Categorie: RSB Team 1

(door Albert Segers)

Vrijdagavond 28 november was er weer een clash tussen Messemaker en Overschie in de RSB-Hoofdklasse. De week ervoor hadden beide teams elkaar al in de KNSB competitie getroffen, waarbij toen Messemaker toen aan het langste eind trok (5-3). Er waren toen in totaal tien spelers die nu ook meededen. Overschie was deze avond met hun vaste RSB-team opgekomen en Messemaker had één invaller nodig. Het beloofde weer een spannende wedstrijd te worden en daarin kwamen we niet bedrogen uit. Er waren in veel partijen dramatische wendingen waar harten van verzakten en elke prognose weer de prullenbak in kon. Ondanks het feit dat Messemaker een “verrader van Overschie” in hun gelederen had, werden we hartelijk ontvangen en geestig toegesproken door de voorzitter Niels van Diejen, met alleen wat potjes zout in de “open wond”.

Mijn partij was als eerste om ca. 21:30 al klaar. Mijn sympathieke tegenstander Robbert Fokkink was duidelijk teleurgesteld dat hij tegen een clubgenoot moest spelen. Zelf was ik ook niet happy met de situatie, maar ik had gelukkig een vooraf bedachte strategie waar ik me aan vast kon houden. Zelf met zwart op een relatief hoog bord 4 gewoon vol voor de remise gaan. Dat levert toch een voordeeltje op voor mijn team en verder even goede vrienden! Robbert is een sterke en creatieve speler, zelf ben ik wat degelijker (ook wel saai genoemd door sommige houthakkers) en dat levert onderling altijd interessante gevechten op die zelden vredig eindigen. Maar deze keer kwam ik goed uit de opening, kreeg het initiatief op de damevleugel en bood in betere stand remise aan. Robbert kon daar goed mee leven en zo houd ik de relatie met Overschie nog enigszins gezond.

Rond 22:00 kon ik een eerste inventarisatie doen. Peter Ypma met wit op bord 1 tegen Quirinius van Dorp (2230) was een hele scherpe stelling. Gewoontegetrouw was Peter ten aanval getrokken waarbij hij de ontwikkeling van zijn koning en damevleugel wat lager prioriteerde. Heel spannend, moeilijk te beoordelen voor mij.
Op bord 2 mocht Jan het met zwart uitvechten tegen het tweede Overschiese kanon Robert Straver. Tegengestelde rokades, wit initiatief op de damevleugel, zwart meer ruimte op de koningsvleugel. Dat kon ook nog alle kanten op.
Auke mocht met wit op bord 3 tegen Erik Brandenburg proberen een volgende Overschie- scalp aan zijn gordel te binden (na Robert en Quirinus). Dit werd een geweldig gevecht in de lijfvariant van Erik, die als dubieus te boek staat maar wel een stelling waarin Erik goed thuis is en zijn kwaliteiten kan laten schijnen. Op dit moment ook nog onvoorspelbaar qua uitslag.
Scott op bord 5 met wit was een interessant duel met Karel Looijmans, die net als Scott een rustige positionele aanpak prefereert en praktiseert. Maar Scott ging er nu vol tegenaan met zijn koningsvleugel pionnen naar voren te gooien. Dit wordt buigen of barsten dacht ik.
Sjoerd op bord 6 met zwart mocht op herhaling tegen Daan Smit. Afgelopen zaterdag troffen ze elkaar ook en met dezelfde kleurverdeling, toen won Sjoerd. Nu weer een scherpe Siciliaan maar de dames waren er al af en wit leek veel beter te staan.
Kees op bord 7 met wit kwam voordelig uit de opening tegen Han Smit (ja, de broer van). Hij had zelfs op zet 11 al een tactische beslissing voorhanden (kwaliteitswinst) die hij even miste. Maar Kees stond nu gewoon een gezonde pion voor, dat zag er goed uit voor Messemaker.
Op bord 8 zat Jeroen met zwart tegenover Arnout van Kempen. NB: op bord 7 en 8 werd dezelfde opening gespeeld, wat op bord 7 tot een open stelling leidde (dat ligt Kees goed) en op bord 8 tot een gesloten stelling (dat ligt Jeroen goed). Het zag er naar uit dat Jeroen, net als afgelopen zaterdag, als invaller weer een nuttige bijdrage ging leveren. Wat in het oog sprong was een geïsoleerde triple-pion van wit op de c-lijn. Wit had een pluspion maar die stelde hierdoor niet veel voor. Dit schatte ik in als minimaal een remise voor Jeroen. Mijn prognose op dat moment was 4-4.

We komen er weer in om 22:30.
De kruitdampen bij Peter zijn inmiddels opgetrokken: zijn aanval werd goed gepareerd, er was geen weg meer terug, zijn koning te kwetsbaar en stukverlies daardoor onafwendbaar. Overschie pakt de voorsprong.
Maar kort daarna weet Kees zijn goed gespeelde partij te verzilveren (pluspion promoveert) en staat het weer gelijk (1½ – 1½). Jan staat een pion achter met de compensatie voor zijn tegenstander.
Auke heeft duidelijk minder gestaan, maar komt sterk terug en heeft nu twee stukken voor de toren in een spannende stelling waarin beide koningen kwetsbaar zijn. Geen idee hoe dit gaat eindigen, want Auke heeft ook nog slechts 10 minuten op de klok en Erik nog 50 minuten!
Scott bouwt rustig verder aan zijn aanval op Karels koningsstelling. Hij heeft duidelijk het initiatief maar de tijdsfactor gaat nu een rol spelen, spannend!
Sjoerd staat zwaar onder druk en Jeroen staat ook minder, maar ik reken toch op remise
bij hem vanwege de tijdnood van Arnout. Een objectieve prognose laat een overwinning voor Overschie schemeren in de glazen bol!

Maar dan de eerste lichtpuntjes: Jan toont zich een ware Houdini! In zeer slechte stelling offert hij een stuk waarmee hij remise door eeuwig schaak hoopt af te dwingen. En warempel, dat lijkt er inderdaad in te zitten …
En Auke krijgt de overhand, hij haalt met een tactische zet heel mooi de angel van zwart uit de stelling (een dame + loper batterij) en staat nu duidelijk beter. Maar hij heeft nog slechts 5 minuten op de klok in een ietwat chaotische stelling … Heel professioneel vouwt hij nu zijn notatieboekje dicht (noteren is immers niet meer verplicht) en gaat er eens goed voor zitten. Dit lijkt goed te komen.
Scott staat nog steeds iets beter, Sjoerd staat er slecht voor, Jeroen moet remise kunnen maken. Dus: als deze drie borden de punten verdelen, Jan remise en Auke wint dan gaat Messemaker met de punten naar huis!

Nou, dat scenario lijkt lange tijd uit te komen. Jan haalt inderdaad de remise binnen met eeuwig schaak, Auke breekt door de stelling heen en heeft zijn volgende Overschie-scalp. En Jeroen bereikt inderdaad de remisehaven. Nu concentreert zich de zinderende spanning op de borden 5 en 6 …

Messemaker heeft nog één punt nodig voor de overwinning. En dat zal van Scott moeten komen, want Sjoerd heeft enig tegenspel met zijn vrijpion maar staat in hogere zin nog steeds verloren. Scott doet het heel goed, zijn aanval slaat door en hij komt een stuk voor in een eindspel waarin Karel nog wel een pion meer en tegenspel heeft. Er zijn slechts een paar nauwkeurige zetten nodig … Scott doet het in eerste instantie prima en heeft de winst binnen handbereik. Maar na zijn torenruil blijkt de vrijpion van Karel opeens heel gevaarlijk. Die was nog te stoppen geweest met een mooie paard-pirouette met remise als resultaat, maar in vliegende tijdnood mist Scott deze kans en geeft zich over op het moment dat hij door zijn vlag gaat. Hartbrekend, maar gelukkig revancheert Overschie zich op bord 6,
waar Daan in tijdnood zijn gewonnen eindspel niet kan verzilveren.
Daarmee redt Sjoerd een half punt voor Messemaker en hiermee eindigt deze titanenstrijd op een gelijkspel (4-4). Ik denk dat beide ploegen hiermee nu wel kunnen leven.

Hiermee ligt Messemaker nog op koers voor het kampioenschap. Wordt vervolgd.

(door Auke Wilming)

Het eerste RSB-team speelde haar tweede competitiewedstrijd op 3 november tegen Fianchetto. In de seizoenouverture tegen Charlois hadden wij een benauwde overwinning geboekt, en als zelfbenoemde kampioenskandidaten hoopten wij ook vandaag twee matchpunten te scoren. We waren in ieder geval op volle sterkte! Hieronder volgt een samenvatting van de partijen op bordvolgorde.

Sjoerd was op bord 8 als eerste klaar. Zijn tegenstander speelde een moderne verdediging en beantwoordde Sjoerds 17.h4 met 17…h5. Nu was de zwartveldige loper de enige verdediger van de zwarte velden rond de koning. Toen zwart met 21… Le7 de witte toren op d6 aanviel was de keuze om die te offeren dan ook snel gemaakt. De compensatie was overweldigend, met een sterk centrum en een hulpeloze zwarte koning. Vijf zetten later moest zwart zijn dame geven om mat te voorkomen en konden de stukken weer de doos in. Een vlekkeloze partij van Sjoerd!

Op bord 6 en 7 was er sprake van een unicum: een dubbele Guido-Kees ontmoeting. Op bord 7 werd onze Kees in een Trompovsky al snel verrast doordat hun Guido zijn g-pion offerde. Beide koningen rokeerde niet maar stonden op de f lijn, en omdat wit meer initiatief had was dat vooral voor Kees gevaarlijk. Uiteindelijk brak wit door, en na 29.Df6+ was dameverlies onvermijdelijk, dus won Guido van Kees.

Fianchetto’s Kees kon de eer niet reden voor de Kezen; ook op bord 6 won Guido. Onze Guido offerde zijn paard prachtig op d5 om vervolgens door te breken met 17.e6. 18…fxe6 was de enige manier om evenwicht te houden, maar zwart kon het niet doorrekenen en na 18…Txh2 stond Guido straal gewonnen. Na 31.Db6 was het mat in één, dus gaf Kees van Toor op.

Albert speelde op bord 5 een rustige Slavische verdediging met zwart en pakte op het juiste moment de c4-pion. Volgens de computer was de stelling nu al -1.3, en ook ik zag het rooskleurig in. Toch wist wit op de damevleugel kansen te creëren en enige tijd later was de stelling dus weer in evenwicht. Nadat wit een dameruil afsloeg kon Albert de 1 e rij domineren en had het einde verhaal moeten zijn. Helaas sloeg de vermoeidheid toe bij Albert en ruilde hij in gewonnen stelling af naar een gelijk toreneindspel. Hierin werden geen fouten meer gemaakt. Al met al een teleurstellende remise voor Albert, dus.

Scott wist op bord 4 met wit in een Damesgambiet een goed middenspel te bereiken. Zwart had nog twee zetten nodig om zijn stukken te ontwikkelen,en voor dat zover was had Scott door moeten pakken met 17.d5. Deze kans miste Scott helaas en dus kon zwart zijn loper en toren ontwikkelen. Nu was de partij volledig in evenwicht en doofde hij snel uit naar een toreneindspel waarin geen winstkansen meer waren. ½-½.

Op bord 3 mocht Jan zijn ongelukkige reeks proberen om te buigen tegen de 2300-rated Martin Roobol. Jan speelde zijn geliefde Frans en won een pion in ruil voor een passieve stelling. Tot aan de tijdnoodsfase kon het beide kanten op, maar uiteindelijk werd Jan toch
verslagen.

Ik (Auke) koos met wit voor een Maróczy Bind en mijn tegenstander combineerde daar tegen e5 met Lg7. Toen ik dit voor het eerst tegen me kreeg kon ik mijn ogen niet geloven, maar deze opzet is helemaal niet zo gek: een paard op d4 wordt ondersteund door de e5-pion en de loper. De vorige keer verloor ik vrij rap en ik was dus een gewaarschuwd man. Zwart koos voor een min of meer gedwongen variatie waarin hij mijn beide lopers won. In het daaropvolgende middenspel stond ik eigenlijk super comfortabel, want een paard op b6 blokkeerde het tegenspel op de dameszijde en mijn andere paard had ook de potentie om op het d5-gat te landen. Zwart had in deze stelling toch een serieus probleem met zijn zwartveldige loper, die nu immers ook geen paard op e4 meer kon ondersteunen. Al deze interessante dynamieken ten spijt werd de partij op hele andere gronden beslist: ik wist zwarts dame in te sluiten en te winnen voor een toren. Ik verkocht vervolgens de huid voordat de beer geschoten was, vergat dat het pas hooi is als het op zolder ligt, en blunderde prompt een stuk terug. Het resulterende eindspel was een remise.

Op bord 1 ruilde Peter Ypma al snel af naar een voordelig loper- en toreneindspel. Hij wist een pion te winnen en dan is het altijd de vraag of dat genoeg is. Peter wist het toreneindspel van 4 tegen 3 te winnen en legde ons later op de avond uit hoe: bij het afruilen van de laatste pionnen op de dameszijde eindigde zijn toren op de vierde rij en hierdoor kon wit na 30…h5 geen 31.h4 spelen. Peter kon zijn h-pion zodoende op h4 plaatsen en dat zorgt voor een theoretisch gewonnen stelling:

Wit kan hier op drie manieren op reageren: niets doen, h4 slaan, of g4 doorschuiven; gxh4 faalt omdat het resulterende structuur met de geïsoleerde f- en h-pionnen te zwak is en g4 doorschuiven creëert te veel gaten. Nietsdoen leek mij het best, maar ook dat zou niet moeten werken omdat wit een ruimtegebrek heeft als hij niet h4 kan spelen (klopt dit ongeveer, Peter!?).
Deze subtiele eindspeltechniek zorgde voor een belangrijk punt, want alles bij elkaar opgeteld eindigde de avond in een 4.5-3.5 overwinning! Albert zorgde voor het laatste halve puntje, en ondanks zijn teleurstelling over de weggegooid winst trok hij dus wel degelijk de winst over de streep! Met twee overwinningen van het krapste soort zijn wij het seizoen dus goed begonnen, maar het laat ook zien hoe klein de verschillen in de Meesterklasse zijn! 28 November spelen we weer, dan uit tegen Overschie.

(door Albert Segers)

Vrijdagavond 26 september was de aftrap voor Messemaker 1 in het nieuwe seizoen van de RSB Hoofdklasse. Wij waren sterk opgekomen en verwachtten ook een sterk Charlois. Dat viel mee, op rating hadden we een groot overwicht, maar uiteindelijk haalden we de overwinning slechts met de hakken over de sloot binnen. Een bijzonderheid is dat alle partijen op digitale borden werden gespeeld en live werden getoond op internet (via een link op hun website naar LiveChess en Lichess, zie:
https://oudedame.blogspot.com/2025/09/live-partijen-charlois-europoort-1_26.html.

Mijn partij (Albert) was om iets na 21:00 al klaar (mijn tegenstander blunderde een stuk weg) en dat was een behoorlijk surrealistische ervaring kan ik u vertellen. Mijn partijen intern en extern zijn bijna altijd als laatste klaar. Ook afgelopen maandag op de club tegen Nick. Ik offerde op zet 15 een stuk (dat presteer ik hooguit eens in de 5 jaar) en dan verwacht je óf het slaat niet door en gauw klaar óf het wint binnen 10 zetten. Daar dacht Nick dus anders over … Weer als laatste klaar. Maar nu was ik dus in de gelegenheid om het verloop van de wedstrijd aardig in kaart brengen.

Om 21:45 maakte ik de volgende balans op. Peter S. stond met wit iets beter tegen Stefan Tabak. De stelling van Peter Y. tegen Gijsbert Kamerman vond ik toen nog lastig te beoordelen. Peter voerde tweemaal de manoeuvre “paard aan de rand maakt loper van kant” uit (Pf6-h5 gaat loper op g3 slaan, Pc6-a5 gaat loper op c4 slaan). Maar dat kostte tijd en hoe sterk wordt het zwarte loperpaar eigenlijk en wat kunnen de witte paarden gaan presteren? Jan met wit op bord 3 leek mij gelijke kansen te hebben in een scherpe Siciliaanse stelling tegen André de Graaf (en eigenlijk tel je dan al stiekem een punt). Guido had met zwart op bord 4 heel brutaal een pion gewonnen tegen Cor de Wit, maar deze Wit leek geweldige compensatie te hebben met het loperpaar en twee actieve torens op de f- en d-lijn. Linke soep! Auke bestreed de Winawer tegen Jesus Canedo zoals we het graag zien. Hij had kort gerokeerd maar ging toch een pionnenstorm op de koningsvleugel ontketenen zoals het heurt! Dat zag er goed uit. Scott had een gezonde stelling opgebouwd met zwart en had een enorm tijdsvoordeel op de klok (hij nog een uur, zijn tegenstander Eduard Smits nog slechts 15 minuten). Ook hier dus alle vertrouwen in een goed resultaat.
Last but not least moest Sjoerd het opnemen met zwart tegen Angelique de Graaf-Osinga. Een geduchte tegenstandster maar ook een onverbeterlijke tijdsvreetster. Na 12 zetten had ze nog slechts 23 minuten, maar wel de betere stelling. Dit moest Sjoerd kunnen keepen leek me. Mijn prognose op dat moment: een probleemloze 5½ – 2½ overwinning voor Messemaker …

We komen er weer in om 22:25. Auke heeft een kwal gewonnen met de mooie krachtzet 24.Pg6! (een stukoffer wat zwart wijselijk niet aannam maar dus wel een kwaliteit moest inboeten). Sjoerd staat nog steeds onder druk maar heeft zijn tijdsvoorsprong nog verder vergroot (47 minuten om 5 minuten). Guido heeft veel tijd verbruikt om een verdediging te bedenken. Bij beide Peters nog geen gewijzigde inzichten. Jan speelt het weer heel origineel, maar staat onder druk en heeft veel tijd verbruikt. André heeft sterke aanval op de lang gerokeerde koning van Jan, maar de grote vraag is nu of André het aandurft om zijn dame op a3 te laten insluiten …

Wat later breekt Auke door met 31.g5! Dit moet gewonnen zijn. Bij Peter Y. gaat de zon nu ook
doorbreken: de lopers zijn toch sterker gebleken en Gijsbert staat onder druk, wat nu ook zichtbaar
wordt op de klok. Maar bij Guido gaat het mis. Hij leek een prima verdediging te hebben door de
pion terug te geven en biedt ook een tweede pion aan voor actief tegenspel. Maar Cor weet op
prachtige wijze zijn voordelige stelling te verzilveren, met een beslissend torenoffer op f7. Chapeau!
En bij Jan gaat het ook de verkeerde kant op, André gaat terecht in op de tactische verwikkelingen en
staat in hogere gewonnen.
Iets na 23:00 winnen Auke en Scott hun sterk gespeelde partijen. Scott heeft de hele partij goed
opgebouwd en zijn tegenstander bezwijkt onder de stelling- en tijdsdruk. Ook Peter Y. wint na een mooi positioneel en tactisch steekspel wat hem een vol stuk oplevert. Hiermee staan we 4-1 voor en lijkt een duidelijke overwinning niet ver weg meer. Weliswaar verliest Jan, maar uit de resterende twee partijen gaan we toch minimaal nog 1 punt halen!?
En dan, plotsklaps, ALARMFASE ROOD! Sjoerd staat slecht, gaat waarschijnlijk minimaal een pion verliezen, maar is de afgelopen tien zetten ook dusdanig lang gaan nadenken dat hij nu zelf door de vlag gaat! Daar had niemand rekening mee gehouden, hij dus al helemaal niet! En bij Peter S. dreigt het ook opeens mis te gaan: de hele partij iets beter staan, minimaal remise op zak, maar plotseling dreigt de zwarte dame binnen te komen met winnende aanval, waar ook geen enkele remedie meer voorhanden lijkt. En dat met nog slechts 5 minuten op de klok! De enige kans is nog een stuk te geven voor slechts één pion. Zijn tegenstander heeft ook niet veel tijd meer, kiest hierna voor dameruil, dat lijkt eenvoudig winnend maar dat blijkt dus niet zo te zijn. Bijzonder knap dat Peter deze remise nog uit het vuur sleept.

Uiteindelijk dus toch gewonnen met 4½ – 3½ en hebben we hiermee een goede start gemaakt.