peter kon daar een pion winnen en zelf voor promotie gaan. Hetgeen geschiede.
De meesten van ons gingen nog uit eten in het mooie Leiden, waar het nog lang onrustig bleef.
De gedetailleerde uitslagen en de einstand in klasse 3D zijn te vinden op de KNSB-website.
Op zaterdagmiddag 5 april speelden we opnieuw met drie teams van Messemaker een thuiswedstrijd in de KNSB competitie. Ons eerste team mocht het opnemen tegen het loeisterke Kennemer Combinatie 2 (gemiddelde rating 2202), die hierna ook onbedreigd kampioen zijn geworden in onze klasse 3D. Omdat Auke geplaagd wordt door een “writers block” (misschien is de kater nog niet verwerkt?) schrijf ik alsnog het verslag, waarbij ik dankbaar gebruik maak van de literaire oprispingen van Rob en Jan. Ja, het moet gezegd worden: de mensen die nooit een verslag schrijven beschikken over onvermoede kwaliteiten op dit gebied!
Jeroen speelde voor het derde team op bord 1 tegen IM Jop Delemarre, dus aanvankelijk dacht ik dat er nog een team van KC meedeed, maar Jop bleek dus voor Kasteel Lekstroom 1 te spelen (gesponsord neem ik aan). De afgelopen maanden heb ik met veel genoegen de online schaakcursus van KC gevolgd die Jop Delemarre gaf (8 groepslessen van 1,5 uur) en ik vond het leuk om hem nu even persoonlijk te kunnen bedanken hiervoor. Hij heeft me veel nuttige tips gegeven waarvan ik dankbaar gebruik hoop te maken, m.a.w. u bent gewaarschuwd!
Terug naar de wedstrijd tegen KC-2, welnu daar kan ik kort over zijn. Met de witte stukken scoorden Jan, Albert, Frans en Scott vier (plus)remises, waarbij Scott nog het dichtst bij een overwinning kwam. Bernard koos voor een gevaarlijk experiment (Dxb2 in een Siciliaanse opening) wat verkeerd afliep. Kees kwam slecht uit zijn favoriete opening, kreeg nog wel aardig tegenspel maar werd toch professioneel weggetikt. Auke was onze “last man standing”. Ook hij kwam met nadeel uit de opening, maar hield stug vol en met allebei weinig tijd stond er een spannende stelling op het bord. Zeker kansrijker voor wit, maar een fout ligt dan altijd op de loer. Zijn tegenstander speelde het echter prima uit.
Wel zeer ongelukkig was de nederlaag van Rob. We laten hem nu zelf aan het woord:
“Dit zijn dagen dat gelukzalige ontspanning kan omslaan in het donkerste zelfverwijt. Ik speelde met zwart en mijn tegenstander speelde een soort combinatie van een Londen en een Jobava Londen. Ik kwam met normale zetten uitstekend te staan met druk op de c-lijn, zie diagram.
Mijn tegenstander had bovendien een half uur meer tijd verbruikt. Ik wandelde rond, tevreden over het leven in het algemeen en mijzelf in het bijzonder. Als het niet verboden was zou ik een liedje fluitend door de speelzaal lopen. Ik kan nu gewoon 16… b7-b5 spelen en de druk verder opvoeren. Ook weer een normale zet. Maar ik had iets ‘beters’: 16… Dd8-c7??. En meteen zag ik dat hij nu wel gewoon 17.c2-c4 kan spelen, want na 17… dxc4 speelt hij 18.d5 en 19.Pd4. Ik speelde 17. …Pf6?? denkend dat na 18. c5 Le7 hij weliswaar uitstekend komt te staan op de damevleugel, maar er verder niet veel aan de hand is. Maar direct zie ik dat hij 19.Pe5 kan spelen met kwaliteit winst zonder enige compensatie. Zo jammer!”
We verloren deze wedstrijd dus met 6-2. En omdat LSG 3 vreselijk onderuit ging in Delft is het kampioenschap één ronde voor het einde al beslist in het voordeel van KC-2. In een – laten we zeggen origineel geschreven – verslag op hun website is daar kond van gedaan. Dit stukje van zelfbenoemde ‘oude lul’ Cook viel niet erg in de smaak bij onze teamleden. Maar alla, misschien zijn wij van een andere generatie … Jan reageerde op geheel eigen wijze hierop: “Ach, kampioenschap leidt soms tot waanzin. Nu als KC-2 team met paard en wagen door Haarlem. Wie weet manoeuvreert dat paard net zo slecht als mijn paard zaterdag, dan eindigt deze triomftocht in het spaarne.”
Op een hele mooie (20 graden Celcius) zaterdagmiddag 8 maart was er opnieuw een treffen tussen de eerste teams van Messemaker en Overschie, voor de derde keer dit seizoen! Ditmaal in de KNSB-competitie, hiervoor in de reguliere RSB-competitie en ook nog eens voor de RSB beker! Deze voorgaande ontmoetingen liepen slecht af voor Messemaker, hoogste tijd voor revanche was de vurige wens in het Goudse hart. De krachten waren aardig verdeeld. Beide teams moesten twee invallers opstellen, al leverde Messemaker hierbij heel wat meer Elo-punten in. Zodoende waren de gemiddelde ratings aardig in evenwicht (2057 om 2026 in het voordeel van Messemaker).
Als lid van beide verenigingen stelde ik me natuurlijk uiterst neutraal op. Als ultiem bewijs daarvan slingerde ik als niet-deelnemer de prognose 4-4 in de groepsapp van Overschie bij aanvang van de wedstrijd. Toen ik om kwart over drie de speelzaal van Overschie binnenkwam was er net één partij beslist: Frank verloor aan bord 8 van Marcel Terluin die een puike aanvalspartij speelde. Je denkt dan misschien vrij regelmatig weggespeeld te zijn, maar achteraf bleek Frank een enorme kans op de overwinning gemist te hebben! In diagram-1 speelde hij 17… Dc7 (is beter voor wit na 18.Pe4!) terwijl 17… Db6! op slag had gewonnen omdat na 18.b3 Dxf2! beslissend is (dreigt mat op b2 en valt de loper op f4 aan).
Diagram 2 leidt de slotstelling in. Reeds in verloren stelling probeert Frank de zaak nog te redden met 20… Txd3 maar wit riposteerde met het fraaie 21.Pe8! wat Frank direct tot opgave dwong wegens ondekbaar mat. Zo zie je maar hoe dicht winst en verlies bij elkaar kunnen liggen …!
Gezien de situatie op de overige borden verwachtte ik op dat moment toch nog een minimale overwinning voor Messemaker. Maar gaandeweg kantelde de wedstrijd. Ogenschijnlijk gunstige stellingen van Henk-Jan en Jan op bord 3 en 4 (tegen Ernst Gevers en Erik Brandenburg) eindigden uiteindelijk in remise. En Auke kwam aan bord 5 in hogere zin verloren te staan tegen Henk Ochtman, nadat hij zijn aanvankelijke voordeel liet verdampen doordat hij geen goed vervolg kon vinden. Alleen de winst op bord 1 van Peter tegen Han Smit kwam geen moment ter discussie te staan, al moet gezegd worden dat Han met snel en actief spel nog lang stand hield. Daartegenover stonden slechte stellingen van Rob (bord 2 tegen Robert Straver) en van Bernard (bord 7 tegen Cor Feelders). Op bord 6 moest Kees een iets mindere stelling zien te keepen tegen Karel Looijmans, maar dat leek hem wel toevertrouwd.
Al met al leek een nederlaag van Messemaker met minimaal 5-3 onafwendbaar. Zoals verwacht won Peter en verloor Auke en stonden we dus nog steeds een punt achter. Waarbij de drie resterende borden feitelijk allemaal minder tot verloren stonden.
Maar toen kwamen de mysterieuze krachten in de sport los, inclusief blunderspoken. Rob vocht zich – met enige hulp van zijn tegenstander – terug in de wedstrijd en stevende richting de remisehaven. En ook Kees haalde zoals verwacht de remise binnen. Toen draaide alles dus om de partij van Bernard. Lange tijd had hij een pion minder (en ook de mindere stelling). Geheel onnodig gaf zijn tegenstander de pion terug. En daarna, in gelijke stelling, koos zijn tegenstander een verkeerde afwikkeling waarna Bernard opeens een gewonnen toreneindspel had! Dat voerde hij met vaste hand naar de winst en zo kwam uiteindelijk de 4-4 op het scorebord. Ik had niet anders verwacht!
Hiermee zijn de promotiekansen voor Messemaker definitief verkeken. Hoewel, als we de volgende ronde gewoon met 8-0 van de koploper Kennemer Combinatie 2 winnen zijn we hen wel mooi voorbij gestoken……..
In de KNSB-competitie hebben de Messemaker-teams 1 en 3 gelijk gespeeld (4-4), team 2 heeft met 6-2 gewonnen. Zie de detailuitslagen op de KNSB-website. Verslagen volgen spoedig.
Op zaterdagmiddag 8 februari speelden we opnieuw met drie teams van Messemaker een thuiswedstrijd in de KNSB-competitie. Ons eerste team was op papier duidelijk favoriet tegen De Amstel, mede dankzij sterke invallers Frans en Scott, die Kees en Albert vervingen.
Toen ik om tien over drie de speelzaal binnenkwam waren er al drie uitslagen zichtbaar: Henk-Jan had weer eens soepel gewonnen aan bord 1 met zwart (het blijft toch knap zoals hij dat doet) en ik telde twee remises: Erik op bord 5 met zwart en Scott op bord 8 met wit. En vrij snel daarna blunderde de tegenstander van Jan op bord 3: in een duidelijk betere stelling speelde de witspeler het zeer ongelukkige 32.Kg2?? waarna Jan met een geforceerde zettenreeks de witte dame won dankzij een ruimingsoffer met een loperschaak op f1!
Met twee punten voorsprong zag het er dus opeens heel gunstig uit voor ons, hoewel Auke een pion achterstond in een eindspel en Frans nog steeds te kampen had met een gevaarlijk initiatief van zijn tegenstander tegen zijn koningsstelling. Maar daar stonden tegenover een pluspion van Peter aan bord 2 en ik dacht dat Rob aan bord 6 ook wel iets beter stond. Even later bood de tegenstander van Rob remise aan en dat werd na enig nadenken geaccepteerd door Rob, waarmee de tussenstand dus 3,5 – 1,5 in ons voordeel werd.
Hierna kabbelde de wedstrijd verder en was het slechts wachten wie het ontbrekende bordpunt zou(den) scoren voor Messemaker en wanneer. En dat werd Frans, het initiatief van zijn tegenstander was doodgebloed en de materiële voorsprong van Frans gaf vervolgens de doorslag. Daarna hoorde ik dat zijn tegenstander eerder in de partij een mat in drie had gemist! Frans (en anderen) had dit gezien maar hij besloot om zich dan maar mat te laten zetten. Dit was volledig overzien door zijn tegenstander en hiermee kwamen we dus heel goed weg (zeker ook gezien het resultaat aan bord 3)!
Peter’s partij was opeens snel afgelopen. We verwachtten allemaal een zeeslang waarin Peter zijn pluspion langzaam maar zeker zou verzilveren, maar zijn tegenstander liet op zet 42 een tactisch grapje toe waarmee Peter een stuk won. En Auke kon zijn stelling, ondanks lang en stevig doorknokken, uiteindelijk niet droog houden.
Hiermee werd de einduitslag op 5,5 – 2,5 bepaald en staan we nog steeds fier op de 3e plaats met slechts één matchpunt achterstand op de koploper Kennemer Combinatie 2. Een ras-optimist zegt dan natuurlijk: “We hebben het kampioenschap in eigen hand” want we moeten nog tegen de nummers 1 en 2. Een mooie uitdaging is het zeker, want KC 2 is uitzonderlijk sterk (zij kwamen deze ronde op met een gemiddelde rating van 2175 !!). Maar goed, eerst maar eens kijken hoe we het er vanaf gaan brengen in de volgende ronde tegen Overschie …!
Zaterdag j.l. moest het 1e KNSB-team van Messemaker aantreden in Den Haag tegen hekkensluiter SHTV 1 en moest ook het 2e KNSB-team op dezelfde locatie aantreden tegen SHTV 2. Er was dus opnieuw sprake van een (kleine) massakamp.
Op papier was Messemaker 1 duidelijk favoriet en dat leek ook al snel uit te komen. Op de eerste drie borden hadden de Messemaker-spelers immers al snel een duidelijk overwicht behaald.
Maar de kentering kwam toen Albert op bord 8 in goed tot gewonnen stelling op zet 39 door zijn bedenktijd ging (de klok is altijd al de grootste tegenstander van Albert geweest). Kort daarna speelde Rob remise en wonnen de eerste drie borden zoals verwacht, maar Kees verloor van ons oud-lid Eduard van Dijk en de stellingen op de twee overgebleven borden waren zeer bedenkelijk. Plotseling dreigde er een 4,5-3,5 nederlaag, i.p.v. de “geplande” (ruime) overwinning.
Er kwam echter opnieuw een kentering, en deze keer ten goede, toen Auke op werkelijk wonderbaarlijke wijze zijn slecht staande toreneindspel remise wist te houden:
In deze stelling speelde Auke met zwart niet het voor de hand liggende slaan op d4, maar de fantastische zet ….Ke4!!, waarna alle drie de witte pionnen verloren gaan! Pikant detail: zonder pion d4 zou wit winnen (Ta4+).
Wellicht gestimuleerd door dit succes wist tenslotte ook Erik zijn slecht staande eindspel remise te houden, waarmee Messemaker alsnog met de winst aan de haal ging.
Messemaker blijft hierdoor op de derde plaats staan op de ranglijst in poule 3D, met de wedstrijden tegen de nummers 1 en 2 nog voor de boeg. Zie de standen op de KNSB-website.
(door de drie teamleiders en m.m.v. de spelers, foto’s gemaakt door Zoran Zekusic)
Messemaker 1Messemaker 2Messemaker 3
Team 1
Vandaag moesten we het zonder Erik doen. Gelukkig was Scott bereid om in te vallen. Al snel zag het er goed uit voor ons. Na een tweetal remises van Albert en Rob, wonnen Henk-Jan, Jan en Peter redelijk snel na elkaar. Doordat Kees ook heel goed stond en uiteindelijk won was de teamwinst behaald. Helaas verloren konden Auke en Scott hun stelling niet meer dichthouden, maar uiteindelijk een mooie 5-3 overwinning.
Henk-Jan: Bord 1 (zwart)
Mijn tegenstander speelde Schots gambiet met 4.Lb5 in plaats van 4.Lc4. Dit zorgde ervoor dat ik al snel mocht gaan nadenken. Ik probeerde actief te blijven spelen, maar kreeg toch een vervelende aanval over mij heen. Door mijn pion op h7 te offeren probeerde ik ervoor te zorgen wat chaos te creëren. Mijn tegenstander koos gelukkig niet de beste voortgang, waardoor zijn paard ingesloten raakte op d8. Om dit paard niet te verliezen moest hij wat concessies doen die ervoor zorgden dat ik zijn stelling binnen kon dringen met mijn paard en materiaal won.
Auke: Bord 4 (wit)
Ik werd in de opening verrast door 5…Pf6 in plaats van 5…e6 en toen ik het paard had aangevallen met 6.e5 kwamen we in een soort Franse stelling, waarbij zwart zijn slechte loper al kwijt was :(. Ik stond daarna niet eens zo heel slecht, maar het was lastig om een plan te vinden en daar kwam nog bij dat ik op zet 20 al 1 uur en 20 minuten bedenktijd gebruikt had. In tijdnood had het nog alle kanten op kunnen gaan, maar toen de storm ging liggen bleek ik toch vooral twee pionnen achter te staan in een verloren eindspel. Al met al ben ik nooit helemaal mijn openingsfoutje te boven gekomen. Leerzaam!
Kees: Bord 5 (zwart)
Vanuit de opening had ik een klein voordeeltje. Door een misstap van mijn opponent in het eindspel werd het een groot voordeel. Uiteindelijk besliste mijn vrije h-pion.
Rob: Bord 7 (zwart)
Mijn partij was na 23 zetjes klaar en nooit uit evenwicht geweest. Hij speelde Lc4 in een klassieke Siciliaanse partij, rokeerde kort en begon een aanval op de koningsvleugel. Ik antwoordde met de traditionele tegenstoot in het centrum, waarna het spel vervlakte. Ik had onderweg nog een tempo verloren door mijn verkeerde toren op d8 te zetten, anders had ik er misschien nog wat van kunnen maken. Maar nu was hij nog de enige die aanspraak op winst kon maken. Ik bood remise aan wat hij aanvaardde.
Peter: Bord 3 (zwart)
Mijn koningsindische verdediging werd beantwoord met de agressieve vierpionnenaanval, die even later zelfs overging in een zespionnenaanvan (oo kde g- en h-pionnen gingen met grote stappen naar voren). Door de ontstane gaten op de koningsvleugel kon ik echter geforceerd de dames ruilen en overgaan naar een iets beter staand eindspel, vooral omdat wit met een paard op d2 en de loper nog op c1 nog onderontwikkeeld was. Dat wreekte zich en ik kreeg een winnend toren-plus-paard eindspel. Het was nog even uitkijken voor een eeuwigschaak-mechanisme maar toen dat verholpen was gaf mijn tegenstander op.
Team 2
Tim was als eerste klaar op bord 3 tegen Joop van ’t Hoenderdaal. Tim had al snel een heel gevaarlijke koningsaanval, maar moest tegelijkertijd erg oppassen voor dreigingen van zijn tegenstander. Nadat wit een pion terugsloeg met het verkeerde stuk, kon Tim het met een mooie combinatie afmaken.
Sjoerd speelde op bord 1 tegen Arjen Zuurmond (de vader van Derek), die in een Grand-Prix voor een koningsaanval koos. Toen de angel al snel uit de aanval was bleef wit volharden in zijn plan en dat koste eerst materiaal en daarna de partij.
Daarna konden Frank en Jeroen na afstemming voor remise gaan. Bij beide partijen waren er geen winstkansen meer te bespeuren. Na lang nadenken besloot uiteindelijk ook de tegenstander van Jeroen in te stemmen met een halfje.
Bij Leslie hield de tegenstander het vervolgens met een stuk minder ook voor gezien.
Niet veel later kon Frans een punt bijschrijven. Frans was met ruimtevoordeel uit de opening gekomen tegen Marcel Tillemans en na wat onnauwkeurige zetten van zijn tegenstander leverde dat materiaalwinst op, waarna Marcel opgaf.
Het was aan Bernard en Eelco om er een monsterscore van te maken, want beide stellingen zagen er goed uit. Bij Bernard was het nog oppassen geblazen, omdat beide spelers een gevaarlijke vrijpion hadden. Toen Bernard alles onder controle leek te hebben, gaf zijn tegenstander Leo Verhoeven pardoes zijn dame weg en kon opgeven.
Eelco mocht het laatste punt bijschrijven. Zijn eerdere voordeel in de partij resulteerde in een eindspel met een (vrij)pion meer voor Eelco, die niet meer tegen te houden was.
Zo werd het een overtuigende 7-1 winst en was het tweede team al klaar (om 15:30 uur) terwijl er op veel borden bij het eerste en derde team nog werd gezwoegd. De volgende ronde van het tweede team is op 14-12 tegen het ongeslagen SHTV. Hieronder nog de persoonlijke evrslagen van de spelers.
Frans: Bord 2 (wit)
Kort voor de partij besloot ik een andere dan de geplande openingszet te spelen en dat pakte goed uit. Ik kwam met ruimtevoordeel uit de opening, mede omdat zwart verzuimde mijn stuk op d5 met c6 aan te vallen. De zwarte stukken werkten niet goed samen en na materiaalverlies gaf zwart op.
Tim: Bord 3 (zwart)
In de Dutch stonewall deed ik 10 standaard openingszetten. Mijn tegenstander kende deze theorie niet en verloor veel tijd en speelde defensief. Hierdoor kon ik voor een volledige koningsaanval gaan:
Hij sloeg de pion met de Loper ipv de pion. Hierna volgde … De4+, Df3 Pxe3+, fxe3 Dc2+ met winst.
Eelco: Bord 5 (zwart)
In een scherpe Franse partij (ik had zwart) gingen we een variant in die ik vrij goed ken waarbij hij een koningsaanval probeerde op te zetten. Hier kwam niet veel van terecht. Hij kon telkens nét niet ergens offeren en alle penningen werkten goed uit voor mij. Toen ik over de damevleugel een tegenaanval kon beginnen werd er het een en ander afgeruild en ik kwam in een eindspel met een extra pion die ook nog ondersteuning had. Toen deze bijna aan de overkant was gaf mijn tegenstander op
Frank: Bord 6 (wit)
Na een Scandinavische opening had ik wat kleine dreigingen. Nadat de dames van het bord gingen had mijn tegenstander een lichte dreiging, maar die pareerde ik eenvoudig. Er restte een eindspel met weinig mogelijkheden. Een duidelijke remise.
Jeroen: Bord 7 (zwart)
Mijn tegenstander, Cander Flanders, gaf voor de partij aan dat we in het verleden al eens eerder tegen elkaar hadden gespeeld. Met verwisseling van zetten kwamen we in een Nimzo-Indian Defense: Classical, Noa Variation (1.d4 Pf6 2.c4 e6 3.Pc3 Lb4 4.Dc2 d5 5.e3 0-0 6.Pf3). Hier heb ik wel veel ervaring mee, maar kwam toch in het vervolg niet lekker te staan, al vond Ome Fritz het nog tot max. +0,7. Na wat mindere zetten van mijn tegenstander en mijzelf kreeg ik op de 24e zet een gedekte vrijpion op c4. Met Lopers van ongelijke kleur zag ik niet hoe nu verder te gaan. Vandaar het remiseaanbod van mij na de 31ste zet:
Erasmus stond al op enkele borden op verlies, waardoor Cander, met nog minder dan 10 minuten op de klok, na ca. ’n half uur toch maar besloot de remise aan te nemen.
Team 3
Voor het eerst speelden we met drie teams in de KNSB-competitie en de het derde team had nog geen luxe houten borden tot haar beschikking. Helaas ging de wedstrijd met 2-6 verloren, al was dat wel iets geflatteerd.
Jasper: Bord 7 zwart: Al vroeg kreeg Jasper te maken met een verdubbeling van de torens op de h-lijn, en al kon de zwarte Koning nog naar f6 ontsnappen, maar hier stond de Koning in het open veld: 0-1.
Yoran: Bord 8 wit: Het debuut van Yoran ging voortvarend. Actief spel leverde na de opening het binnenkomen van een loper op f7 met verwoestende kracht: 1-1.
Hans: Bord 6 wit: Een kwaliteitsoffer liet de koning van Hans onbeschermd. De zware stukken konden niet op tijd te hulp schieten: 1-2.
Zoran: Bord 5 zwart: Zoran’s aanval op de koningsvleugel werd gepareerd met een aanval op zijn damevleugel. Beide aanvallen waren niet van doorslaggevende aard: 1,5-2,5.
Simon: Bord 2 wit: Het middenspel met een pion minder zou niet tot verlies moeten leiden, echter na een foute zet ging er een stuk in de doos: 1,5-3,5.
Nick: Bord 3 zwart: Na een moeilijke openingsfase overleefd te hebben ging een lastig toreneindspel met pion minder verloren: 1,5-4,5. Hieronder het commentaar van Nick:
“Ik speelde op bord 3 met zwart de Caro-Kann tegen Joep van Meerkerk. Mijn tegenstander speelde een goede partij en wist al na een aantal zetten veel druk op mijn ongerokeerde koning uit te oefenen. Ondanks mijn pogingen om het tij te keren heb ik deze partij nooit het gevoel gehad alsof een winst erin heeft gezeten. Na 6 zetten speelde ik …b6 om het verliezen van een pion te voorkomen (achteraf had ik beter voor Pd7 kunnen kiezen).”
“Na deze keuze volgde Lf4 Pc6 en e3 Pa5, vanwege de aanhoudende druk had ik geen kans om e6 te spelen vandaar dat ik mijn tegenstander de keuze gaf om Lb5+ te spelen zodat ik mijn loper terug kon schuiven, Ld7. Maar na Da4 nam de druk van wit alleen maar toe.”
“Toch was er nog een schijntje hoop na de aanhoudende druk, er waren uiteindelijk toch enkele onderdelen afgewisseld en mijn tegenstander speelde een zet die de deur naar een gelijkspel op een klein kiertje had gezet:”
“Na deze zet volgde: 21. …Pxd6 22. exd6 Tc8 23. Dxc8+ Dxc8 24. Txc8+ Kxc8 25. Ke2 Kd7 26. Td1 Kxd6, maar helaas na e4 dacht ik dat Te8 de beste zet was, met als idee dat ik de pion terug zou winnen door de penning, maar na Txd5+ Kc6 en f3 werd het erg lastig om nog een remise af te dwingen, de partij eindigde uiteindelijk in winst voor Joep van Meerkerk.”
Ivar: Bord 1 zwart: Het debuut van Ivar als kopman liep niet zoals gewenst. Ook hij kwam onder zware druk te staan na de opening maar wist zich wonderbaarlijk hieronder uit te spelen. In het eindspel ging hij echter te ver om winst te zoeken en verloor alsnog: 1,5-5.5.
Jonathan: Bord 4 wit: Een remiseaanbod mocht hij afslaan en voor eigen kansen gaan, aangezien de wedstrijd toch al verloren was. Het eindspel van 3 pionnen en loper tegen toren en pion was kansrijk maar eindigde toch in remise, waarmee de eindstand op 2-6 werd bepaald. Het commentaar van Jonatan:
“Op bord 4 speelde ik met wit tegen een gelijkwaardige tegenstander qua rating. Dat beloofde een interessante partij te worden! Met wit speelde ik de Jobava Londen. Zwart reageerde defensief door een pionnenpiramide op te zetten (c6-d5-e6) met als gevolg dat de witveldige loper op c8 is ingesloten achter de eigen pionnenketen. Na 11 zetten was ik volledig ontwikkeld en gerokeerd terwijl de zwarte koning in het midden stond en de loper op c8. Ik besloot daarom het centrum open te breken met e4. Ondanks dat de engine deze zet goedkeurde, was ik in de partij niet gelukkig met het eindresultaat. Alle paarden gingen van het bord af en zwart kreeg wat tegenspel. Dat was natuurlijk niet de bedoeling. Het momentum kantelde. Ik verdubbelde mijn torens op de e-lijn alleen sloot pardoes m’n toren in. Uiteindelijk wist ik de schade te beperken tot een toren tegen een loper en een pion. En met de nodige activiteit. De dames gingen van het bord af en mijn toren-loper combinatie zorgde voor veel dreiging tegen de twee torens. Nog een paar pionnen van zwart gingen de doos in. De engine gaf op een gegeven moment zelfs plus 3 aan. Helaas heb ik diverse winstkansen laten schieten. In het eindspel hadden we beide op b6 en b7 eem pion en verder had ik twee verbonden vrijpionnen aan de andere kant van het bord. Mijn tegenstander bood remise aan. Het maakte niet uit, ons team had al verloren. Dan maar voor eigen eer strijden. Helaas lukte het me niet om succesvol deze twee pionnen naar voren te schuiven. Onder tijdsdruk vond ik niet de beslissende formule om de lastige toren af te schudden. Uiteindelijk verloor ik een van de verbonden pionnen en eindigde het in een remise. Het was een intensieve partij van 4,5 uur met de nodige winstkansen.”
Op 14-12 mogen we het tegen mede-staartteam de Pion uit Roosendaal opnieuw proberen om de eerste matchpunten binnen te halen en afscheid te nemen van de staartplek.
Op zaterdagmiddag 23 november barstte het spektakel dan los. Voor het eerst sinds vele jaren speelden we met drie (!) teams van Messemaker een thuiswedstrijd in de KNSB- competitie. En dat ook nog eens tegen drie teams van Erasmus, een heuse massakamp dus tussen beide verenigingen.
Onze nieuwe locatie voelt inmiddels al vertrouwd aan, maar dit was toch wel een bijzondere aanblik: zes teams in één ruimte. Vooraf was er nog een fotosessie waarbij Zoran alle teams vereeuwigd heeft!
Enkele jaren geleden speelden we met mijn andere vereniging SG Overschie een vriendschappelijke massakamp tegen Erasmus, waarbij ook de jeugdleden tegen elkaar speelden. Als goede gastheren lieten we Erasmus toen natuurlijk nipt winnen, maar deze keer géén vervroegde Sinterklaascadeautjes: voor elk punt zou keihard geknokt gaan worden!
Een leuke bijkomstigheid is dat bij Erasmus Olivier Vrolijk meespeelt, de vader van GM Liam Vrolijk die op de jeugdafdeling van Messemaker heeft gezeten en ook enkele seizoenen voor Messemaker in de KNSB-competitie heeft meegespeeld.
Erasmus is een grote, gezellige en actieve vereniging met een mooie website waaraan veel leden een bijdrage leveren door allerlei soorten artikelen te schrijven. Wim Westerveld is hier een van de uitblinkers in. Verder hebben zij nu al twee jaar op rij het Persoonlijk Kampioenschap van de RSB georganiseerd, waarvoor hulde!
Onze voorzitter Jan Evengroen hield voorafgaande aan de wedstrijd een prachtige speech waarin hij de geboorteplaats van Erasmus ter discussie stelde. Onze tegenstanders denken natuurlijk Rotterdam, maar Gouda heeft ook sterke papieren. Het is in elk geval zeker dat Erasmus zijn jeugd in Gouda heeft doorgebracht. Er is geen doopakte, dus er zal nooit met zekerheid uitsluitsel gegeven kunnen worden. In het klooster Steyn in Gouda stond zijn kinderstoel, die nu al vele generaties in het bezit is van de bewoners van de kloosterboerderij van Steyn, waaronder een oudtante van Jan zelf!
Jan loofde de volgende hoofdprijs uit voor de club die de massakamp over alle borden zou winnen: hun woonplaats wordt officieel erkend als de geboorteplaats van Erasmus! En met de 14-10 overwinning van Messemaker is dus deze dag vastgesteld dat Gouda als rechtsgeldige geboorteplaats van Erasmus wordt erkend door beide verenigingen, waarvan akte!
De verslagen van de drie teamcaptains van Messemaker over het verloop van de wedstrijden volgen binnenkort in een separaat bericht.
In de derde ronde van de KNSB-competitie moest Messemaker 1 aantreden in en tegen Amsterdam-West. Gezien de te verwachten parkeerproblemen aldaar gingen de meeste spelers met het OV (trein + tram). Aldaar aangekomen waren de “auto-diehards” Henk-Jan en Jan Evengroen ook net gearriveerd. De andere OV-gangers (Albert en Auke) zouden op eigen gelegenheid gaan, waarbij Auke al aangekondigd had iets te laat te zullen komen.
Het was een drukte van jewelste in het speellokaal met maar liefst 5 wedstrijden. Nadat iedereen zijn plekje had ingenomen en de wedstrijdleider nog eens alle borden van alle teams naliep om te controleren of iedereen echt wel op de juiste plek zat, konden de wedstrijden beginnen (nog even zonder Auke, die zou even later pas binnenkomen).
Ikzelf was a heel vroeg klaar. Mijn tegenstander was blijkbaar “opgeofferd” op het eerste bord en in feite was de partij al na 9 (!) zetten beslist, toen ik een stuk ging winnen. Omdat mijn tegenstander ook daarna niet op zijn sterkst speelde kon ik al na ca. 1,5 uur het eerste punt laten noteren. Althans, dat dacht ik, maar wat bleek: Auke (die nota bene te laat was gearriveerd) had toen al lang en breed gewonnen (een snelle stukwinst) en was al weer huiswaarts gekeerd. Auke: bedankt voor het langskomen!
Wat later op de middag kon Henk-Jan het derde punt laten aantekenen. Hij had met zijn loperpaar en open f-lijn flinke druk op de witte stelling opgebouwd, maar hij zou nog lang niet zomaar gewonnen hebben als zijn tegenstander – die enigszins in tijdnood was gekomen – niet pardoes een stuk zou hebben weggegeven. Zodoende stonden we met 3-0 voor.
Even later dachten we dat het zelfs 4-0 was geworden. Immers, de tegenstander van Kees had zich – eveneens in tijdnood – in het hoofd gehaald om met alle zware stukken op het bord met zijn koning van e8 helemaal naar e2 te lopen. Toen wit geforceerd mat kon geven was de partij afgelopen. Echter: niet omdat de tegnstander opgaf (zoals velen dachten), maar omdat Kees door zijn bedenktijd was gegaan!
Dat was dus opeens 1-3 i.p.v. 0-4. Waar we eerst op een ruime overwinning leken af te stevenen, was nu de winst opeens niet meer zo zeker. In allle overige partijen stonden de Messemaker-spelers namelijk niet of nauwelijks beter en alle vier die partijen konden nog alle kanten op.
Frans had in een “Franse” opening met zijn koning noodgedwongen in het centrum moeten bivakkeren en die kreeg het zwaar te verduren. Frans bleef zich echter hardnekkig verdedigen en kwam hij – mede omdat de tegenstander enkele malen de beste voortzetting miste – uiteindelijk heel redelijk uit de problemen. Maar toen gaf hij pardoes een toren weg en was de partij afgelopen. Stand: 2-3.
Omdat zowel Erik als Jan op remise leken af te stevenen hing veel af van de partij van Albert. Rustig spelend had Albert eerst het witte minuscule loperpaarvoordeeltje (voor zover dat een voordeeltje was) geneutraliseerd en kwam daarna heel langzaam aan steeds beter te staan, mede door planloos spel van zijn tegenstander. Op een gegeven moment won Albert een pion, maar de tegenstander wilde zich daar niet bij neerleggen en offerde in plaats daarvan een stuk tegen twee pionnen. Zijn hoop was dat Albert met twee paarden zonder pionnen zou blijven zitten, maar Albert bleef geconcentreerd spelen en won uiteindelijk het eindspel van paard plus pion tegen pion.
Erik had met wit niets uit de opening gehaald en de zwartspeler had geleidelijk aan het initiatief verkregen. Er werd afgewikkeld naar een eindspel van loper tegen paard. De zwartspeler (met de loper) probeerde hierin ijzer met handen te breken, maar Erik wist de stelling binnen de remisemarge te houden. UIteindelijk deed de zwartspeler – mede gezien de stand in de wedstrijd – een wanhoopswinstpoging, maar die werd door Erik eenvouidg weerlegd en deze kon een (gelukkig) vol punt aantekenen.
Jan had in zijn partij met zwart in de opening een spannend fragment gehad, compleet met een (schijn)offer van zijn dame! Er resulteerde een gelijkstaand eindspel van loper tegen paard en daar ging Jan nog eens goed voor zitten. Hij bleef het proberen, maar zijn tegenstander gaf geen krimp. Op een gegeven moment ging Jan te ver in zijn winstpogingen en nu leek opeens de witspeler te gaan winnen. Diens techniek schoot echter duidelijk te kort en Jan kon de partij toch nog gemakkelijk in de remisehaven loodsen.
Door deze laatste twee meevallers viel de overwinning voor Messemaker met 5,5-2,5 toch nog ruim uit. Over twee weken mag het team opnieuw aantreden, samen met de andere twee Messemaker-teams mogen we het dan in een thuiswedstrijd opnemen tegen drie Erasmus-teams.
